‘Vanaf mijn 11e wist ik dat ik ook in de visserij wilde werken’

“Vanaf mijn elfde mocht ik in de weekenden met mijn vader vanuit Katwijk mee naar Amsterdam om hem te helpen bij zijn viskraam aan de Prinsengracht. Ik kon nauwelijks bij de balie komen, maar ik vond het geweldig. Vanaf dat moment wist ik dat ik ook in de visserij wilde werken. Mijn vader probeerde dat wat te beteugelen en daagde mij uit om iets anders te proberen. Ik kon altijd gaan vissen.

Ik besloot me aan te melden voor de verdediging. Ik werd toegelaten tot de marineopleiding, maar na een maand werd ik medisch afgewezen vanwege een spataderprobleem. Twee dagen later zat ik weer bij mijn vader in de haringwagen. Dat voelde heel fijn en vertrouwd. Ik heb vijf jaar in de kraam van mijn vader gewerkt en daarna kreeg ik de kans om deze viskraam aan de Bilderdijkstraat over te nemen.

Ik kwam hier terecht toen de functie al zes maanden gesloten was. Daarvoor woonde Volendam bijna veertig jaar lang bewoners die erg populair waren in de buurt. De buurtbewoners waren de haringkraam een ​​beetje vergeten en ik had grote schoenen te vullen. Daarom was alles aanvankelijk erg rustig. Het was soms moeilijk, maar in mijn korte tijd in de verdediging heb ik geleerd door te zetten, vooral als het moeilijk wordt.

Ik werk hier nu twee jaar en ken veel van mijn klanten. Als deze baan alleen maar uit verkopen bestond, zou het niet voor mij zijn. Ik vind het heel leuk om elke dag met mensen uit de buurt te kletsen. Ik hou echt van Amsterdam. Ik vind die openhartigheid fantastisch. En al die verschillende nationaliteiten, die komen hier altijd voor.”