Maatregel voor te hard rijden in Zeist

16 februari 2024 om 19:45 uur

Rechtbank

UTRECHT/ZEIST “Ze kennen mij. Ze mogen mij niet.” ST, 20, gaf deze verklaring vrijdagmiddag aan de politierechter toen hij vroeg waarom hij een stopbord van de politie negeerde en aan een wilde rit begon.

Op 20 augustus vorig jaar zagen agenten dat de man opvallend rijgedrag vertoonde. Ze willen hun auto ergens naartoe brengen. Maar de chauffeur vertrekt. Je rijdt te snel, gaat over verkeersdrempels en geeft niet op bij een zebrapad. In de Kerckeboschlaan meet de politie een snelheid van 85 kilometer per uur, in Hoog Kanje een snelheid van 95 kilometer per uur. Op beide wegen geldt een maximumsnelheid van dertig kilometer per uur.

Uiteindelijk slaagt de politie erin de man te arresteren. Dat zal niet zonder strijd gebeuren. T. moet naar kantoor. Hij verzet zich nog steeds aan het bureau. Hij weigert een blaastest af te leggen en bezeert zijn knie als hij weigert uit de auto te stappen en een politieagent hem eruit trekt.

STOP-SIGNAAL

De rechter wil weten wat er precies is gebeurd. T. legt uit dat hij die dag net terug was van vakantie. Hij had vanwege een eerder probleem al een ‘gebiedsaanduiding’, maar reed toch door het gebied waar hij eigenlijk niet heen mocht. Hij zag een stopbord, negeerde het en had al snel drie politieauto’s achter zich. “Ik bleef rijden, wat ik deed was niet goed”, zegt hij.

“Waarom ben je blijven rijden?”, vraagt ​​de rechter opnieuw en T. antwoordt: “Ik heb geen goede relatie met de politie.”

De rechter: “Je hoeft de politie niet aardig te vinden. Maar ze dragen wel uniformen. Ze zijn in functie. Hun medewerking is niet vrijblijvend.”

RIJBEWIJS

Als de rechter de feiten bewezen verklaart, loopt T. het risico een hoge boete te krijgen. Daarnaast kunt u tijdelijk uw rijbewijs kwijtraken terwijl u de auto nodig heeft voor uw werk.

“Ik ben heel blij dat we het vandaag alleen maar over hoge snelheid hebben”, begint de aanklager. Hij wijst erop dat dit verhaal heel anders had kunnen aflopen.

Maar de drie misdaden die nu op het spel staan: obstructie en te hard rijden op twee rijstroken, zijn allemaal bewezen. T. hoeft zijn rijbewijs niet opnieuw in te dienen. Hij eist een gevangenisstraf van 404 dagen, waarvan 39 onvoorwaardelijk. T. heeft die straf al uitgezeten. Resteert: voorwaardelijke gevangenisstraf van 365 dagen, met een proeftijd van 2 jaar. Ook heeft hij een taakstraf nodig voor de 3 incidenten: 40 uur wegens obstructie en 20 uur wegens snelheidsovertreding.

T. doet al een taakstraf, dus deze straf zou er gewoon bovenop komen.

Moe bedelen

Advocaat N. Coffi analyseert in grote lijnen het optreden van de politie. Hij zegt dat hij verdachten vaak verklaringen heeft zien afleggen over twijfelachtig gedrag van agenten. ‘Ik ben het bedelen beu,’ zegt hij. ‘Het kan toch niet zo zijn dat al die klanten onzin verkopen? Waarom heeft de politie dan altijd gelijk?’

De rechter spreekt direct het vonnis uit en stelt dat T. andere weggebruikers in gevaar heeft gebracht, maar ook zichzelf. Hij gelooft T. als hij hem vertelt dat de relatie met de politie is verslechterd. ‘Maar je hebt nog steeds geen keus. U moet meewerken als een dienstdoende officier in uniform daarom vraagt. Je gedrag was gevaarlijk. ‘Je was onbeleefd.’

De rechter zegt dat ze alle reden heeft om het rijbewijs van T. in te nemen, maar ze besluit dat niet te doen omdat T. tijdens de zitting wel de verantwoordelijkheid heeft genomen.

Zij veroordeelt T. conform de eis van de officier van justitie. T. voelt zich opgelucht. Hij zegt goed contact te hebben met de reclassering.