Bier is 20 jaar oud en huisartspiloot: ‘Ik heb onlangs twee mislukte reanimaties meegemaakt’

Beer is pas 20 jaar oud, maar hij heeft een zware baan in Amsterdam. Breng huisartsen mee. Geen dag is hetzelfde voor bier. “Soms sterft er iemand voor je ogen, de eerste keer dat ik dat meemaakte staat nog steeds in mijn geheugen gegrift.”

Een HAP-chauffeur, een huisartsenstalchauffeur, vervoert artsen naar patiënten die ze hard nodig hebben. Is een HAP-chauffeur hetzelfde als een ambulancechauffeur? Nee: een HAP-chauffeur kan, in tegenstelling tot ambulancechauffeurs, geen medische hulp verlenen. Bovendien bestuurt een HAP-chauffeur geen ambulance.

Drijvende kracht

Bier verhuisde een paar jaar geleden vanuit Winterswijk naar Amsterdam. Er ging een wereld voor hem open. Hij ontdekte allerlei dingen over zichzelf, zoals zijn passie voor de gezondheidszorg. “Ik wilde al heel lang iets doen in de zorgsector, maar heb nooit de stap van media naar zorg durven zetten. Tot het zo prikte dat ik er niet meer omheen kon.”

Ze besloot de opleiding ‘HBO-verpleegkunde’ in Amsterdam te gaan volgen. Omdat hij besefte dat hij wat vrije tijd had, zocht hij een parttime baan in de medische sector. “Het is voor mij de ideale combinatie. “Ik verleen misschien geen medische zorg, maar ik leer nog steeds veel van deze baan.” Zo krijg je bijvoorbeeld precies te zien wat de dokter doet en leer je rustig te blijven. Het is een feit dat Bear een druk leven heeft. “Gemiddeld werk ik naast mijn studie tussen de twintig en vijfentwintig uur per week, inclusief avonden en weekenden. Dat vind ik helemaal niet erg; “Ik zou er drie keer meer voor betalen.”

Opleiding en nazorg

Als u HAP-chauffeur wilt worden, moet u eerst een training volgen om het juiste rijbewijs te verkrijgen. “Je leert bijvoorbeeld rijden met sirenes en hard rijden op plekken waar dat normaal gesproken niet mag.” In die zin lijkt het voor velen wellicht hun droombaan, maar volgens Beer is het veel lastiger dan het lijkt. “De tests en trainingen waren behoorlijk zwaar. Toen ik mijn kleding en autosleutels ontving, was ik heel trots.”

Omdat de situaties die een HAP-chauffeur ervaart behoorlijk lastig kunnen zijn, is het mogelijk om nazorg te krijgen van de BOT, ook wel het onthaalteam van het bedrijf genoemd. “Zij zullen u doorverwijzen naar de juiste zorgverleners. “Soms moet je echt je verhaal kunnen vertellen, vooral na traumatische gebeurtenissen zoals mislukte reanimaties.” Uit cijfers van de Hartstichting blijkt dat 25 procent van de mensen na een reanimatie als gevolg van een hartstilstand overleeft, vergeleken met 9 procent in de jaren negentig.

Intensief werk

Het meest intense wat je ooit hebt meegemaakt als HAP-chauffeur? De dag dat hij twee ‘mislukte reanimaties’ meemaakte. “We kwamen kort na de reanimatie ter plaatse. De arts moet dan bepalen of het overlijden een natuurlijk overlijden was of niet. In werkelijkheid komt het niet vaak voor dat mensen thuis overlijden, maar tijdens een van deze reanimaties kwamen wij in het middelpunt van de ophef terecht. Het was een vrij jonge moeder. Een van haar zonen probeerde haar weer tot leven te wekken, maar het mocht niet baten.”

Terwijl het drama zich afspeelde, kwam ook de andere zoon van de moeder binnen. “De situatie lag mij nauw aan het hart. Ik stelde me voor hoe het zou zijn om in de schoenen van een van de kinderen te staan ​​en ik voelde een brok in mijn keel. Op dat moment kun je alleen maar een hand op iemands schouder leggen. Dit lijkt soms behoorlijk hulpeloos, maar tegelijkertijd is zo’n klein gebaar ook heel waardevol. Om dit werk te kunnen doen is het belangrijk dat je een goed gevoel hebt. “Je bent er niet voor getraind, het zit gewoon in jou.”