“Ineens stonden we daar met de redactie te praten”

Nee, buurtboekhandel Over het water in Noord mag niet verdwijnen, daar waren Jildau de Boer (35) en Bibi Scholten van Aschat (31) het snel over eens. Dankzij een lening en crowdfunding bleef de winkel open. “Mensen komen hier niet alleen voor de boeken, maar ook voor de plek.”

Lisanne van Sadelhoff12 februari 202420:00

Jildau de Boer en Bibi Scholten van Aschat waren onlangs op de Apeldoornse boekenbeurs. Een hele ervaring. In de eerste plaats omdat de beurs midden op een fietspad lag – ‘de fietsers omringden ons terwijl we over boeken praatten’ – maar ook (en vooral) omdat het hun eerste boekenbeurs was en ze daarmee een wereld nieuw leven in gingen. . De Boer: “We zijn al maanden bezig met de voorbereidingen. En opeens stonden we daar, in gesprek met uitgevers en andere boekverkopers.”

Tot die laatste groep behoren inmiddels ook Scholten van Aschat en De Boer: zij namen per 1 januari dit jaar Boekhandel Over het water in Noord, aan de Van der Pekstraat 59, over, omdat de oprichter en eigenaar het na tien jaar verlieten en ik beiden niet meer Ik wil niet dat de boekwinkel uit het straatbeeld verdwijnt. De winkel bevindt zich in een woonwijk, tussen een wasserette en een juwelierszaak, en voelt nu al als je tweede huis.

“Het ging heel snel. Eind oktober hebben de eerste gesprekken plaatsgevonden en op 27 december hebben we de sleutel ontvangen”, vertelt De Boer terwijl hij aan de houten tafel in de keuken van de boekhandel zit. Scholten van Aschat: “Ik weet nog goed dat we die eerste dag, 2 januari, om tien uur in de ochtend samen in de winkel stonden en we dachten: oké, ja. En nu?”

Sociale netwerken en buurttoepassingen.

De overname van Over het water werd mede mogelijk gemaakt dankzij een lening, maar ook dankzij de mensen uit de buurt, vaste klanten. De Boer en Scholten van Aschat besloten om naast die lening de benodigde euro’s op te halen via crowdfunding. “We geven geld uit aan een voorstelvideo, maar je hebt geen idee of het oplevert wat je wilt bereiken.” De oproep om ‘deze boekwinkel te redden’ werd gedeeld op sociale media en verspreid via buurtapps. 473 mensen doneerden en er werd in totaal 26.579 euro opgehaald.

Scholten van Aschat glimlachend: “Laatst was er een vrouw in de winkel die zei: ‘Ik heb ook gedoneerd’, en vervolgens fluisterde: ‘Niet veel, maar toch.’ Het ging ook niet om de hoeveelheden. Zonder dat geld was het natuurlijk een heel lastig verhaal geweest, die euro’s hebben ons een goede start gegeven. We konden een nieuw kassysteem aanschaffen, nieuwe rekken ophangen en een kunstenaar onze toonbank opnieuw laten inrichten; Het is echt geweldig geworden.” Hij wijst naar de balie met zwart-wittekeningen van een kunstenaar uit Amsterdam-Noord.

Dan: “Maar die crowdfunding heeft ons naast geld nog iets anders opgeleverd.” De Boer vult zonder problemen aan: “Vertrouwen. Vertrouw erop dat mensen ook wilden dat deze plek zou overleven.”

Geen van beiden komt oorspronkelijk uit de boekenhandel, maar ook dat is voor hen niet geheel nieuw. De Boer werkte jarenlang onder meer als ontwerper. Het woord. Scholten van Aschat studeerde Kunstgeschiedenis aan de UvA en Creatieve Productie aan de DAS Graduate School en werkte jarenlang in de kunstsector. Na zijn ontwerpwerk richtte De Boer Kadett op, een boekhandel en kunstruimte aan de Waddenweg, eveneens in Noord. Scholten van Aschat werkte bij boekhandel Van Rossum.

Het zijn ook echte boekenwurmen: achter de toonbank staan ​​planken vol boeken met stickers waarop staat ‘Bibi lee’, ‘Bibi lee’, ‘Ze ligt naast Bibi’s bed’ en ‘Jildau lee’, ‘Jildau lee’, ‘Leugens’. ‘. op Jildau’s keukentafel.

Vol

Het idee om een ​​boekwinkel over te nemen ontstond toen hij in feite aanbood deze via een advertentie te verwerven. Het groene Amsterdam: Reisboekhandel Evenaar in de Singel, voor het symbolische bedrag van één euro. Er volgden serieuze gesprekken en er werd een investeerder gevonden, maar deze trok zich terug en de overname ging niet door. Maar: er was een zaadje geplant. “En toen kwamen we via een gezamenlijke kennis op Over het water terecht”, vertelt Scholten van Aschat.

Ondertussen zet zijn partner koffie klaar. Het echtpaar heeft geïnvesteerd in een goede filtersetter. Heel nodig, want ze zijn hier zo’n zes dagen in de week. Als de één oproepbaar is, komt de ander ‘om de een of andere reden’ overdag ook in de winkel terecht. De Boer: “Dat krijg je blijkbaar als je een eigen boekwinkel hebt.”

Ze bevinden zich nog in de opstartfase. Ze maken plannen voor meubels, denken na over bestellingen, lezen als een gek (boeken, recensies, brochures van uitgevers, interviews met schrijvers), maar maken zich ook vaak zorgen over de vraag: wat gaat er allemaal georganiseerd worden? Bezoeken van schrijvers, thema-avonden, workshops. Dit gebeurt nog steeds op een tamelijk ad hoc manier. Scholten van Aschat: “Tijdens de Nationale Voorleesdagen vorige maand hebben we besloten om een ​​voorleesmiddag voor kinderen te organiseren. De dag na de bekendmaking hebben wij de winkel geopend. Ik was vol”.

Een vinger in het midden

Het geeft hen nog meer vertrouwen dan ze al hadden. “Je bestaat bij de gratie van je bezoekers, je kopers, de lezers”, zegt Scholten van Aschat. “Zonder hen zou dit alles niet gelezen zijn.” De Boer wijst rond. klassiekers, De zeer hongerige rups De titels van JJ Voskuil kregen een nieuwe plek. Zoals nieuwe boeken, zoals boos meisje door Marja Pruis, Cassandra van Niña Weijers en het werk van de Deense auteur Tove Ditsleven, vertaald in het Nederlands. De nieuwe winkeleigenaren vinden het belangrijk om goed op de schrijvers te letten.

De Boer: “Elke keer als we een doos uitpakken, zijn we blij. Zo van: waar moeten we dit laten? Scholten van Aschat: “De winkel ziet er elke dag anders uit. We wisselen altijd, welk boek past het beste bij welke plek?

In totaal verzorgden zij 1280 boeken, nu zijn het er ongeveer 1500, al lijken het er minder te zijn. “Elke paar boeken plaatsen we bewust een boek met de kaft naar de kamer gericht”, zegt De Boer. Scholten van Aschat: “En bij de andere boeken die met de rug naar de kamer staan, geldt de algemene regel: één vinger ertussen.”

Ze leerden niet alleen de boekenwereld beter kennen, maar ook het noorden, de wijk van de stad. “De eerste keer dat we hier waren, leek het meteen meer dan alleen een boekwinkel”, zegt De Boer. “Ja”, vult Scholten van Aschat aan, “het was ook een buurthuis. Bij vaste klanten een sterke gemeenschapsfunctie. Daarom willen wij de evenementen ook hier uitbreiden. Maar niet te groot, want hier is de intimiteit goed: doordat de ruimte klein is, heb je veel sneller contact met de opdrachtgever. “Mensen komen hier niet alleen voor de boeken, maar ook voor de plek.”

Hoe vaak is u de afgelopen maand verteld: “Het is fijn dat deze plek niet hoefde te sluiten.” Kennelijk, zo benadrukt De Boer, was de gedachte ‘wat als er niemand komt?’ zo oneerlijk.