Herinneringen aan Rigardus Rijnhout, de reus van Rotterdam – Reclame Rotterdam | De Havenloods

Maandag 12 februari, 09:29

Algemeen
349 keer gelezen

Rotterdam – We hebben een stuk ontvangen van Bart Bos. Bart herinnert zich Rigardus Rijnhout, de reus van Rotterdam.

‘Jarenlang hoorde ik als kind verhalen van mijn ouders over de “Reus van Rotterdam”. Een reus die zo groot was dat hij volgens de verhalen in een vrachtwagen werd rondgereden en iedereen domineerde. Ik slikte de verhalen als zoete koek, totdat ik ouder werd en aan de waarheid begon te twijfelen. Een reus, in Rotterdam, die alleen in sprookjes bestaat. Jaren later ontdekte ik dat het toch niet allemaal sterke verhalen waren.

Rigardus Rijnhout, oftewel Rin: De Reus van Rotterdam was geen sprookje bedacht door mijn ouders, maar een realistisch verhaal met hier en daar een eigen interpretatie. Omdat ik had gehoord dat de reus zijn eigen levensgrote standbeeld heeft in Wijkpark Het Oude Westen aan de West-Kruiskade, besloot ik met eigen ogen te zien hoe groot de reus uit de verhalen van mijn ouders was. Direct bij de ingang van het park valt het beeld meteen op door zijn imposante formaat. Zoals de meeste mensen kon ik het niet laten om mezelf op 1.70 meter te meten naast de reus van 2.00 meter, en het bleek ongeveer ellebooglengte te zijn. Oké, in mijn kinderfantasie was het nog groter door de verhalen, maar toch… enorm.

Hoe machtig Rijn ook wordt afgeschilderd als iemand van wie je uit de buurt zou blijven, hij moet tijdens zijn leven, dat werd gekenmerkt door tragedie en pijn, heel zachtaardig zijn geweest. Door zijn groeistoornis moet hij veel pijn hebben ervaren, maar ook verdriet. Vanwege zijn uiterlijk was Rijn een doelwit voor pesterijen, dus de vriendelijke reus had maar één droom: onopgemerkt blijven, wat vanwege zijn enorme gestalte onmogelijk was. Vanwege zijn maat had hij schoenen (maat 62), kleding en een fiets nodig die speciaal voor hem gemaakt waren. Lokale zakenlieden waren bereid hem hierbij te helpen, zolang ze het maar mochten gebruiken voor reclame en publiciteit. Als hij met een reclamebord op zijn schouders door de stad liep, had hij altijd een zwerm afluisteraars om zich heen. Het bleek dat er ook een bron van waarheid zat in het verhaal van mijn ouders over de vrachtwagenrit, maar dan als publiciteitsstunt. De reus was een geïncarneerde aantrekkingskracht waar hij niet blij mee was, maar die hij geen andere keus had dan te accepteren om te overleven. Door een val van zijn fiets kwam Rijn in een eveneens op maat gemaakte rolstoel terecht, van waaruit hij ansichtkaarten verkocht aan toeristen in Spido. Na een paar jaar werd Rijn ernstig ziek en moest hij in het ziekenhuis worden opgenomen. Om hem vanaf de tweede verdieping in de ambulance te krijgen, was het nodig om hem met behulp van de BB (Bevolkingsbescherming) door een raam te laten zakken, wat voor honderden mensen op zoek naar sterke emoties een spektakel opleverde. 13 april 1959, 65 jaar geleden, Rijn overleed 8 dagen geleden op zijn verjaardag op slechts 36-jarige leeftijd in het Academisch Ziekenhuis Leiden.

Het tragische verhaal van deze legende is verre van een sprookje met een ‘nog lang en gelukkig’ einde, maar zijn strijd verdient respect. Daarom symboliseert het beeld, naast de groei van de stad na de Tweede Wereldoorlog, ook de underdog van de stad, die ondanks zijn imposante verschijning door zijn zachtheid en vriendelijkheid de reus was. Nu ik beter weet, plaatst dit de fantastische verhalen van mijn ouders in een ander perspectief, ook al gingen ze over een realistische vriendelijke reus.’

(Door Bart Bos)