close
close

Over seks gesproken. Als? De Sex Sisters bezoeken HU Amersfoort

Vandaag gaan we het hebben over seks. Op een mistige vrijdagmiddag verzamelen zich zo’n veertig belangstellenden bij de HU Amersfoort. De Sex Sisters gaan een workshop geven. Hoe praat je over seks?

“Vandaag willen we open, ‘echte’ gesprekken voeren over seks”, vertellen HU-studenten Marcelle en Krista Arriëns, beter bekend als de Sex Sisters. In de collegezaal zitten ongeveer veertig studenten en docenten. De zussen staan ​​bekend om hun televisieshows waarin ze over seks praten. Ze zijn hun platform begonnen omdat ze ooit een eerlijk gesprek over seks misten.

De zusters van seks. Foto: Kees Rutten

‘Heeft u, van Ecologische Pedagogiek, wel eens gesprekken over seks met uw cliënten?’, beginnen ze aan hun workshop. Het antwoord is ja en al snel rijzen de vragen: ‘Hoe creëer ik een prettige omgeving? In hoeverre deel ik mijn eigen ervaringen? Wat vertel ik een kind over liefde?

De zussen beantwoorden niet alles meteen. Ze benadrukken echter het belang van veiligheid, zodat spanningen in deze tijden geen barrière vormen. Ze stimuleren het gesprek met vragen: ‘Wie van jullie praat gemakkelijk over seks met anderen?’ Ruim de helft van het publiek staat op. ‘En wie vertelt je wat hij leuk vindt?’ Sommigen gaan weer zitten.

Accepteer je ongemak

En dan moeten de deelnemers met elkaar in gesprek gaan over hun eigen seksuele ervaringen, vergezeld van kaartjes met vragen. ‘Maak jij geluid tijdens de seks? Zo ja, beschrijf ze dan?’ Of: ‘Kun je ons vertellen wat je leuk vindt tijdens de seks?’ of “Kijk je porno terwijl je masturbeert?” Al snel worden hier en daar een paar wangen rood en klinkt er gelach. “Wees je bewust van je ongemak” is zijn advies.

“Ik merk dat ik sneller praat.” Het uitspreken van een zin als deze kan helpen, je zult het in een latere oefening horen. Zo leren ze hun ongemak direct te benoemen en stilte te vermijden. “Ik merk dat dit voor mij een ongemakkelijke vraag is.” Of: ‘Ik merk dat ik nu vaak wegkijk in plaats van naar jou.’ “Nu heb ik de neiging om alles te analyseren, in plaats van te zeggen dat ik me kwetsbaar voel.”

De seksuele zusters in de vergaderruimte. Foto: Kees Rutten

Het benoemen van dit alles brengt rust en diepgang in de gesprekken, vinden de zussen. Studenten vinden het nuttig. “Als je je moeilijkheden kent, kun je er beter over nadenken”, zegt iemand. Een ander moet er aan wennen: “Ik dacht dat ik makkelijk over seks kon praten, maar gevoelens erover benoemen is lastiger dan ik dacht.” De zussen knikken: “Volgens ons begint het gesprek daar echt.”

De kamer wordt stiller. ‘Iemand zegt: ‘We lachen vaak als het om seks gaat. We durven alles te zeggen, maar maken overal een grapje van. Al vind ik het echt goed om er serieus over te praten.’ De zussen benadrukken: “Als je voelt dat de ander zich niet ongemakkelijk voelt, heb je ook meer ruimte om te delen.”

Kleipenissen en vulva’s

Laten we dan verder gaan met het volgende spannende deel: klei op de geslachtsdelen aanbrengen. De deelnemers beginnen enthousiast over hun stapel klei: ‘Wat ga jij maken met klei?’ ‘Tieten’. De deelnemers praten ontspannen en gezellig met elkaar. Beetje bij beetje ontstaan ​​er steeds meer vormen die op penissen en vulva’s beginnen te lijken.

Foto: Kevin de Meijer

Niet alleen de klei verandert, maar ook de gespreksonderwerpen. Niets is te gek. Studenten vertellen over hun seksuele ervaringen. Woorden als ‘strelen’, ‘neuken’, ‘vinger’ vliegen door de lucht. De workshop opende de deur naar veel openhartigheid.

Foto: Kevin de Meijer

na het spreken

Vervolgens waren de voormalig voorzitter van de vereniging, Rachèl Verhoeven, en het bestuurslid, Melanie van Hattem, blij met de deelname. Verhoeven: “We hadden 40 man in ons plan en er kwamen er 37.” Erg goed.

Maar nog één ding: waar was al dat gepraat over seks voor? ‘Wij hebben voor dit onderwerp gekozen omdat onze vereniging bedoeld is voor studenten Ecologische Pedagogiek. Later zullen ze zich bezighouden met de ontwikkeling van het kind. In deze workshop leerden ze een levendig gesprek voeren”, vertelt Verhoeven.

Rachèl Verhoeven en Melanie van Hattem. Foto: Kees Rutten

Van Hatten: ‘Ik denk dat de mensen binnen de vereniging al behoorlijk open naar elkaar zijn. Maar vandaag hebben ze ongemak nog beter leren ervaren en herkennen. Binnenkort zullen zij hetzelfde moeten doen met hun klanten. En met anderen, zoals zijn neven en nichten. En over andere onderwerpen.’ Kortom, het leven zit vol ongemakken. Het is beter om er vroeg mee te leren omgaan.

De workshop werd georganiseerd door de Mesostudievereniging van het Instituut voor Ecologische Pedagogiek. De toegang was gratis dankzij het Student Involvement and Community Development programma van de HU.


Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *