‘De comeback tegen Zoetermeer was een injectie van vertrouwen’

AMSTERDAM – Lance van Duin en zijn broers zijn opgegroeid met ijshockey. Sinds 2016 speelt hij in het eerste elftal van Amsterdam. In 2023 werd hij aanvoerder en kampioen bij de Tigers. De verdediging behoudt haar positie in het team. Een terugblik op een succesvol jaar en een vooruitblik op de nieuwe competitie in september.

Wat betekent het kampioenschap voor jou?

Veel. Het is het ultieme doel waar we lang over hebben gedaan. Het is mijn eerste kampioenschap en dat is geweldig. Zeker met zo’n hechte groep. Na vier of vijf jaar is het heel mooi dat je de titel krijgt.

Wat ging er door je hoofd tijdens de laatste wedstrijd?

Wij stonden al 1-0 voor. Er werd veel gepraat. Als we verloren, konden we het thuis nog afmaken. Er was dus geen reden tot stress. Als je zo het spel ingaat, verklein je je kansen, dus voor mij was het anders. Voordat ik in de kring begon te schreeuwen, stelde ik de kinderen voor dat ze een soort slechterik moesten zijn en thuis voor hun publiek moesten winnen. Het was een spannende wedstrijd. Ik had het gevoel dat ze ons op de hielen zaten. Jaimy maakte een ongelooflijke kluis, daarna was het erg moeilijk. Het was een moeilijk en niet erg mooi spel. Wij overtreffen ze niet. Uiteindelijk hebben we ons ding gedaan en zijn we als overwinnaar uit de strijd gekomen. Mentaal, met een doel, met alles. En dan pak je de titel.

Wat waren de belangrijkste factoren voor uw succes?

Vorig seizoen hadden we een heel sterk team met spelers die bij elkaar passen. Samu Poutanen matchte goed met Karol en Kirssons. Zo’n sterke frontlinie hielp enorm. John is een zeer goede coach geweest. Hij heeft ons het hele seizoen voorbereid. Dankzij hem zaten we allemaal op dezelfde pagina en speelden we met hetzelfde systeem. We bleven hard werken en het werkte. In zekere zin hielp het dat we de titel zoveel jaren misten. IJshockey is een sport waarbij je veel moet verliezen om een ​​kampioenschap te winnen. De kwaliteit van het team en goed management kwamen samen in de play-offs, die zich eigenlijk als vanzelf ontwikkelden.

Wat hield je tegen bij de vorige coach?

Ondrej deed het ook heel goed, maar op een heel andere manier. Ik denk dat John ons wat vertrouwen heeft gegeven, waardoor hij de spelers kon laten gaan en zijn ding kon doen. We waren gefocust op ons eigen spel en niet op dat van de tegenstander. Natuurlijk hadden we tactieken voor bepaalde teams. John was gefocust op de tegenstander en wist wat wij beter konden doen. De nadruk lag echter steeds op ons eigen team. Nijmegen liet zich daarentegen in de finale uitspelen en kreeg daardoor domme strafschoppen. Dat maakte ook verschil.

Het begin van dit jaar leek een keerpunt…

Ik denk niet dat het noodzakelijkerwijs na Kerstmis is gebeurd. We speelden met alle ogen gericht op de prijs: bedrijfshockey. Niet te moeilijk, gewoon simpel hockey. Dat heeft niet tot grote overwinningen geleid, maar ik denk dat we als team goed hebben gewerkt. De comeback op eigen veld tegen Zoetermeer tijdens de play-offs zorgde voor een boost van vertrouwen. Vooral omdat we tijdens de reguliere competitie twee keer van hen verloren. Daarna hebben we dat vertrouwen nooit meer losgelaten.

Wat waren, behalve kampioen worden, enkele memorabele momenten?

Het intern presenteren van de beker aan publiek en jongeren was geweldig. Ik heb genoten van de comebackwedstrijd tegen Zoetermeer, maar ook van de eerste wedstrijd die we in de reguliere competitie tegen hen speelden. Toen waren we als team nog ver verwijderd van wat we aan het einde van het seizoen waren. We speelden een goede wedstrijd en scoorden in de laatste minuut niet. Dat was een moment van besef. We hebben een goed team dat goed integreert. Het is leuk, dus we kunnen het dit jaar opnieuw proberen.

Zijn er, nu je in het kampioenschap zit, nog meer doelen die je voor jezelf en de Tigers wilt bereiken?

Uiteindelijk wil je ieder jaar kampioen worden, maar dat hangt af van het team waarvoor je speelt. Voor mij staat ontwikkeling voorop. Ik wil verbeteren, een betere schaatser zijn en een beter schot hebben. Alles kan beter. Daar zal ik mij de eerste helft van volgend seizoen op concentreren. Met de club hoop ik nog meer kampioenschappen te winnen, tenminste nog één. Misschien gebeurt dat de komende tien jaar niet. Ik denk dat ik voorlopig bij de Tigers blijf. Laten we hopen dat vooral de jongeren in ons team groeien. Dat vergroot de kansen om in de toekomst nog een kampioenschap te winnen.

Vorig seizoen was je voor het eerst aanvoerder. Hoe was dat?

Echt superspeciaal. Het is een eer om kapitein te zijn. Zeker in een team met zoveel oudere kinderen waar ik nog steeds veel van leer. Het toont het vertrouwen dat een hockeylegende als John in mij heeft en dat waardeer ik enorm. Het ging mij goed en de groep heeft al goede leiders als Tobi, Calvin, Mackie en Stef. We deden altijd dingen samen, het is niet zo dat de een boven de ander stond. Wie de aanvoerder is, heeft weinig invloed op de dynamiek. Er is niet veel veranderd.

Heb je iets over jezelf geleerd? Je leert vaak dingen over jezelf als je met zoiets wordt geconfronteerd.

Het is noodzakelijk om een ​​iets meer leidende rol op zich te nemen. Ik dacht altijd dat ik leidde door het voorbeeld dat ik gaf. Ik kreeg het bevestigd en deed dat de rest van het jaar als kapitein. In zekere zin is het wel grappig dat je opeens iets anders aan je hoofd hebt naast jezelf en je meer zorgen maakt over de rest van het team. Wat ik hiervan heb geleerd is dat ik het kan en dat het extra aandacht vraagt. Vroeger uitte ik mijn emoties meer in het spel, maar het afgelopen jaar bleef ik kalm en kon ik het allemaal loslaten. Misschien is dat een van de redenen waarom John denkt dat ik de aanvoerder van het team kan zijn.

Welke lessen van vorig seizoen neem je mee naar volgend seizoen?

Dat is moeilijk voor mij. Ik denk dat het volgend seizoen anders zal zijn. Vorig jaar beseften we dat we het kampioenschap nog niet zo vaak op rij hadden bereikt en dat er echt de wil en drive was om het te doen. Na het winnen verandert je manier van denken. Het belangrijkste nu is dat we het kampioenschap opzij zetten en onze zoektocht ernaar beetje bij beetje aanpassen aan onze ontwikkeling en de klik die we als team hebben. Wat ik het afgelopen seizoen heb geleerd, is dat als je op een gestructureerde manier blijft vechten, er nog steeds een kans is om te winnen. Niet altijd natuurlijk. Je kunt de titel niet elk jaar winnen. We moeten het volgend seizoen proberen, en alle anderen daarna.

Heeft het winnen van de titel invloed op uw enthousiasme of gedrevenheid?

Ja natuurlijk. Misschien neemt dat een deel van je motivatie weg. Het heeft ook een positieve kant. Nu je weet hoe het voelt om te winnen, wil je het opnieuw doen. Je moet je blijven concentreren op hoe goed je kunt zijn als team en als speler. Zo ruiken we het kampioenschap nog eens en gaan we ervoor.

Zijn er specifieke aspecten van je eigen game die je wilt ontwikkelen en hoe ga je dat doen?

Ik wil mijn schaatstechniek blijven verbeteren. Dit aspect krijgt in Nederland onvoldoende aandacht. Ik vind schaatsen het belangrijkste onderdeel van de sport. Ook wil ik mijn schieten, puckhantering en techniek verbeteren en bewust focussen op waar ik goed in ben en wat ik beter kan. Ik denk dat ik nog niet op mijn best ben. Dat is een reden om door te gaan, hard te trainen en veel informatie op te zoeken. Ik denk dat dit de beste manier is om je te ontwikkelen.

Hoe onderhoud jij je conditie tijdens de zomermaanden?

Ik ga één keer per week naar de sportschool en ijs. De echte ijshockeyzaken, zoals intervalwerk en sprinten, komen aan het eind van de zomer weer aan bod. Het is een proces met veel fysieke verbeteringen. Nog fitter worden is ook één van de doelen die ik mezelf heb gesteld.

Veel teams bereiden zich al voor op het volgende seizoen. Op welke vlakken moeten de Tigers zich versterken om opnieuw de titel te winnen?

Het is belangrijk dat de jongere spelers zich meer ontwikkelen en een grotere rol in het team gaan spelen, zo kijk je ook naar de toekomst. Ik heb er alle vertrouwen in dat John het beste team zal zijn.

Vorig seizoen was een goed Premier League-seizoen, meer mensen houden van deze sport. Waarom is dit en wat is er nodig om ijshockey nog bekender te maken?

Doordat veel teams de afgelopen jaren zijn overgestapt van de BeNe League naar de Premier League, is de competitie erg spannend geworden. De Tigers waren een van de eerste teams die de overstap maakten. Er ontstond een enorme rivaliteit met de Eindhovense Kemphanen, die op dat moment de sterkste was in de Eredivisie. Het niveau van de deelnemende clubs is dichter bij elkaar komen te liggen. Aan het begin van vorig seizoen gold Leeuwarden als favoriet omdat de topscorer van het voorgaande jaar in hun team was opgenomen. In de praktijk bleek dat ook veel andere teams het goed deden. We hebben een mooie competitie gecreëerd met meerdere teams die voor het kampioenschap kunnen gaan. Dat is geweldig voor de fans. Als je op een hoger niveau interessante wedstrijden speelt, trek je een breder publiek en wordt de zaal leuker. Alles heeft een positief effect. Ook sociale netwerken spelen een belangrijke rol, bijvoorbeeld met interviews om meer mensen te bereiken. Doordat het niveau in de Premier League steeds verder stijgt, zet de trend door en dat is precies wat je wilt.

Hoe ga je om met interviews en sociale media? Ik kan me voorstellen dat het niet iets is waar je om vroeg.

Het is vreemd dat je met een hobby bezig bent en plotseling in een positie terechtkomt waarin je zoveel aandacht krijgt en fans hebt. Interviews geven is anders, maar ook heel leuk. Ik kan een voorbeeld zijn voor kinderen die ijshockey willen spelen. Ik vind het erg leuk en het is goed voor de sport.

Is er nog iets dat je wilt zeggen?

Ik hoop dat de fans volgend seizoen net zo luid zijn. Dat was vorig jaar geweldig. Er waren veel mensen aanwezig, zelfs bij uitwedstrijden. Ik hoop dat we niet onderdoen voor vorig seizoen en iets moois creëren waar iedereen van kan genieten.