Romina maakte haar kinderdroom waar en woont nu in de Verenigde Staten

Toen ze vier jaar oud was, zei Romina al tegen haar ouders: ‘Ik ga naar de Verenigde Staten en ik zal beroemd worden.‘. In dat laatste heeft hij geen interesse meer, maar hij realiseert zijn Amerikaanse droom. De Haarlemse heeft haar eigen PR-bedrijf en reist als merchandise manager met artiesten mee. Hij vertelt over zijn reis daarheen en waarom hij minstens twee keer per jaar naar Haarlem terugkeert.

Romina, waarom wilde je zo graag naar de Verenigde Staten?

“Het muzikale leven heeft mij altijd aangetrokken. Als tiener werkte ik bij de Melkweg en deelde folders uit. Zo ontmoette ik veel artiesten en teams uit de Verenigde Staten. Ook heb ik vrijwilligerswerk gedaan bij Groezrock in België, waar ik veel connecties heb gemaakt. Daarnaast speel ik drums sinds mijn zesde en had ik het plan om het professioneel te gaan doen.

Ik werd toegelaten tot een muziekcursus op het ROC in Amsterdam, in de klas van Douwe Bob. Toen wenkte de Verenigde Staten. Toen ik achttien was, zeiden mijn ouders: ‘Ga eerst naar Engeland en kijk wat je ervan vindt.‘. Daar heb ik twee jaar drums gestudeerd aan het conservatorium. Ik raakte echter steeds meer geïnteresseerd in de zakelijke kant van de muziekwereld. Daarom besloot ik naar de Verenigde Staten te verhuizen en iets anders te studeren.”

Hoe is het studentenleven in de Verenigde Staten?

“Net als in de films. In Nederland danste ik al vijftien jaar en in Engeland begon ik een competitieve cheerleader te worden. In de Verenigde Staten ging ik verder studeren en werd hoofd van het cheerleadingteam. Ik woonde op de campus in Santa Monica, Los Angeles De school lag tien minuten van het strand en de campus had palmbomen. We hadden ons eigen voetbalteam, een kwartet. Thuiskomst en het afstudeerfeest was enorm.

Daar heb ik twee cursussen gevolgd: Amusement en marketing En Beheer van entertainmentactiviteiten. Ondertussen liep ik stage bij grote bedrijven en deed ik ervaring op in artiestenmanagement en public relations. In de Verenigde Staten zijn de lessen veel meer gericht op de beroepspraktijk. De leraren zelf zaten in de entertainmentindustrie. “Ze helpen met stages en je bouwt echt een band met ze op.”

Kunt u uw functie als merchandise manager omschrijven?

“Ik reis met de tourbus van een kunstenaar. Een merchandisebedrijf ontwerpt de items. Wij nemen hem dan mee op een aanhanger achter de tourbus of in een aparte vrachtwagen. Ik doe alles: van het bevoorraden op basis van het aantal verkochte kaartjes, tot het verkopen en sluiten. “Ik ben de eerste die bij het theater aankomt en vaak de laatste die vertrekt.”

Waarom heb je ook een PR-bedrijf opgericht?

“Reizen is heel leuk, maar ook fysiek veeleisend. Soms ben je wel acht weken weg. Voor nu is dat prima, maar als je ouder bent, wil je niet meer met twintig man in een tourbus slapen. Daarom ben ik Groot Public Relations gestart. Van daaruit help ik kunstenaars met hun public relations. Ik heb nu drie kleine klanten en hoop deze de komende jaren flink uit te breiden. Soms is het veel tegelijk, maar ik vind het allebei leuk en ik investeer in mijn toekomst.”

Wat doe je als je terugkeert naar Haarlem?

“Natuurlijk kom ik voor familie en vrienden. Dat doe ik graag op een terrasje in Haarlem. Meestal ga ik naar Van Beinum, daar hebben ze twee belangrijke ingrediënten: goede wijn en bitterballen. Haring koop ik meestal bij een viskraam in Haarlem Noord. Ik draag letterlijk een lege koffer, zodat ik hem vol eten kan dragen. Zeker kilo’s kaas, maar ook roze koeken, brood en krentenbroodjes. In Haarlem heb je ook veel betere kledingwinkels. “Ik bezoek altijd Olivia en Kate.”