Nu het broedseizoen voor vogels begint, is het Vogelziekenhuis gretig op zoek naar hulp. “Soms krijgen we vijftig vogels per dag.”

Kort voor 9.00 uur verzamelt het dagteam van het Vergierdewegziekenhuis zich rustig rond de tafel in de koffiekamer. “Goedemorgen en hallo allemaal”, zegt manager Wiebe Boomsma. Er staat weer een hele drukke dag op het punt te beginnen omdat er de laatste tijd veel kwetsbare kuikens, eenden en ganzen zijn gearriveerd, maar ook meer bijzondere exemplaren zoals een grote specht, een gierzwaluw en een gierzwaluw. een pimpelmees. “Laten we snel beginnen.” Boomsma verdeelt de taken onder de acht assistenten. Wie gaat naar het duivenhok?

niet knuffelen

Conny Pronk werkt pas een maand als vrijwilligster in het Vogelziekenhuis en wordt daarom opgenomen in de ziekenboeg, het uitgangspunt. “Ik hou van dieren en ik hou van het fotograferen van vogels”, zegt de apotheekmedewerkster Zwaanshoek terwijl ze de jonge tortelduifjes rustig uit hun kooi haalt, met een theedoek, om ze dagelijks te wegen en hun medicijnen in te nemen. “Vrijwilliger worden bij het vogelziekenhuis was iets heel bijzonders voor mij.” En hij voegt eraan toe: “Al streven we ernaar zo min mogelijk interactie met de wezens te hebben. Dat geeft ze stress en je wilt niet dat ze gehecht raken aan mensen voor het geval ze weer vrijgelaten worden. Zo word je niet de hele dag geknuffeld. Maar meer bezig met het schoonmaken van kooien en dat soort dingen.”

Boomsma, eveneens op de ziekenhuisafdeling, druppelt met een pipet een zalfje in het oog van een opgezwollen duif. “Alle gevleugelde dieren zijn hier welkom, van duiven tot zwanen en vleermuizen”, zegt hij. Onlangs was er een baby-bosuil uit het nest gevallen. “Op dit moment gaat alles goed. Maar het broedseizoen staat op het punt te beginnen en dat betekent een toevloed van wel vijftig vogels per dag. Afgelopen week kwamen er in één week 93 binnen, waarvan 25 verschillende soorten. “We zijn zeven dagen per week open, dus we kunnen wel wat extra handen gebruiken.”

seizoenswerk

Sinds het Vogelziekenhuis bestaat, wordt het gerund door vrijwilligers. Er zijn momenteel drie medewerkers, een beheerder en twee assistenten, die leiding geven en ondersteuning bieden aan vrijwilligers. Boomsma werkt al elf jaar als administrateur. “Het blijft ieder jaar een logistieke uitdaging, vooral omdat er in de winter weinig vogels arriveren. Het is dus seizoens- en vrijwilligerswerk. We hebben een groep trouwe vrijwilligers, maar we rekenen elk jaar op nieuwe rekruten. Als de drukte aanbreekt, zorgen wij ervoor dat er voor elke vogel een plekje is, maar als we te weinig hulp hebben, wordt het voor ons hard werken. Alle hulp van ons is welkom, zolang je enige affiniteit hebt met vogels, zelfstandig kunt werken en ouder bent dan 16 jaar, voorzien wij je van passende begeleiding.”

Terug aan de koffietafel om 11.00 uur zullen de vrijwilligers van de dag ook weer aanwezig zijn om hun werk te promoten. “Je leert veel”, zegt Chantal. “Eerst zag ik alleen maar ‘vogels’, maar nu herken ik elke specifieke soort. In mijn tuin heb ik een vogelkastje staan ​​met een camera, daarin overwintert een pimpelmees. Geweldig.” beaamt Bernard: “Je maakt hier ook van alles mee. We hadden een jonge bosuil en die hebben we ‘s avonds weer bij zijn ouders in de boom kunnen zetten. Het is mooi om te zien hoe zo’n kerel het naar de top.”

De open dag bij Vogelhospitaal Haarlem blijkt hard nodig. ‘Niet iedereen in Haarlem weet ons nog te vinden als een vogel hem nodig heeft’