Apeldoorner moet zes jaar de cel in voor het doden van een fietser

APELDOORN – De rechtbank heeft een 31-jarige man uit Apeldoorn veroordeeld tot 6 jaar gevangenisstraf wegens het veroorzaken van een dodelijk ongeval op 24 november 2022 in die stad. Een 20-jarige fietser kwam om het leven.

De 31-jarige man reed met zijn auto langs de Zutphensestraat richting de (spoor)tunnel. Uit politieonderzoek blijkt dat de man vlak voor de botsing het gaspedaal enkele seconden volledig heeft ingetrapt. Hij haalde een snelheid van ruim 130 kilometer per uur, terwijl het maximum daar 50 kilometer per uur ligt. De fietser stak vóór de tunnel via een uitgang de straat over. Hij werd aangereden door de auto van de man. De fietser overleed de volgende ochtend in het ziekenhuis aan zijn verwondingen.

Expert in politieonderzoek, betrouwbaar en nuttig.

Deskundige politieagenten voerden het snelheidsonderzoek uit. Ook is er voor de rechtbank geen reden om aan zijn onderzoek en de resultaten ervan te twijfelen. De vragen van de advocaat van de man zijn onderzocht en adequaat beantwoord.

Het beeld van het spoor na het ongeval ondersteunt de resultaten van het politieonderzoek. Zo werden het slachtoffer en zijn fiets op zeker 45 meter van de plaats van de aanrijding aangetroffen. Het slachtoffer werd aangetroffen op de tunnelrijbaan, waarbij zijn fiets in stukken op het tunnelhek op het naastgelegen (hoger gelegen) fietspad lag.

De ontkenning van de man dat hij (te) hard reed is ongeloofwaardig. De uitspraken van andere passagiers over de snelheid zijn niet geloofwaardig, omdat zij ook lange tijd hebben gelogen over wie de bestuurder was.

Door de tunneldoos rennen

Op een weg binnen de bebouwde kom met huizen, fietspaden en op- en afritten aan weerszijden trapte de man het gaspedaal enkele seconden volledig in en verhoogde zijn snelheid van zo’n 83 naar zo’n 136 kilometer per uur. Dus reed hij met zeer hoge snelheid de lange betonnen tunnel in. Gezien de timing van deze extreme versnelling, die alleen werd gestopt omdat de man het slachtoffer raakte dat vlak voor de tunnel overstak, is het onvermijdelijk dat de man met hoge snelheid door die tunnel wilde rennen.

De rechtbank oordeelt dat het rijden met deze snelheid in deze situatie volgens algemene ervaringsregels uiterst gevaarlijk is. Op basis van algemene ervaringen was de kans dat de Apeldoornseling door zijn rijgedrag een dodelijk verkeersongeval veroorzaakte en dat een eventuele kwetsbare verkeersdeelnemer, zoals het slachtoffer op de fiets, door zijn handelen zou overlijden aanzienlijk. Het kan alleen zo zijn dat de mens deze kans bewust heeft aanvaard.

De man kent de situatie ter plaatse goed, hij wist dat er vóór de tunnel een kruispunt en een secundaire weg waren. Er waren die nacht ook andere weggebruikers, waaronder fietsers. De man reed zo snel dat het moeilijk was de weg te zien. De smalle tunnel is bovendien zo diep dat je de weg moeilijk kunt zien.

bewezen onvrijwillige doodslag

Door op deze plek, met de vastgestelde hoge snelheid, die alleen werd onderbroken door de aanrijding, die 136 kilometer per uur bereikte, richting de lange betonnen tunnel te rijden, nam de man bewust het risico op een dodelijk ongeval met een fietser. Er is dus sprake van voorwaardelijk opzet om de fietser te doden en dus van moord.

Er is een verklaring voor het feit dat de rechtbank moord bewezen acht en de officier van justitie dat niet (simpelweg). De rechtbank hecht groot belang aan het schijnbare en potentieel dodelijke plan van de man om door de lange betonnen tunnel te rennen. Dat de man niet nog sneller reed dan later gemeten, wordt verklaard door het noodlottige feit dat het slachtoffer kort daarvoor de tunnel was overgestoken. Pas daarna liet de man het gaspedaal los en remde.

Dat de man op het laatste moment voor de botsing het gaspedaal losliet en remde, doet de rechtbank niet anders oordelen. De mens had de dodelijke situatie al gecreëerd en kon deze op dat moment niet meer veranderen.

Gebrek aan kennis van het probleem

Uit psychologische onderzoeken blijkt dat deze man zichzelf als een goede weggebruiker beschouwt. Er is weinig emotionele diepgang. De functie van het bewustzijn is beperkt. Hij is zelfbepaald en weegt zijn eigen belangen zorgvuldig af. Hij minimaliseert en externaliseert. Er zijn asociale trekken. Je omgeving moedigt je niet aan om sociale beslissingen te nemen. De kans op herhaling neemt toe. Om uw gedrag te veranderen is poliklinische forensische behandeling nodig. De vraag is echter of dit haalbaar is vanwege een gebrek aan inzicht in het probleem en een gebrek aan motivatie. De man is volledig verantwoordelijk en dus strafbaar. Door de onwillige houding van de man kan de reclassering geen plan van aanpak ontwikkelen; In het verleden heeft hij de voorwaardelijke tussenkomst stopgezet.

Bereken en manipuleer

De man heeft een flink strafblad, waarop ook meerdere verkeerszaken staan, en zat nog in zijn proeftijd. Tijdens de zitting wekte de man de indruk dat hij uit gewetensoverwegingen aangifte had gedaan bij de politie, wat hij meerdere keren herhaalde. Maar zijn strafblad, zijn strafblad en zijn persoonlijkheidsonderzoek schetsen een ander beeld. Gesprekken die de politie maanden na het ongeval heeft afgeluisterd, schetsen een beeld van een berekenende man die getuigen aanstuurt, het politieonderzoek manipuleert en geen rekening houdt met de gevolgen van de fatale aanrijding waarvoor hij verantwoordelijk is.

Onomkeerbare gevolgen

Terwijl hij richting de tunnel rende, reed de man over een fietser die overstak. De voetafdrukken na het ongeval gaven een huiveringwekkend beeld van de impact die de fatale botsing op het slachtoffer had. De man beroofde een onschuldige en nietsvermoedende voorbijganger van zijn meest waardevolle bezit. Met zijn gedrag achter het stuur veranderde de man ook onomkeerbaar de levens van zijn ouders, broers en zussen, familie en vrienden.

Leugens

De man was op de hoogte van de leugens over wie de chauffeur was en zweeg maandenlang over het feit dat hij het was. De rechtbank beschouwt dit als een verzwarende straf. Daarmee heeft de man het algemene belang van waarheidsvinding geschonden, en het specifieke belang van de nabestaanden die met vragen over de aanrijding achterbleven. Door te zwijgen over wat er is gebeurd, heeft de man tevens voorkomen dat eventuele alcohol- of drugstests die mogelijk op hem als bestuurder zijn uitgevoerd, worden onderzocht.

Straf hoger dan vereist

De rechtbank legt een straf op die veel hoger is dan vereist voor de fatale aanrijding. Dit komt vooral omdat de rechtbank, in tegenstelling tot de aanklager, moord als bewezen beschouwt en niet het juridisch minder ernstige misdrijf als ‘onvrijwillige doodslag’. Door de duur van de op te leggen straf is er geen ruimte meer voor het opleggen van een voorwaardelijke straf. Preventieve hechtenis wordt van de straf afgetrokken. Daarnaast krijgt de man als extra straf een rijverbod van maximaal 10 jaar.

De rechtbank heeft de man in februari 2023 vrijgesproken van een verkeersovertreding (zonder schade of slachtoffers). Het belastende bewijsmateriaal is de verklaring van een klager die om gezondheidsredenen niet door de advocaat kon worden ondervraagd. De rechtbank moet de verklaring uitsluiten van het bewijsmateriaal. Er is geen ander bewijs.