close
close

Herman van Veen staat al zestig jaar op het podium en arriveert in Breda | BredaVandaag

Door: Redactie

Algemeen

BREDA – Op zaterdag 11 en zondag 12 mei treedt Herman van Veen met zijn ensemble op in het Chassé Theater. Dit jaar viert hij zestig jaar op het podium en belooft hij een vreugdevol optreden. “We komen met verhalen, liedjes, muziek, nieuwsgierige reacties, fouten en gasten.”

Dit jaar staan ​​jullie zestig jaar op het podium. Kun je iets meer vertellen over het ‘verjaardags’ optreden?

Het zal vreugdevol zijn. We komen met verhalen, liedjes, muziek, nieuwsgierige commentaren, fouten en gasten. Ik zal het tot de top zingen, ik zal altijd viool spelen, ik zal dansen wat ik maar kan dansen. In Breda word ik in ieder geval begeleid door mijn vriendinnen en collega’s Edith Leerkes, Kees Dijkstra, Jannemien Cnossen en pas afgestudeerde Lieke Meijers.

Je hebt het vermogen om verschillende kunstvormen te combineren. Waar ligt deze keer de nadruk?

Vooral voor de zanger, maar zeker ook voor de violist. Naarmate ik ouder word, vind ik het spelen steeds leuker. Mijn dans moet gezien worden als een bijzondere manier van vallen.

Hoe belangrijk is interactie met het publiek?

Het publiek heeft een grote invloed op het evenement. Elke dag is onvoorspelbaar. De verschillen zijn verrassend. Het publiek op woensdagavond is veel ingetogener dan zaterdagavond. Bij matinees zijn er meestal veel kinderen in het publiek die dankzij hun spontaniteit de voorstelling kunnen helpen regisseren. Ik vind het leuk als mensen van tevoren vragen naar hun favoriete verhalen of liedjes. Doe dan wat je kunt.

Waar komen ideeën vandaan? Hoe kom je aan die inspiratie?

Ik ben vooral nieuwsgierig. Hij wil het begrijpen. Met een beetje geluk bevat elk antwoord een nieuwe vraag. Ik ben altijd bezig met het zoeken naar manieren. Kan of moet ik hier op het podium iets mee doen? Of is het meer een gedicht? Misschien moet ik dit schilderen? Op de een of andere manier komt het antwoord altijd heel natuurlijk. Soms denk ik, misschien begrijp ik dat niet, dat wat mij tot een expert maakt, niet wordt bepaald door je talent, maar door je onvermogen.

Je bent onder andere woordsmid, dichter, componist en je bespeelt diverse instrumenten. Is de viool jouw favoriete instrument?

Ik heb zang, viool en muziekpedagogie gestudeerd aan het Utrechts Conservatorium. Drie nummers, want ook toen wist ik niet wat ik leuker vond. Het varieert, de ene keer los ik het op door te zingen en de andere keer redt mijn viool me. Mijn geluk is dat ik een keuze heb.

Je treedt op in het Chassé Theater: wat betekent dit theater voor jou? Is het slechts een van de vele theaters in Nederland of is er een bijzondere band met deze zaal, met het publiek of met Breda in het bijzonder?

Ik weet niet hoe vaak wij in Breda zijn geweest. Ik ben hier sinds mijn tweeëntwintigste elke twee of drie jaar. Over een week sta ik hier weer met mijn hemelsblauwe blouse. Niet in Beatles-laarzen, maar in elastische schoenen om slijtage te voorkomen.

Ik ken Breda niet zo goed. Ik herinner me een meisje met wie ik ooit door de stad liep en zij kocht drop voor katten voor me. Ik ben van plan hier ooit, als ik niet meer zing, terug te keren om te zien waar ik was, naar de Grote Kerk, naar de musea, om door het Begijnhof te wandelen, door de tuinen van Kasteel Bouvigne en door het Wilhelminapark. Zal het ooit gebeuren?

Hoe wil je dat mensen na je optreden thuiskomen? Met wat te denken (reflecterend) of met een glimlach?

Ik kies degene met die glimlach. Ik vind het ook leuk als mensen na ons optreden soms hun jas, autosleutels of paraplu vergeten.

Tot slot: Kunt u zich een leven zonder werk voorstellen?

Nee.

En wat vind je dan leuk?

Ik hou van Johann Sebastiaan Bach, Pergolesi, Schubert, The Beatles, Amy Winehouse, de fluit en alles. Veel lezen. De kranten, veel gedichten en weer mensen als: Judith Herzberg, Anne Vegter, Toon Tellegen, Ramsey Nasr, Luuk Gruwez. Als kind verslond ik Jules Verne, ik verzamelde strips, sprookjes, Astrid Lindgren, Roald Dahl. Naarmate ik ouder werd, ontdekte ik, na Simone Signoret, Paul Sartre en zijn tijdgenoten, vooral Marguerite Yourcenar. Ik heb Her Hermetic Black meerdere keren gelezen. Lees met veel plezier en interesse het werk van John le Carré, Arnon Grunberg, Midas Dekkers. Ik ben een soort totale lezer. Hebben we thuis een gigantische, of bedoel je gigantische, boekwinkel?

Ik volg het voetbal op de voet en ben fan van FC Utrecht en Feyenoord. Elke zomer zit ik voor de televisie met mijn partituren over de Tour de France. Ik kijk ook graag naar atletiek.

Naast onze oude meesters, ben ik onder de schilders vooral onder de indruk van James Ensor. In mijn nieuwe boek wijd ik een hoofdstuk aan zijn werk El Lampista. Je vindt mij vaak in kerken, galeries, musea. Reizen voor mijn beroep maakt het gemakkelijk.

Ik ben een ijverige tuinman, gespecialiseerd in het maaien van het gazon en het eindeloos observeren van wat bloeit en groeit, piept en wiebelt. Sinds mijn kindertijd eet ik De Ruijter-muizen als ontbijt met een vijfminuten-eitje. Na een optreden drink ik graag een zachte, gerijpte whisky voordat ik ga slapen. Als ik niet kan slapen, denk ik aan die mooie plekken waar ik ben geweest en dan komt Sandman vanzelf.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *