Deze krant test de oranje tompoucen van zeven bakkers uit de omgeving: ‘Deze kleur is verrassend: hij is echt heel oranje’

Allereerst: we zijn niet compleet, alleen Haarlem zit al vol met banketbakkers. Ook onze redactie is geen deskundige, al hebben we in ons leven allemaal wel eens veel oranje tompoucen gegeten.

We beoordelen de tompoucen op basis van de presentatie, de vulling, de stevigheid, de slagroom erop, de kleur en het glazuur, de decoratie en uiteraard de smaak.

Patisserie Prei, Bloemendaal, 3,15 euro per stuk

De preitompouce is versierd met een chocoladevlag, die op een klein maar geslaagd portie slagroom wordt geplaatst. Over de kleur zijn we het snel eens: een beetje licht, bijna meer zalmroze dan oranje. In één oogopslag zien we al dat het deeg gevuld is met zowel gele room als slagroom. Een zorgvuldige test (zachtjes drukken op de bovenkant) leert dat de stevigheid goed is. Op het eerste gezicht een uitstekend gebakje, maar de decoratie maakt indruk op ons. Deze tompouce valt op in de set.

Dan de smaak. Het is de eerste die we probeerden en we stonden meteen voor een dilemma: we hebben drie tompoucen per bakkerij en we zijn acht proevers. Daarom eten wij om hygiënische redenen niet met onze handen. Toen bespraken we: moeten we hem in zijn geheel snijden of eerst de bovenste laag verwijderen en als het ware bedekken met de vulling? Dit laatste lijkt het meest praktisch en geeft ons ook de mogelijkheid om de tapa met glazuur en de crème apart te proeven.

Het oordeel over de prei: we proeven een vleugje vanille. Het heet ‘Goddelijk’. Het glazuur is zoet en fris, met een lichtzure toets. Alles smaakt erg goed, niet te zoet. De crème afzonderlijk is erg rijk. Het koekje is knapperig. We zijn het er allemaal over eens: een goede tompouce, niet te rijk.

Bakkerij Goemans, IJmuiden, € 2,85 per stuk

De Goemans tompouce uit IJmuiden is rijkelijk versierd. Een chocoladewafeltje, een lange, klassieke streep slagroom, oranje chocoladestukjes erop gestrooid en een rode, witte en blauwe vlag. Overdaad, zegt de een, luxe, zegt de ander. Deze tompouce lijkt iets smaller dan de rest. ‘Is decoratie een manier om ‘counterinflatie’ te camoufleren? , vraagt ​​een collega. De vulling bestaat uit gekookte room met vanille. De stevigheid is minder dan die van prei, maar nog steeds acceptabel. De oranje kleur trekt de aandacht: hij is echt heel oranje. Maar is dat een goede zaak of niet? We besloten van ja. Koningsdag vindt immers maar één keer per jaar plaats.

Dan de smaak: het koekje is niet heel knapperig. Het glazuur is individueel erg zoet. De crème is luchtig, bijna als een slagroomtompouce. De chocoladestukjes zijn prachtig, maar een smakelijke toevoeging: het is witte chocolade en dat maakt het toch al zoete deeg nog zoeter. Conclusie: een beetje klein. Less is more, de bakker moet kiezen. Hij is de minst machtige van de groep. En nog steeds erg lekker.

Patissier Theo Bijman, Haarlem, € 2,80 per stuk

Deze tompouce van banketbakker Theo Bijman heeft een zeer klassieke uitstraling. Zelfverzekerd, denken wij: omdat het geen versiering nodig heeft. We zien meteen dat er geen slagroom op zit, alleen maar banketbakkersroom. Een lekker dik koekje en de dikste laag glazuur ooit. Het deeg is niet tot de rand gevuld. Door de afwezigheid van slagroom is het een zeer stevig deeg.

Bij de eerste hap zuchtten we allemaal van vreugde. Erg lekker. Brosse cake, goed glazuur. Niet te zoet, maar wel heel sterk. We denken een vleugje cognac te bespeuren. De losse bodem heeft een licht bittere smaak, al zijn de meningen hierover verdeeld. Wij zijn van mening dat het veronderstelde zelfvertrouwen van deze tompouce terecht is.

Ambachtelijke Bakkerij Van Leeuwen, Nieuw-Vennep, € 2,95 per stuk

Glanst de tompouce van Van Leeuwen te veel of niet? Wij bereiken geen consensus. De slagroomlijn is mooi glad. Ook deze heeft een klassieke uitstraling, al oogt hij niet zo zelfverzekerd als zijn Haarlemse concurrent. Het is mooi, dun en lang. De stevigheid is goed, we hopen dat het makkelijk af te scheuren is. De emaillelaag valt een beetje tegen, maar is op het eerste gezicht erg dun. De kleur, nou ja, fel of niet: wij vinden hem teleurstellend vergeleken met de rest.

Helaas stelt deze tompouce qua smaak ook een beetje teleur, al zijn we van mening dat als de concurrentie niet zo zwaar was, we puur positief zouden zijn geweest. Maar ja, de concurrentie is er. De glazuur vinden wij te zoet, het koekje is overweldigend qua smaak. Het koekje is erg lekker. De smaak is niet zo sterk, maar uiteindelijk is dit de tompouce waar het meeste nog van over is.

Van Dam Gebak, Hillegom, 2,75 per stuk

De tompouce van Hillegom is degene die het minst kost. Het uiterlijk kunnen wij moeilijk beoordelen, aangezien deze tompouce niet ongeschonden de redactie heeft bereikt. We kunnen duidelijk zien dat de vulling bestaat uit slagroom en gele room. Ter decoratie is een klein Nederlands vlaggetje bovenaan voldoende. Erg origineel is het niet, maar er is ook niet veel mis mee. De stevigheid is goed.

Wat ons meteen opviel: het glazuur is heel zoet. Zoeter dan de rest. Daarom domineren. Niet alles is echt in balans. De meningen zijn verdeeld: is het slecht of niet? Sommigen van ons vinden het glazuur lekkerder en het maakt hen niet uit. Zoet is goed. Geweldige bakkerij, zware concurrentie. En daardoor liep hij wat schade op, die we in onze beoordeling hebben meegenomen: goede middenklasse.

BAKSTR Banketbakkerij, Heemstede, 3,45 euro per stuk

Het eerste dat opvalt: de bronzen kroon bovenop de slagroom. Ook deze tompoucen hebben tijdens de reis naar de uitgever enige schade opgelopen en dit keer zullen wij daar bij onze beoordeling rekening mee houden. Maar die kroon is duidelijk zichtbaar. Het is vooral decoratief, want we vinden de chocoladesmaak een beetje flauw, maar over het algemeen is het prima. Maar is het elitair of vulgair? Wij vinden het allemaal geweldig dat beide mogelijk zijn. Het is wederom een ​​stevige tompouce, met slagroom en bakkersroom tussen het biscuitgebak. De oranje kleur is het mooist van allemaal, met een dun laagje glazuur.

De smaak: we proeven de sinaasappel in het glazuur. In combinatie met het geheel is het op zichzelf al vers en smaakvol. Maar één hap van alleen het glazuur, nee, de sinaasappelsmaak is te dominant. Het koekje zelf is echt heerlijk en smakelijk. De tompouce van BAKSTR is krachtig, misschien wel de krachtigste van allemaal? Wij weten het niet meer. Het is de zesde die we hebben geprobeerd, dus dat heeft ook invloed.

Chocolaterie Zandvoort gebak, 3,60 euro per stuk

Vervolgens de laatste, uit Zandvoort, gekocht bij Patisserie Chocolaterie Zandvoort. Interessant is dat we zien dat het aluminiumfolie onder de tompouce afkomstig is van Beeksma Banket uit IJmuiden. Is het niet zelfgemaakt? Het is zonder twijfel de duurste. Misschien transportkosten. Hoewel het op het eerste gezicht de onderscheiding lijkt te verdienen. We zien de bakroom en slagroom dwars gespoten. Dat ziet er prachtig uit. De korst is lekker dik. Nog een dun laagje glazuur. Het is een zeer elegante tompouce, met veel slagroom erop in een lange, klassieke streep. De stevigheid is medium, maar voldoende. De oranje kleur lijkt een beetje saai.

Het eerste dat opvalt is hoe knapperig het koekje is. De room is een beetje zoetig, de verhouding slagroom/room is naar onze smaak wat onevenwichtig. Het is echt anders dan de anderen, qua uiterlijk en smaak. Maar het is ook het duurst en daarom kijken wij er kritischer naar. Deze tompouce valt niet op, maar smaakt wel lekker.

definitieve uitspraak

Onze conclusie na zeven tompoucen: er is absoluut geen verklaring voor smaak. Bij elke klap was het onmogelijk om tot overeenstemming te komen. Als we proberen te beslissen welke de favoriet is, roepen we allemaal een andere. Zoals een collega zegt: dat kan niet. Dus misschien een beetje cheesy: we laten het oordeel over aan de lezer. Een tompouce van één van deze banketbakkers is zeker een goede koop, de moeite waard om op zaterdagochtend in de rij te staan.