Vreedzame blokkade voor het Provinciehuis door XR en Kappen ontmoet Kolen, gemeente Haarlem leidt verkeer preventief om

Zeker tweehonderd activisten doen mee aan de blokkade. XR en Kappen ontmoetten elkaar. Kolen had eerder een ultimatum gesteld aan de provincie om de vergunningen voor de Coating Gas 1 en 2 fabrieken van Tata Steel IJmuiden in te trekken. Dat ultimatum liep vrijdagmiddag af, vandaar de wegblokkade.

In Nederland heeft iedereen het recht om te demonstreren. Maar vóór de blokkade was het niet duidelijk of de gemeente Haarlem deze actie zou faciliteren of direct zou willen onderdrukken. Het bleek ergens daartussenin te liggen.

Lees ook: De stemming wordt somberder tijdens Tata Steel-blokkades door klimaatactivisten. Schermutselingen voor de deur

Stadsmedewerkers bedachten hun eigen blokken om het verkeer aan weerszijden van het stuk weg dat de activisten zouden bezetten, om te leiden. Dan verschijnen er aan drie kanten grote groepen demonstranten op het toneel. “Wij willen klimaatrechtvaardigheid”, roepen ze.

“Het lijkt erop dat de burgemeester ons niet meteen wil ontslaan”, concludeert Laura ten Brink van XR Haarlem. “Afgelopen week in Den Haag was anders, het leek wel een slagveld”, doelt hij op de blokkade van de A12 die door de politie werd opgeheven. “Mensen raakten met hun nek bekneld, iemand brak hun elleboog, het was verschrikkelijk.”

Toezichthouders

Om deze reden is er een team van waarnemers van Amnesty International aanwezig in Haarlem. “We hopen dat de demonstranten zich veilig voelen omdat we ze in de gaten houden”, legt Amnesty International-coördinator Marjolein Kuijers uit.

‘Al moet het natuurlijk niet uitmaken of wij toezicht houden of niet. Iedereen in dit land heeft immers het recht om te demonstreren. Zolang er geen misdrijf wordt gepleegd, ligt de verantwoordelijkheid bij de burgemeester van de gemeente waar de actie plaatsvindt. Nee “Ik weet niets van de processen die zich afspelen in een gemeentehuis, maar ik zie grote verschillen in de manier waarop met demonstraties wordt omgegaan.”

Een groep dames van Milieudefensie sloot zich aan. Onder een grote kastanjeboom hangen spandoeken met teksten tegen fossiele brandstoffen en Tata Steel. Een groep studenten stopt.

“Ik ga stage lopen bij Tata Steel”, roept er eentje uitdagend. “Dan kun je van binnenuit een bijdrage leveren aan het verbeteren van het milieu”, reageert een van de vrouwen. “Ik kan me voorstellen dat deze jongeren ook nadenken over hun toekomstige baan”, zegt Willie Rem, een van de demonstranten. “Maar Tata Steel, ik denk dat het twijfelachtig is.”

Omdat?

Even verderop loopt een student met zijn fiets over het gras rondom het protest. “Waartegen handel je?”, vraagt ​​hij aan een van de activisten. “Tegen de cokesfabrieken van Tata Steel”, is het antwoord. Hij zucht. “Waarom op deze manier?” vraagt ​​hij. ‘Dit gaat toch geen enkel effect hebben? Praat met mensen, maar hinder anderen niet met dat soort farce.’

“Het is goed dat ze het doen”, zegt een vrouw die haar hond uitlaat. “Die fabrieken zijn erg vervuilend en daar komen de vergunningen vandaan. Het is tijd dat ze aandringen op verbetering. En met die verstopping heb ik geen enkel probleem, ik fiets altijd.”

Ondertussen begint het fansevenement op het gras van de weg. Met de singer-songwriter Laura Kits die protestliederen zingt.