Diverse kunstenaars – Haarlem Underground (deel 1) | Alternatief

Haarlem heeft een eigenzinnige en bloeiende muziekscene. Dit is de afgelopen decennia regelmatig benadrukt, vooral dankzij merken met lef en visie als Narrominded en Blowpipe. Deze laatste wordt geregisseerd door Wim Dekker (Minny Pops, Smalts). Het was Dekker die het lovenswaardige initiatief nam om de lokale Haarlemse underground een extra podium te geven, naast zijn wekelijkse radioprogramma HaarlemUnderground op de zender Haarlem105.

Metro Haarlem Vol. 1 Het biedt elf uiteenlopende tracks die prikkelen en inspireren. Sterker nog, de muzikanten die daar passeren zijn nog niet op grote schaal bekend. Als je deze LP beluistert vraag je je vaak af waarom niet. De stemmige synthpop van Birmingham Electric is meteen voelbaar en vormt het veelbelovende begin van deze compilatie. De muziek en de titel visueel. Radio Kootwijk – beelden en herinneringen oproepen van pioniers als OMD. Dit wordt gevolgd door een interessante overstap naar zang/clubhouse-dansen met Iris Stub, maar op een artistieke en sfeervolle manier.

Angst voor schaduwen van Nachtfilter bevat een prachtige ritmetrack en gesproken woord. ‘Urban paranoia’, ‘schaduwangst’ en ‘nooit meer achterom kijken’; De aanwijzingen zijn verontrustend. De vreemde sferen doen denken aan Minny Pops, de culthelden die eerder dit jaar opnieuw hun stempel drukten op Blowpipe zelf. Nachtfilter blijft echter relatief toegankelijk in al zijn eigenaardigheden.

Met de prachtige en indringende folksferen van The Lost Noise wordt het palet van het album verrassend uitgebreid. De metro van Haarlem heeft duidelijk veel te bieden en deze verzamelaar is daar een goed voorbeeld van. De volgende Moirai van Moduli is wederom een ​​intrigerend postrocknummer vol onderliggende spanning, in de geest van onder meer Lou Reed, Slint en Galaxie 500.

De tweede kant doet qua variatie en prikkels niet onder voor het eerste deel: na de prettig spitse gitaren van Moon Ibrahim krijgt het album een ​​intense Oost-Europese injectie met de zware tonen van Ideal Audience. Even aantrekkelijk als verrassend, industriële postpunk, met een menselijk gezicht. Rijke, smaakvolle New Orland-techno is een hoogtepunt hieronder.

De electropop van Something Broke is relatief conventioneel; uitbundig, dromerig, maar ook opzwepend en (bijna) dansbaar; een verrassende mix van sferen. Het Promenadegeweld brengt met zich mee Lichten een elegant nummer dat bekend klinkt; new wave met scherpe gitaren en een gothic tintje die de klok veertig jaar terugzet en tegelijkertijd fris en eigenzinnig klinkt.

dankzij de sluiting scharlaken van Ziek kranen Metro Haarlem Daarnaast speelt hij dubstep en andere hedendaagse elektronica. Een krachtige, sfeervolle en mechanische afsluiting die ruimte laat voor verstilling en reflectie.

Metro Haarlem Niet alleen is het een interessant verzamelobject voor de regio, iedereen die van een beetje muzikaal avontuur houdt, kan van het album genieten. Elke stad met een levendige muziekcultuur verdient een release als deze. En met die prachtige foto van de Haarlemse Botermarkt van zo’n 65 jaar geleden Metro Haarlem Ook uitzonderlijk goed.