Hotelketen Fletcher verdient miljoenen aan asielopvang

Vorig jaar kocht investeerder Bastiaan Smit het Aquarius hotel voor €4 miljoen en was van plan het verouderde gebouw te renoveren. De verwachtingen van de omwonenden waren groot: het hotel zou herleven. In plaats daarvan sloot Smit een deal met Fletcher, die het hotel niet renoveerde, maar als asiel gebruikte. Fletcher huisvest momenteel negentig statusmensen in de 37 kamers van het hotel, op steenworp afstand van het populaire Zwarte Pad en strandtentjes.

Wat voor velen een onverwachte wending was, bleek voor Fletcher een zeer winstgevende onderneming. Het bedrijf ontvangt 75 euro per vluchteling per dag van de gemeente Den Haag. Dit vertegenwoordigt ruim 2,5 miljoen euro per jaar. Daar staat tegenover dat de jaarlijkse huurprijs van het pand 475.000 euro bedraagt, wat betekent dat Fletcher er flink aan gaat verdienen.

Lagere kosten, hogere winsten
Hoewel Fletcher per asielzoeker gemiddeld minder verdient dan per toerist, ligt het echte geheim van de winst in kostenbesparingen. Waar toeristen vaak veel eisen van luxe voorzieningen, is de situatie voor statushouders anders. Met de basisvoorzieningen zijn ze tevreden: een bed en eenvoudig eten zijn voldoende. Hierdoor hoeft Fletcher minder uit te geven aan personeel, schoonmaak en luxe faciliteiten. zo ontdekt Afspraak Tot nu toe waren hotels voor statushouders doorgaans voldoende met eenvoudige maaltijden en beperkte netheid. Daarnaast komen de extra kosten voor gas, water en elektra veelal voor rekening van het Centraal Bureau voor de opvang van asielzoekers (COA).

Hoewel Fletcher-CEO Rob Hermans in een interview met Afspraak Exacte cijfers over de voordelen die zijn hotelketen haalt uit de asielopvang wil hij niet geven, wel is duidelijk dat het bedrijf profiteert van de contracten met het COA en de gemeenten.

De jeugdafdeling van het FVD, JFVD, reageert boos op de asieldeal van Fletcher. ‘Verdien geld aan de asielcrisis. De materialistische hogere klasse is vaak schaamteloos en vindt geld verdienen belangrijker dan wat dan ook. De asielindustrie blijft bestaan ​​en de demografische zelfmoord gaat door, maar gelukkig zijn er verschillende bedrijven, pressiegroepen, NGO’s, functionarissen en leidinggevenden die goed kunnen leven van het verdwijnen van de westerse beschaving”, schrijft de organisatie in X.