Romeo’s bakt en bereidt misschien wel het lekkerste lunchpakket van de stad (8+)

We weten het, er zijn zeker restaurants die rond het middaguur warm eten serveren. Denk aan urban klassiekers zoals
Napels of Luca. Voor zover wij wisten waren er geen restaurants waar je een Italiaans broodje kon krijgen. En nu Romeo’s er is, weten we wat we al die tijd hebben gemist.

De kleine lunchwinkel trekt gasten in alle soorten en maten. Ouders met op stoelen klimmende kinderen, luid pratende Italianen aan de telefoon, hongerige eenlingen en dromerige liefdesparen. Je vindt het allemaal in wat lijkt op een Italiaanse woonkamer. Een deel van de gasten wacht met watertanden achter een espresso tot het eten wordt bezorgd. Sommige bestellingen worden ter plekke opgegeten, de meeste gerechten verlaten het restaurant verpakt om elders genuttigd te worden. Bijna dagelijks vormt zich rond twaalf uur buiten een rij. En niet zonder reden.

Pizzette van mozzarella, aardappel en courgette. © Foto United Photos/Toussaint Kluiters

Er zijn twaalf lunchopties waaruit u kunt kiezen. Met vlees, kaas of zonder. Op de broodjeskaart staan ​​gerechten met salami, parmaham of geroosterde aubergine en courgette, wat in het Italiaans ‘groen grigliate’ veel beter klinkt. Minipizza’s en ambachtelijke lasagne trekken ons aan. Naast het glimmende BFC-koffiezetapparaat zien we in de koelkast stapels plastic bakjes met panna cotta en tiramisu. Wij bestellen van alles een beetje.

Eerbetoon aan opa Romeo

Romeo’s wordt gerund door een jong Italiaans gezin: eigenaresse Chiara met haar man Alessandro, haar broer Daniele en haar schoonzus Beatriz. De naam is een eerbetoon aan grootvader Romeo, de pizzamaker. En de vader van Chiara, die vanaf half vier ‘s ochtends achter in de bakkerij al het deeg klaarmaakt en in de oven zet. En ook Romeo betekent ook ‘van Rome’, verwijzend naar ieders geboorteplaats.

De eigenaar begroet elke gast bij aankomst met een even brede glimlach. Koffie wordt ons genot.
gloeiend heet geserveerd. Elk broodje heeft zijn eigen begeleiding, dressing en Italiaanse kruiden. Of hoe je het ook wilt noemen. Er is veel nagedacht over wat bij wat past.

Het eerste dat opvalt is de zelfgemaakte focaccia. Deze klassieker vind je vaak in een platte uitvoering; bij Romeo wordt het deeg gerold. Licht gebakken en verkoold een prachtige lichtbruine kleur. Een textuur die bijna op een cake lijkt. Vergelijkbaar met een goed gerezen pizzabodem. Voor de goede orde: het is geen ciabatta, die heeft een dikkere textuur. Noem het de halfzus van het Franse stokbrood. En het is ook geen panini. Plaats vervolgens het Italiaanse brood met beleg en al onder de grill.

Daniele, Beatriz, vader Romeo en Chiara. © Foto United Photos/Toussaint Kluiters

Wij zetten onze tanden in de focaccia met parmaham. Burrata en rucola op de achtergrond en gegarneerd met aromatische truffeltapenade. Geen beetje truffel, maar gelukkig ook niet te veel. De zachte kaas heeft een aangename zuurgraad. Het broodje salami is een van de beste. Om precies te zijn is dit de Romeinse spianata. Met verse mozzarella en ingelegde artisjokkencrème. Van zuur tot zout, alles is perfect.

Romeinse veranda

Elke sandwich is royaal gevuld. Zelfs de basisversie met alleen mortadella (5 euro) bevat een flinke hoeveelheid worst. Onze ogen zien: dit kan de maag vullen. Dat is goed voor ons. Er is niets erger dan honger hebben en een mager broodje voorgeschoteld krijgen met een droevig stukje van wat dan ook.

Romeinse focaccia salami spianata. © Foto United Photos/Toussaint Kluiters

Soms zijn we bang voor een broodje waar alleen maar groente in zit. Door al geruime tijd als vegetariër te leven, leren we dat een vleesvrij bestaan ​​niet altijd even lekker is. Maar het grigliategroen verrast ons totaal. Deze heerlijke geroosterde aubergine is zo bereid dat er weinig vocht achterblijft en heeft daardoor een sublieme smaak.

Laten we verder gaan met de Romeinse veranda-versie. Rol alleen gemaakt met het vrouwelijke varken, dat meestal malser is dan het mannetje. Traditioneel gekruid met een binnenrand van rozemarijn, zwarte peper en knoflook. Het vlees is vettig en de kruiden doen hun werk perfect. Hieronder ligt een bedje van knapperige rucola. Een scheutje olijfolie zou het verzachten en nog meer optillen.

Ultradunne aardappelschijfjes

Ook andere ongepubliceerde gerechten aanschouwen ons in een glazen vitrine. Kleine Italiaanse creaties bereid door de chef-koks achter in de keuken. We hebben wat extra’s mee naar huis genomen. Van een stukje goudgele lasagne met een laagje pittig vlees en tomatensaus worden we blij. Een prettige verhouding met de lichte en smaakvolle bechamelsaus en de flexibele deegvellen. Een snufje zout zou wat smaak toevoegen aan deze klassieker. Maar misschien is dat onzin.

Meestal vormt zich buiten een rij. © Foto United Photos/Toussaint Kluiters

De minipizza’s, met tomaat en mozzarella, en een versie met ultradunne plakjes aardappel en rozemarijn, krijgen een snelle boost in de thuisoven. Beide hebben een milde smaak, maar wij kwamen tot de conclusie dat de knapperige korst eigenlijk meer dan genoeg voldoening geeft. En dat voor een minimumprijs van drie euro vijftig.

Tot slot een zelfgemaakte tiramisu en panna cotta. De eerste is lekker luchtig. Dan de panna cotta, een dessert van ingedikte slagroom. Wat een succes! Zacht als zijde, met een krachtige vanillesmaak. Goede zoetheid, met als perfecte tegenhanger de zure bosvruchten er bovenop. Op kinderlijke wijze laten we onze vinger weer langs de rand van de plastic container glijden. Maar dat is het. Voor nu. Wij zijn voor altijd de beste fan van deze geweldige gastronomie.

Bartlema & Co

De borden werden naar het huis van de ouders van de criticus gebracht. Niet zonder reden. Fanatieke lezers van deze column herkennen wellicht de achternaam ‘Bartlema’. Het klopt dat mijn vader Ronald vijfentwintig jaar lang de voedselcolumn Over De Tong schreef voor Bartlema & Co.

Lees ook:

Een terugblik op ruim 25 jaar restaurantrecensies over Bartlema & Co’s De Tong: van hemelse pasta tot verbrande brie

De oud-criticus moest tweeënhalf jaar geleden vanwege ziekte abrupt vertrekken. Eerder dit jaar blikte hij terug en schreef zijn eindrecensie. Het blijkt dat deze nieuwkomer ook precies vijfentwintig jaar oud is. En hier zou ik niets liever willen dan mijn eerste recensie aan mijn vader opdragen.

8+

Romeo’s, Gierstraat 71, Haarlem

Voedsel: 8

Bediening: 8

Sfeer: 9

Waar voor je geld: 8

At: Focaccia coppa di parma (7,50), mortadella (5), salami (7,50), grigliategroenten (6,50), Romeinse verandatte (9), twee pizzettes (elk 3,50), lasagne (8, 50), tiramisu (5) en panna cotta (4,50). )

Dronken: twee cappuccino’s (elk 3,30)

Totaal: € 67,10