Genieten met beperkingen? Welke kan! – Zoetermeer Reclame | regionaal tijdschrift

14 minuten geleden

Huidig
36 keer gelezen

Zoetermeer: ​​​​Als er geen licht is aan het einde van de tunnel, zorg dan dat de tunnel verlicht is. Dit is hoe schrijver en VN-ambassadeur Hans van Hezewijk het leven ziet.

Door Ineke de Jong

Van Hezewijk gaf een boeklezing op het Stadhuisforum. Het boek ‘Genieten met beperkingen’ vertelt over zijn leven met MS (multiple sclerose) en hoe hij daarmee omgaat. Twintig jaar geleden, op 31-jarige leeftijd, kreeg Van Hezewijk enkele lichamelijke problemen. ‘Het betekende op dat moment niet zoveel’, zegt hij. ‘En het leek niet belangrijk. Ik had tenniservaring, maar ik kon mijn vrouw, die geen tenniservaring had, niet verslaan. Toen adviseerde hij mij om naar de dokter te gaan.”

Via de fysiotherapeut ging hij naar een neuroloog, die vaststelde dat Van Hezewijk aan MS leed. Dit was volkomen onverwacht en ik had op dat moment geen idee wat het precies betekende. “Nu weet ik dat het een ziekte van het zenuwstelsel is. Helaas is het ongeneeslijk, onvoorspelbaar en wordt het meestal alleen maar erger”, legt hij uit. “Helaas behoor ik tot die groep. Het begon met problemen met mijn rechterbeen tijdens het sporten. Het was dus niet meer mogelijk om naar buiten te gaan. Ga dan naar binnen en doe iets simpels, zoals op tijd naar het toilet gaan.” Binnen een paar jaar werd een scootmobiel geïntroduceerd, gevolgd door een elektrische rolstoel. Uiteindelijk kon Van Hezewijk het niet meer volhouden. Toen kreeg hij problemen met zijn rechterarm. Nu kan hij alleen zijn linkerarm gebruiken, maar hij weet dat dit uiteindelijk zal mislukken.

“De eerste jaren waren heel zwaar en moeilijk. Bij elke irritatie dacht ik: waarom ik? Waarom moet mij dit overkomen? “Ik zat in een zeer negatieve spiraal totdat een vriend me zelfs vertelde dat als ik zo doorging, het niet meer goed met hem zou gaan.” Van Hezewijk begreep dat er iets moest gebeuren en typeert het als een mentaliteitsverandering. “Ik wilde geen slachtoffer meer zijn. Deze ziekte is mij overkomen en ik kan er niets aan doen. “Ik heb gewoon pech en ik wil het beste van mijn leven maken.”

Dit markeerde een belangrijke verandering waardoor hij weer van het leven kon genieten. “Ik leef zo ​​gezond mogelijk en zoek afleiding van dingen die mij ervan weerhouden na te denken over mijn beperkingen. Dit zijn activiteiten die ik alleen kan doen, maar die ook leuk zijn samen met anderen. Als je negatief bent en veel piekert, heeft dat niet alleen gevolgen voor jezelf, maar ook voor iemand anders. Dit kan tot eenzaamheid leiden. Dat wil je niet”.

Van Hezewijk zoekt actief naar oplossingen bij een beperking. “Je doet er alles aan en dat is alles. Ik kan eerlijk zeggen dat ik ontslag neem als het om mijn ziekte gaat. Ik let op veranderingen, maar ook op onverwachte voordelen. “Dit zorgt ervoor dat ik beter met tegenslagen kan omgaan.”

Van Hezewijk begon het boek te schrijven om erachter te komen wat hij precies doet om zo te leven. Hiermee wil hij graag anderen inspireren. “Ik heb niet de ambitie om een ​​beroemd schrijver te worden”, zegt hij lachend. “Ik wil dingen doorgeven aan anderen en in mijn boek staan ​​nuttige adviezen. Het gaat erom hoe je ergens mee omgaat en wat je mindset is.”

Het boek is in twee jaar tijd geschreven met behulp van spraakherkenning op een computer. Op de omslag is een koorddanser afgebeeld. “Ik heb deze foto gekozen omdat het boek exclusief over jou gaat. Ook een koorddanser is volledig afhankelijk van zichzelf. Het gaat over jouw leven. Probeer dit in eigen hand te houden. Je leeft tenslotte maar één keer.”

Het boek is gratis te lezen en te downloaden via de website: www.genietenmetbanden.nl