Jos en Jacqueline nemen afscheid van zorgboerderij Vogelenzang, maar Zebrazorg blijft

Aan de andere kant moest Jos, die had gewerkt in de zorg voor jongeren in crisis, slapen. “Ik kom uit Amsterdam en ben een stadsjongen. Voordat ik hier kwam, had ik bij wijze van spreken nog nooit een dier aangeraakt.”

Van ezels tot alpaca’s

Uiteindelijk werd Jos directeur en nam Jacqueline de leiding van het bedrijf over, daarna wisselden ze van positie. Het team en de activiteiten breidden zich in de daaropvolgende jaren uit. Momenteel werken er zo’n vijftig mensen, waaronder vaste medewerkers, freelancers, vrijwilligers en veel therapiedieren. Van ezels, alpaca’s tot paarden, kippen en varkens.

“Alles hier op de boerderij fungeert als dagprogramma, waarbij jongeren begeleiding en behandeling krijgen. “Het gaat verder dan alleen het voeren van de kippen en het knuffelen van de honden, hoe belangrijk dat ook is.”

“Er zit een hele methodiek achter die bijdraagt ​​aan genezing. Zodat jongeren weer zichzelf kunnen zijn en onthouden wat ze moeten doen in deze wereld”, zegt Jacqueline.

De tekst gaat verder onder de foto.