Het lot van de vermiste Lisette Vroege blijft na 32 jaar een groot mysterie

Door Tara van Geldorp

Roline gaat het gesprek aan op voorwaarde dat de vragen niet over het politieonderzoek gaan en benadrukt dat hij uitsluitend vanuit eigen ervaring spreekt.

Roline’s warme en vriendelijke stem klinkt door de telefoon. Hij belt vanuit zijn ouderlijk huis in Alphen aan de Rijn, waar hij opgroeide. Jarenlang bleef de zus van Lisette anoniem. De eerste tien jaar verscheen alleen zijn vader in de media. In het bijzonder om zichzelf en haar gezin te beschermen tegen ‘soms vreemde mensen die naar je toe komen’ in de uitzonderlijke situatie van een vermiste (onopgeloste) persoon. Toch spreekt ze ons aan. “Voor ons blijft het belangrijk dat het verhaal van Lisette de aandacht blijft trekken in de omgeving van Haarlem”, zegt Roline.

WOC Tennisclub

Wat er precies gebeurde op de middag van 3 juni 1992 blijft na 32 jaar een groot mysterie. Lisette had die woensdagmiddag getennist bij Tennisclub WOC in Overveen. Iets wat hij graag deed en dat een belangrijke rol speelde in zijn leven. “Wij komen uit een heel atletische familie. “Mijn ouders hebben heel hard gewerkt om ervoor te zorgen dat we altijd kansen en toegang hadden tot verschillende sporten”, zegt Roline. Lisette was met 1,65 cm wat klein, maar desondanks speelde ze in haar jeugd op hoog niveau basketbal. Roline: “Ze viel op tussen de lange meiden op het veld als een kleine, heel fanatieke sportster.”

“Hij viel op als kleine sportster, heel fanatiek”

Ze had een uurtje getennist met een vriendin en daarna op het terras van het clubhuis gezeten. Haar vriend bleef op een ander veld spelen. Lisette had het koud en besloot naar huis te gaan. Vanaf de tennisclub aan de Zeeweg arriveerde hij in ongeveer vijf minuten bij zijn huis aan de Kleverparkweg. Gehuld in haar opvallende paarse tennisoutfit stapte ze uit haar Volkswagen Polo die ze voor de deur had geparkeerd. Verschillende bewoners uit de omgeving bevestigden dit later aan de politie. Tot op de dag van vandaag is het onduidelijk of Lisette ooit de sleutel in de deur van haar huis heeft gestoken.

Auto en fiets

Als haar vriend een half uur later ook op de Kleverparkweg arriveert, ontdekt hij dat Lisette niet thuis is. Hij trekt de aandacht omdat zijn auto en fiets voor de deur stonden. Zijn tennisschoenen en racket stonden ook niet op hun gebruikelijke plaats onderaan de trap. Hierdoor kreeg hij het idee dat er iets mis was en belde hij de politie. De volgende dag presenteerde hij officieel een rapport. “Op 4 juni belden ze mijn school, er was iets mis met Lisette en ik moest naar huis. Kort daarna kwamen we met het hele gezin aan in Haarlem”, vertelt de jongere zus van Lisette. Roline was toen 23 jaar oud.

“Er is iets met Lisette gebeurd en ik moest naar huis komen.”

harmonieuze jeugd

Lisette groeide op met haar ouders, haar jongere zusje Roline en haar broer in een nieuwbouwwijk in Alphen aan de Rijn. Volgens Roline hadden ze daar “een heel normale en harmonieuze jeugd, zonder al te veel uitdagingen.” Het gezin Vroege was een christelijk gezin en behoorde tot de middenklasse. Zo beschikten zij in de jaren zeventig en tachtig over de financiële middelen om als gezin wintersport of zeilen te beoefenen. Iets wat zijn vader graag deed. Roline: “Natuurlijk was er wel eens ruzie, zoals tussen broers en zussen, maar over het algemeen was de band goed. Toen mijn zus verdween, woonden we allemaal in kamers in andere steden. “We zagen elkaar in het weekend, op verjaardagen en op feestdagen.”

Sport

Lisette was de oudste dochter, serieus en heel goed in leren en sporten. Geloof was belangrijk voor haar. In die zin waren de oudere en jongere zussen verschillend. “Toen ik in de puberteit kwam, was ik erg opstandig en tegen alles wat de norm was. Lisette was beter op de hoogte dan ik. Ze was georganiseerd, sociaal en loyaal. Ze legde veel druk op zichzelf en wilde altijd haar best doen”, vertelt Roline. Hij wijst erop dat Lisette weliswaar serieus was, maar bepaald niet bescheiden. Roline: “Ze had altijd veel vrienden. Soms was dat wel een beetje jaloers. Toen hij hier thuis jarig was, stond het hele huis vol mensen. Voor mij als jongere zus was het heel spectaculair om haar te zien dansen met haar vriendengroep. Ik koester die herinneringen.”

gevangen

De eerste dagen na de melding verblijft het gezin in Haarlem en wordt opgevangen door de politie en de buurt. “In eerste instantie is er geen sprake van een vermiste persoon. Er gebeurde iets, maar we wisten nog niet wat”, vertelt Roline. Het was heel ongebruikelijk dat zijn zus vertrok zonder iets te zeggen. Roline: “Als iemand in het criminele circuit zit of van het relaxte type is, dan is het niet meteen zorgelijk als iemand niet thuiskomt, maar bij Lisette was het precies het tegenovergestelde. Ook de politie konden we snel overtuigen dat dit ernstig was. Zij hebben nauwkeurig gehandeld en binnen 24 uur actief de zaak aangepakt”, aldus Roline.

Fysiotherapeut

Lisette verhuisde begin jaren negentig van Utrecht naar Haarlem, waar ze zich vestigde in het appartement op de eerste verdieping aan de Kleverparkweg 44. Ze woonde graag in de stad en was daar druk bezig met het opbouwen van haar leven. Hij werd lid van de WOC Tennis Club en ontmoette nieuwe mensen via de sport. Toen ze verdween, was ze net begonnen aan een nieuwe baan als fysiotherapeut bij de arbodienst. Na haar studie in Utrecht kwam Lisette voor werk in Haarlem terecht. In haar jeugd wist Lisette niet zo goed wat ze wilde worden. Na zijn vwo-opleiding is hij begonnen bij Nyenrode Business Universiteit. Roline had destijds niet veel contact met haar zus, maar ze herinnert zich dat ze zich daar niet helemaal thuis voelde. Uiteindelijk besloot ze, in de voetsporen van haar moeder, fysiotherapie te gaan studeren in Utrecht. “Het is een mooi beroep waarbij je mensen helpt, wat Lisette erg goed beviel”, zegt Roline.

“Hij woonde graag in Haarlem”

Gespannen

Kort na de verdwijning was Roline ongerust. Niet alleen de angst voor wat er met Lisette is gebeurd, maar ook de angst dat haar hetzelfde zou kunnen overkomen. Roline: “Als zoiets kan gebeuren met iemand die zo normaal en fatsoenlijk is als mijn zus, wat kan er dan met mij gebeuren? Om het zo te zeggen: ik stak ‘s avonds laat in een kort rokje de straat over op de fiets. Ik denk dat die angst typerend was voor mij in die tijd, als kind. “Mijn ouders en mijn broer hebben het waarschijnlijk anders ervaren.” Pas later besefte ze hoe uitzonderlijk de situatie waarin zij en haar familie verkeerden. “We hebben het over Haarlem, een stad waar weinig criminaliteit is. Het is niet in het buitenland, noch een plek waar vreemde dingen gebeuren en het heeft ook niet binnen het criminele circuit plaatsgevonden”, vervolgt Roline. De politie heeft de familie altijd duidelijk gemaakt dat dit een van de vreemdste onopgeloste zaken in Nederland is. Tot op de dag van vandaag heeft de politie geen idee wat er is gebeurd en dat is zeer ongebruikelijk.

Ernstig misdrijf

Voor de goudtip werd losgeld vrijgemaakt, er werden vertrouwenspersonen aangesteld, er werden postercampagnes gehouden, media-optredens gedaan, allemaal zonder resultaat. Er werden geen bruikbare aanwijzingen of sporen gevonden die enige indicatie zouden geven over het lot van Lisette. Eind oktober, ruim vier maanden na zijn verdwijning, leken de zaken vooruit te gaan. Zijn Donnay-tennisracket werd gevonden tijdens opgravingen in de Delftlaan, op steenworp afstand van zijn huis. Ze vinden een van zijn sneakers verderop in de greppel. Ondanks intensief onderzoek naar tracking en buurten levert dit bewijs absoluut niets op. De politie gaat echter uit van een ‘ernstig misdrijf’.

In 2012 werd de zaak heropend door een cold case-team. Als laatste poging zochten ze opnieuw naar aanwijzingen rond de Delftlaan. Opnieuw tevergeefs. De zaak is inmiddels verstreken en volgens de politie officieel gesloten. Dit betekent dat er momenteel geen actief onderzoek plaatsvindt. Uiteraard blijft de politie nieuwe aanwijzingen onderzoeken.

Stichting Lisette Vroege

Roline zegt: ‘Ik denk dat ze niet meer leeft. Voor mij persoonlijk kwam dat gevoel vrij snel bij me op, zonder dat het onderzoek het rechtvaardigde. Iedereen in mijn familie of degenen die er dichtbij stonden, heeft er een ander gevoel of overtuiging over. Iedereen mag zijn eigen gedachten of ideeën hebben, daarom proberen we elkaar zo min mogelijk lastig te vallen.” De familie heeft hun emoties onder controle kunnen houden en hun leven op een zinvolle manier kunnen hervatten. Ter nagedachtenis hieraan heeft de familie heeft de Lisette Stichting Vroege opgericht. De stichting helpt kansarme kinderen op de noodzakelijke terreinen, waaronder fysiotherapie. Roline: “Dit werkt nog steeds zeer succesvol en met hele mooie projecten. Dat heeft ons als gezin genezen en ons geholpen om met de drukke situatie om te gaan Niet met wat er met de zaak is gebeurd, maar op een positieve manier.”

Verjaardag

De familie voert samen met de vrienden van Lisette een andere vorm van verwerking uit. 32 jaar lang, op hun verjaardag in maart, komen ze samen om hun verjaardag te vieren. Roline zegt trots: “Dit is ons heel dierbaar omdat je voor je vrienden kiest, niet voor je familie. Na al die jaren is het contact niet vervaagd. “Ik denk dat het veel zegt over de loyaliteit die Lisette jegens haar vriendinnen had.” Haar vrienden vertellen met veel passie, liefde en vreugde over de herinneringen die zij met hun zus deelden, maar ook over hoe zij na haar verdwijning hun leven weer oppakten.

“Het zegt veel over de loyaliteit die Lisette had jegens haar vriendinnen”

Aanvaarding

Toen de familie geen antwoord kreeg van de rechtbank of de politie, begon Roline via een andere weg acceptatie te zoeken. Zijn leven veranderde 180 graden nadat zijn zus verdween. “Ik ben een boeddhist van geloof. “Religie, een spirituele overtuiging of een levensfilosofie, of hoe je het ook wilt noemen, is voor mij uiteindelijk een belangrijk onderdeel geweest in de omgang hiermee”, zegt hij. Een jaar later ging hij naar India en verdiepte zich in de wereld van meditatie, boeddhisme en yoga. Roline: “In gedachten kun je ervoor kiezen om het pad te bewandelen van een verschrikkelijk scenario van wat er had kunnen gebeuren. Maar je kunt ook een andere weg inslaan en in een andere richting gaan denken. Je kunt jezelf hierin trainen met meditatie.”

Gerechtigheid

Hoewel er nooit sprake is geweest van ‘gerechtigheid’ in de zaak, is Roline ervan overtuigd dat deze uiteindelijk wel zal uitkomen. “We ervaren het misschien niet direct, noch merken het één voor één op, maar ik ben ervan overtuigd dat zoiets ergs niet zonder gevolgen kan gebeuren.” Na 32 jaar heeft Roline geaccepteerd dat ze haar zus waarschijnlijk nooit meer levend zal zien.

“Momenteel heb ik mijn zus niet meer in mijn leven”

Soms heerst er een knagend gevoel dat ze in de loop van de decennia misschien nooit zullen ontdekken wat er is gebeurd. “Na een paar jaar denk je dat het nog wel op te lossen is. Ook de politie blijft hoopvol. Dan wordt het een cold case en ontstaat het idee dat er toch iets kan gebeuren. Maar op een gegeven moment ben je 32 jaar verder weg. Momenteel heb ik mijn zus niet meer in mijn leven. Dat is zo raar”.

Het is nooit te laat om te praten. Informatie over de zaak Lisette Vroege kan op verschillende manieren aan de politie worden doorgegeven. Bel gratis de Tiplijn van Politieonderzoek op 0800-6070 of bel Meld Misdaad Anoniem op 0800-7000. Voor meer informatie over Stichting Lisette Vroege kunt u contact opnemen met de redactie via [email protected].