Jan en Greet van Santen vierden thuis hun schitterende bruiloft – Reclame Leidschendam en Voorburg | HartKrantje-online

GROTE VERSIE

Woensdag 15 mei, 11.00 uur

Huidig
Lees 266 keer

Leidschendam – Jan en Greet van Santen vierden maandag 13 mei hun 65-jarig huwelijksjubileum. Burgemeester Martijn Vroom bezocht het schitterende bruidspaar in Leidschendam met bloemen en een cadeautje.

Jan, 89, werd geboren op boerderij Oostvlietweg in Stompwijk en was de jongste van negen kinderen. Toen hij vijf jaar oud was, brak de Tweede Wereldoorlog uit. Tot op de dag van vandaag zit dit nog steeds stevig in zijn geheugen. Hij zag de eerste V1 -raket en het bombardement op Bezuidenhout in Den Haag in maart 1945. In augustus 1944 werd zijn vader vastgehouden door Duitse soldaten. De vader werd naar Duitsland gedeporteerd en zou nooit meer terugkeren. Hij stierf in een werkkamp en werd begraven in Ladenlund, vlakbij de Deense grens.

Jan had als kind al besloten dat hij geen boer wilde worden zoals zijn twee oudere broers. Ik dacht dat koeien en varkens roken… Jan ging naar de ambachtsschool om timmerman te worden. Na twee jaar dagschool werd hij leerling-timmerman bij de firma Glasbergen aan de Leidsekade. Daarna ging hij naar de avondschool en werd gezel en later meester-timmerman.

In 1958 werd Jan benoemd tot professor in algemene technieken, timmerwerk en mechanische schrijnwerk. Jarenlang vond hij het leuk om ‘de jongens’ te onderwijzen (meisjes werden zelden gezien op de technische school) timmerwerk en metselwerk. Soms ontmoet hij voormalige studenten in Leidschendam, die hem altijd begroeten met “Hallo, Mr. Van Santen.”

In 1968 werd de Mammoth Act ingevoerd en bleef er weinig technisch onderwijs over. Jan verhuisde naar de gemeente Zoetermeer. Als bouwkundig ingenieur werd hij verantwoordelijk voor het onderhoud van gemeentelijke bezittingen, zoals woningen, sportaccommodaties, kantoren etc. In 1994, op 58-jarige leeftijd, ging hij vervroegd met pensioen (vervroegd pensioen).

Als deskundige op bouwgebied was Jan vaak te vinden. Hij was achtereenvolgens lid van het bestuur van het Mariënpark, van de Rooms-Katholieke Onderwijsstichting in Leidschendam en lid van het bestuur van de Petrusparochie in Paulus. In deze laatste rol voltooide hij samen met enkele vrijwilligers de interne oplevering van kerkgebouw De Haard en de ombouw van de speeltafel en het grote orgel van de kerk van Petrus en Paulus in eikenhout.

De laatste jaren is hij bezig met het maken van miniaturen van historische koetsen en het uitsnijden van paarden uit hout. Zijn meesterwerk is een schaalmodel van de koninklijke glazen koets, getrokken door acht met de hand gesneden paarden.

Greet (ook 89) werd geboren in Zoetermeer, op stationstraat, nabij de watertoren. Ze was de jongste van drie meisjes. Het gezin omvatte ook twee kinderen. De vader was een tuinman.

Ook als kind maakte zij de oorlog van dichtbij mee; Vliegtuigen bombardeerden de spoorlijn naar Den Haag en soldaten vielen nabijgelegen boerderijen en boomgaarden binnen op zoek naar voedsel. School in een café, waar een gordijn de klassen scheidde. De school was overgenomen door de bezettingsmacht en zat vol met soldaten.

Na de basisschool ging Greet, zoals de meeste meisjes van die tijd, naar de binnenlandse wetenschapsschool. Ze werd toen een naaister en maakte kleding voor jong en oud. Ze had graag lerares willen worden, maar in de arme jaren na de oorlog was verder studeren geen optie. Ze ging werken als huishoudster op een boerderij in Pijnacker en later in Zoetermeer. Grote gezinnen waren erg blij met een dienstmeisje dat ook voor de kinderen zorgde. Greet heeft nog steeds contact met een aantal van de kinderen waar ze destijds op paste.

Jan en Greet waren 18 jaar oud en leerden elkaar kennen tijdens danslessen op dansschool Evert Castelein in Zoetermeer. Jan mocht een klein meisje meenemen naar de 25e huwelijksverjaardag van haar peetvader en tante. Toen begonnen ze serieus te daten. In de loop van de tijd maakten ze samen plannen voor de toekomst.

Jan kocht een oud huis aan de Leidsekade in Leidschendam. Hij renoveerde het eigenhandig, zodat er naast het jonge stel ook plaats kwam voor zijn moeder, een nog niet getrouwde broer en een zus.

Jan en Greet trouwden op 13 mei 1959 in de H. Nicolaaskerk aan de Dorpsstraat in Zoetermeer, de warmste dag van het hele jaar. Greet naaide haar trouwjurk zelf.

Toen Greet met Jan trouwde, stopte zij met buitenshuis werken. Zo was het in die tijd. Ze leidde een eigen huishouden, zorgde voor de moeder van Jan en de kinderen geboren in 1961 en 1964.

Hij verzorgde heel graag alles wat in de tuin groeit en bloeit.

Jan paste het huis steeds weer aan aan veranderende omstandigheden. Zijn zus en broer trouwden en verlieten het huis. Er was meer ruimte voor het jonge gezin. De moeder bleef bij Jan en Greet wonen tot 1971, waarna zij naar het Mariënpark verhuisde.

Tot eind 2018 woonden zij in de woning, die door de jaren heen vele malen werd verbouwd, gemoderniseerd, verbouwd en onderhouden. En hij deed altijd bijna alles zelf. Op 80-jarige leeftijd stond hij nog op het dak omdat hij gerepareerd moest worden! Daarna vond hij het echt genoeg.

In 2018 zijn Jan en Greet verhuisd naar een appartement in het centrum van Leidschendam, geheel op de begane grond, veel kleiner en makkelijker te onderhouden.

Jan en Greet hadden een uitgebreid sociaal leven. Een groot aantal broers, neven, buren, vrienden, kennissen en collega’s van Jan wisten (en weten soms hoe) de weg naar zijn huis te vinden. De deur staat altijd open voor een kopje koffie, een helpende hand of wijs advies.

Jan en Greet waren altijd het echtpaar dat alles regelde: bloemen als er iets te vieren of te rouwen was in de familie, een onverwacht bezoek met de hele familie aan een broer die zijn bedrijf aan het uitbreiden was met een nieuwe SRV-busje, familie-uitjes en vakanties. , ziekenbezoek, enz., enz. Mensen kunnen/mag altijd bellen.

Iedereen in de familie wist dat als er iets gerepareerd moest worden: bel Oom Jan en Tante Greet en alles komt goed.

Ze gingen met hun eigen gezin en vaak met vrienden op vakantie in binnen- en buitenland. Eerst met de door Jan zelf gebouwde caravan naar Duitsland of België en daarna met een nieuwe caravan naar Zwitserland, Italië, Frankrijk en zelfs de wintersport. Ze herinneren zich met veel plezier de bergwandelingen en skivakanties. Ze genoten van het skiën met de kleinkinderen (4).

Helaas laat hun gezondheid de laatste tijd veel te wensen over, maar als ze zich goed voelen en het weer goed is, gaan ze eropuit. Ze gaan nog steeds graag wandelen of fietsen.

Nu, op 13 mei 2024, vieren ze 65 jaar huwelijk; een briljant koppel.