Politici van vijf partijen verenigen zich op de Dag van de Arbeid in Pletterij

Door Willem Brand

John Schrama van FNV Lokaal nodigde net als vorig jaar alle politieke partijen uit. Met vijf sprekers van vijf partijen leek het erop dat er een grote stap was gezet. In 2023 zouden dat er drie zijn geweest. Woensdagavond waren de PvdA, Groen Links, Jouw Haarlem, de Actiepartij en D66 aanwezig.

Zich zorgen maken

Maarten Wiedemeijer (PvdA) nam het voortouw. De essentie van zijn verhaal was dat het individu voorop staat in onze samenleving. Volgens hem is het denken dat succes een keuze is en falen de eigen schuld de opvatting van mensen die hun zaken op orde hebben.

Dit is vaak ten koste gegaan van flexibele arbeidskrachten, werknemers zonder rechten en alleen maar plichten.

Volgens hem betekent het vieren van 1 mei zorgen voor minder bedeelden.

Groeiende verdeeldheid

Palwasha Hamzad (Groen Links) dacht eigenlijk hetzelfde, maar zag het vanuit een breder perspectief. Volgens haar leidt de ongelijkheid op de arbeidsmarkt tot instabiliteit en een gebrek aan sociale cohesie.

Hiermee doelde hij ook op de groeiende kloof tussen mensen die meer dan fatsoenlijke lonen verdienen en mensen die slechtere lonen ontvangen. Palwasha maakt zich zorgen over thuisblijvers en discriminatie op de stagemarkt.

klassen strijd

Danny van Leeuwen (Actiepartij) zei dat klassenstrijd een woord is dat niet langer gebruikt mag worden. Hij vroeg zich af waarom niet. Want, zo betoogde hij, naast de financiële kloof bestaat er ook een culturele kloof. “Het zou goed zijn als het minimumloon stijgt naar 16 euro, vooral omdat de salarissen achterblijven bij de winsten. Het is goed dat in Haarlem de voorzieningen voor het minimuminkomen (met de HaarlemPas) zijn verhoogd naar 130%. “Kleine stapjes vooruit.”

Werkdagen van acht uur

Joris Krouwels (D66) meende dat 1 mei zijn wortels heeft in de achturige werkdag. Voor sommigen, zei hij, is dat een werkweek van acht uur, terwijl anderen net genoeg verdienen om rond te komen met een werkweek van zestig uur.

Internationale

Moussa Aynan (Jouw Haarlem) zei dat de strijd niet alleen om een ​​achturige werkdag ging, maar dat je ook van die achturige werkdag moet kunnen leven. In die zin is de eis vandaag de dag relevanter dan ooit, omdat veel mensen met een voltijdbaan niet rond kunnen komen. Moussa dacht ook na over Gaza omdat hij op jonge leeftijd leerde dat solidariteit internationaal zal zijn of niet.

Even was er een sprankje solidariteit en revolutie.

Het Haarlems Straatorkest sloot af met het spelen van De Internationale. Veel aanwezigen zongen uit volle borst dankzij de indrukken. Even was er een sprankje solidariteit en revolutie. De mensen van alle landen verenigen zich.