Tot in de ziel geraakt door een documentaire over Oekraïne

HAARLEM – In aanwezigheid van Ron Keller, Nederlandse ambassadeur in Kiev (2005-2009) en Moskou (2009-2013), voormalig ambassadeur voor internationale culturele samenwerking Jan Hoekema en een delegatie van de Oekraïense ambassade werd de documentaire zondag uitgezonden . 25 februari Het moeilijkste uur ging in première in Nederland bij Filmdome Haarlem. Een ontroerend verslag van het dagelijks leven tijdens de oorlog.

HAARLEM – In aanwezigheid van Ron Keller, Nederlandse ambassadeur in Kiev (2005-2009) en Moskou (2009-2013), voormalig ambassadeur voor internationale culturele samenwerking Jan Hoekema en een delegatie van de Oekraïense ambassade werd de documentaire zondag uitgezonden . 25 februari Het moeilijkste uur ging in première in Nederland bij Filmdome Haarlem. Een ontroerend verslag van het dagelijks leven tijdens de oorlog.

Door Willem Brand

De vertoning was een samenwerking tussen de Filmfederatie en Haarlem4Ukraine twee jaar nadat Rusland Oekraïne was binnengevallen. Het land dat een speeltje is in een geopolitiek machtsspel en onze militaire en humanitaire hulp dringend nodig heeft.

Slaapliedje

Het bijzondere aan de documentaire is dat regisseur Alan Badoev en het team van de Oekraïense televisiezender 1+1 fragmenten gebruikten die met mobiele telefoons waren gefilmd. De oorlog komt dus met volle kracht aan. De documentaire begint twee jaar voor de oorlog met een homevideo van een gelukkig gezin. Aan het eind zien we dat gezin weer. Eerst zien we dat vader en moeder zich met hart en ziel inzetten om met hulp van vrijwilligers een natuurgebied in hun land te ontdoen van ongelofelijk veel afval. Twee positieve mensen met jonge kinderen die goed willen doen voor de wereld. Dan zien we hoe de vader zijn zoon vraagt ​​een slaapliedje voor hem te zingen. Hij koos ervoor om het land te dienen. Dat loopt niet goed af. De laatste beelden zijn van een Portugees strand, waar de vrouwenstem zegt dat het pijn doet om stelletjes te zien lopen. Vervolgens zegt ze dat ze activist zal blijven voor haar kinderen en haar overleden echtgenoot.

Onverzettelijkheid

Later vertelt Ulyana Loginova, coördinator van Haarlem4Ukraine, dat er een vriendin van de getroffen familie in het publiek zat. Zij was niet de enige die het niet droog kon houden. De beelden raken je voortdurend hard in de ziel. Als kijker zit je zo dicht op de huid. Wanneer de oorlog uitbreekt zien we wanhoop, maar geleidelijk verandert de houding richting onverzettelijkheid. In het bezette Cherson zien we dankzij een fotograaf honderden mensen op straat hun liefde voor hun land bezingen en zich persoonlijk tot de Russische soldaten wenden. ‘Ga je ons bevrijden door je wapen op ons te richten?’ Je zit op het puntje van je stoel als een groep soldaten zich terugtrekt op de Oekraïense steppe en voortdurend onder vuur wordt genomen. Een soldaat raakt gewond, maar moet verder. Je volgt een man die ouderen redt uit hun verwoeste huizen in een gebied waar hevig wordt gevochten. Sommige ouderen weigeren te gaan en zeggen dat ze liever sterven waar ze geboren en getogen zijn.

Het moeilijkste uur Het is een achtbaan van emoties die je twee uur lang zal boeien. Haarlem4Ukraine gaat proberen meer optredens te organiseren. Die van zondag was uitverkocht.