Stagnatie voor de provincie: de overheid betaalt veel lagere subsidies voor landbouwinnovatie

Het ministerie van Landbouw, Visserij en Voedselkwaliteit (LNV) verdeelde vorige week een budget van 1,3 miljard euro onder alle Nederlandse provincies voor zogenoemde ‘pionierprojecten’. Dit zijn projecten die op korte termijn kunnen bijdragen aan het herstel van de natuur.

Willekeurigheid in de distributie

Op verzoek van het ministerie presenteerden alle Nederlandse provincies vorig jaar projecten die snel gerealiseerd kunnen worden. De provincie Noord-Holland presenteerde zeven van deze baanbrekende projecten. Een verzoek van 80 miljoen euro. Dit omvatte onder meer de aanleg van een natuurgebied in Waterland-Oost, de vorming van duinen in Bergen en de aanplant van bossen. Ook richtte de provincie zich op het beperken van de stikstofuitstoot en het verduurzamen van de landbouw door innovaties op boerderijen te testen. Van de zeven ingediende huisdierprojecten lijken er slechts twee substantieel te zijn geëvalueerd.

Tot ongenoegen van Kamerlid Jelle Beemsterboer (BBB): “We hebben ambitieuze plannen om onze doelen en die van het kabinet te verwezenlijken. Maar dit wordt bijna onmogelijk.” Hij spreekt over willekeur bij de verdeling van het miljardenbudget. De provincie ontving slechts 12 van de gevraagde 80 miljoen. Dat de provincie Zuid-Holland subsidie ​​kreeg voor een gezamenlijk project is een pijnpunt voor de provincie en onderstreept volgens haar de willekeurige verdeling.

Hierdoor blijven de overige vijf projecten op de plank liggen. Zonder financiering van de projecten bestaat het risico dat deze verlamd raken, maar de provincie vreest ook een verlies aan vertrouwen bij partners in het gebied.

Ook Frank de Wit vreest hiervoor. Als voorzitter van de agrarische natuurvereniging Water, Land in Dijken is hij betrokken bij diverse spraakmakende projecten. Projecten die zich vooral richten op stikstofreductie, uitgevoerd door de boeren zelf. Volgens De Wit zijn veel boeren niet zo activistisch als vaak in de media wordt afgeschilderd en willen ze vooral vooruit en innoveren.

Maar deze situatie zorgt volgens de president ook voor geduld bij deze ‘goedbedoelende’ boeren. De Wit: “Boeren denken eindelijk een betrouwbare samenwerkingspartner te hebben gevonden, maar qua uitvoering blijft het uit. Uiteindelijk trekt de overheid haar advies in. Dit schept geen vertrouwen.”

De Wit spreekt ook van willekeurige verdeling. Volgens hem fungeert de overheid als een onbetrouwbare samenwerkingspartner. “Je kunt blijven praten en rapporten schrijven. Maar dit moet in de gebieden gebeuren. Anders blijft het op papier staan. Ik zie de gevolgen van willekeur: de partijen nemen afstand. Hoe is het mogelijk dat men door mag gaan ? en de andere wordt teruggegeven en niemand weet precies waarom.”

Beperkte capaciteit

Een woordvoerder van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit zegt dat er bij de verdeling van het geld eerst een zogenoemde quick scan is uitgevoerd. Een externe gesprekspartner analyseerde welke projecten van de provincies het meest urgent en kansrijk zijn voor financiering.

“Vanwege de beperkte capaciteit van deze externe organisatie werd de maatregel uit Noord-Holland niet meegenomen, net als andere maatregelen uit verschillende provincies.” De woordvoerder verwijst hier naar de door de provincie verweten willekeur, en spreekt deze daarom tegen:

Het ministerie betreurt het dat de provincie teleurgesteld is, maar geeft ook aan dat zij niet in één keer alle benodigde subsidies kan verstrekken. Volgens de woordvoerder was het alternatief dat er geen budget opzij kon worden gezet en dat daardoor enkele belangrijke projecten verder zouden worden uitgesteld. “Dit lijkt ons niet wenselijk, aangezien de financiering van baanbrekende projecten bedoeld is om op korte termijn door te kunnen gaan met de zonegerichte aanpak.”