Marjan (73) heeft Alzheimer en is al een week vermist in Frankrijk: ‘nerveus’ | RTL Nieuws

Marjan Roozendaal was met een vriendin op vakantie in Vacquières, Zuid-Frankrijk, vertelt haar dochter Brenda aan RTL Nieuws. “Die vriend heeft een huis hier in vakantiepark Parc Le Duc en hij wilde mijn moeder een beetje afleiden, mijn moeder is nogal eenzaam. Daarom zouden ze hier samen een week komen.”

Op pantoffels achtergelaten

Maar afgelopen zondag, laat in de ochtend, ging er iets mis. Marjan verliet het huis op pantoffels. Toen hij na ongeveer vier uur nog niet terugkwam, belde zijn vriendin Brenda. “Ik had er meteen geen goed gevoel bij.” Daarom ging hij die avond naar het park Le Duc om te helpen bij de zoektocht.

Dit bestond eerst uit het bellen van de politie en het versturen van flyers zodat mensen die zijn moeder zagen weten wie zij is. “Mijn moeder spreekt geen Frans. En ze heeft de vroege stadia van de ziekte van Alzheimer, dus stress kan haar erg in de war brengen.”

Vrienden en familie kwamen

Vorige week kwamen vrienden van Brenda en een broer van haar moeder en zijn vrouw helpen pamfletten uitdelen in de dorpen in de omgeving en in Montpellier, de grote stad in de omgeving. En hun kinderen van 14 en 16 jaar kwamen donderdag ook helpen met de flyers. ‘Ik denk dat dat goed voor ze is. Dan konden ze tenminste iets doen.’

Waarom worden er ook folders verspreid in Montpellier? “Mijn moeder kent Vacquières niet bij naam. Ze noemt het altijd Montpellier, een van de situaties is dat ze een auto aanhield en zei dat ze daarheen moest.”

Gisteren arriveerde ook stichting RHWW Rescue Dog vanuit Nederland in het gebied. Negentien mensen en veertien honden zoeken in teams sinds 7 uur in de ochtend. Familie en vrienden mochten niet naar binnen, omdat dit het zoeken naar de honden lastig zou maken. Momenteel begeleidt Brenda de zoekcoördinator naar een locatie waar mogelijk een spoor van een sneaker is gevonden.

Pijnlijke dagen

“Ook voor de zoekteams proberen we te zorgen. We maken lunch, we zetten koffie, we geven ze vers fruit. Ze reden achttien uur, ze sliepen vijf uur. We willen dat er goed voor ze gezorgd wordt. En dat is goed voor dat we die afleiding hebben.” Omdat het stressvol is, zegt hij. “De teams zeggen dat ze hier zullen blijven totdat ze mijn moeder vinden. Normaal gesproken kunnen ze het in twee of drie dagen doen, maar het kan ook langer duren.”

“Ik veronderstel dat als ze in dit gebied is, ze haar zullen vinden. Een goed resultaat is bijna onmogelijk. Als ze in de natuur is, is ze daar al een week alleen, met elke dag 35 graden en nauwelijks regen.” . De kans dat ze nog leeft is heel klein, zo realistisch ben ik.”

geruststellende hulp

‘En als ze mensen is tegengekomen, dan hadden we het moeten weten. Mijn oom is hier in een soort nomadenkamp geweest om te vragen of ze haar hebben gezien, mensen die buiten het netwerk leven en geen internet of kranten hebben, en’ Ook nu wisten we van de zoektocht. De politie is echt overal geweest. “Het kan dus niet zo zijn dat mensen het gevonden hebben en niet weten wat ze ermee moeten doen.”

Brenda blijft voorlopig in Vacquières. “De eigenaren van de vakantieparkhuisjes hebben ons alles ter beschikking gesteld. Vrienden kunnen er verblijven, leden van de reddingsteams slapen in tenten omdat ze bij de honden willen verblijven, maar ze maken gebruik van de douches en toiletten. Dat is wel comfortabel.”

Wat als ze het niet vinden? “Dan moeten we nadenken over wat we gaan doen. Maar daar kan ik nog niet over nadenken, daarvoor is het nog te vroeg.”