Ouderkerk van vroeger (52): Ben Mouris

21 juli 2024 om 10:30 uur

Geschiedenis

BAAMBRUGGE Traditiegetrouw worden de Nationale Kampioenschappen Wielrennen een week voor de Tour de France gehouden en dit jaar was Steenbergen gastheer. Vooral in de discipline tijdrijden waren de lopers van WV De Amstel succesvol: drie keer goud en één keer zilver. Riejanne Markus van De Zwarte Kat prolongeerde haar tijdrittitel bij de Elitevrouwen. En de familie Mouris in Baambrugge vermaakte zich uitstekend: zowel Wessel (Beloften) als Michiel (Juniors) wonnen goud in de tijdrit. De tijdritspecialist wordt een bedreigde diersoort. Niet veel wielrenners kiezen ervoor om zich te specialiseren in tijdrijden. Waar komt de liefde van Wessel en Michiel voor het tijdrijden vandaan?

BEN MOURIS

De vader van Wessel en Michiel, geboren Ouderkerker Ben Mouris, voetbalde bij NEA en dacht tot zijn 25e dat hij de nieuwe Wim van Hanegem zou worden. En Ben fietste in die tijd ook met fietsvrienden uit Ouderkerk en ging regelmatig naar de bar van De Voetangel om zijn dorst te lessen en ‘heel kort en serieus’ bij te kletsen. Hij werd steeds fanatieker en toeval bestaat niet: vanaf 1986 werd de Grand Prix De Voetangel verreden: een tijdrit van 17 kilometer op de lusvormige cirkeldam die de Rondehoep doorkruist. De eerste editie werd meteen door Ben vastgelegd met de bloemen, de eeuwige roem en de kussen van Rondemiss Ans Leurs. Ben startte elf keer aan de GP van Rondehoep en was zeven keer de sterkste! De inkt op zijn fietslicentie was nauwelijks opgedroogd en Ben won in 1992 de RIH-tijdrittrofee in Broek, Waterland, op een standaard criteriumfiets. Toen ontstond bij enkele wielervrienden uit Ouderkerk, onder wie Cor Backer, Herman de Jong en Dick van den Berg, het idee dat Ben met nog beter materiaal een tijdritwedstrijd nog sneller zou kunnen volbrengen en daardoor toch meer kans op succes had.

Uiteindelijk werd het bij toeval de tijdritfiets van de grote Italiaanse wielrenner Maurizio Fondriest, die te koop stond bij Jan le Grand in Amsterdam. Onder de naam EFVB (Een Fiets Voor Ben) werden 24 aandelen van 100 gulden uitgegeven om de fiets voor 2.400 gulden te kopen. Op deze supersonische tijdritfiets won Ben nog twee keer de RIH-trofee en eindigde als 10e op de Nationale Amateur Tijdritkampioenschappen van 1993. Ben vertelde me begin 2019: “Ik heb een nieuwjaarskaart (zie afbeelding) naar de aandeelhouders gestuurd om te bedanken. jullie allemaal heel erg. Het was een geweldige tijd, al heb ik nooit het niveau van Fondriest bereikt. Ik heb niet veel resultaat geboekt. Ik kon heel snel fietsen, maar ik vergat hoe ik fietser moest worden. Waarschijnlijk omdat ik zo laat begon, miste jij ook een bepaalde vaardigheid. En vertel het aan niemand, maar de fiets, in ieder geval het Fondriesste fietsframe, is uiteindelijk op de gemeentelijke binnenplaats beland. Schrijf het niet op, want er kunnen nog aandeelhouders zijn die om compensatie komen vragen.”

LAATSTE NIEUWS

Wessel Mouris tekende vorige week een tweejarig neoprofcontract bij Tietema-Unibet’s Pro Team Tour. Een Mouris stopt nooit.

Door Dick Backer