Lezerscolumn: De onzichtbare heldenmoed van de Eindhovense beulen

Leon Koop

Vandaag, 16:00 uur

Ah, de glorieuze stad Eindhoven, waar technologie en innovatie hand in hand gaan en waar je, als je goed kijkt, een glimp opvangt van onze onzichtbare helden: de handhavers. Ja, die mythische personages die, zoals ze zeggen, ooit door het centrum van onze stad zwierven om de orde en vrede te handhaven.

Maar wie heeft ze vandaag gezien?

Het wilde westen van de binnenstad van Eindhoven

De binnenstad van Eindhoven is een soort modern Wilde Westen geworden. Fietsen, scooters, fatbikes… noem maar op, ze rennen als razende stieren door de straten. Jongeren die te moe zijn om voetgangers in te halen alsof ze aan het racen zijn. En de executeurs-testamentairen? Ze verstoppen zich waarschijnlijk in een parallel universum waar de regels worden gevolgd.

Waar zijn onze wetshandhavers?

Beste burgemeester van Eindhoven, waar zijn al die ooit beloofde executeurs-testamentairen? Misschien zijn ze op geheime missies gestuurd, ver buiten het zicht van gewone burgers? Of is het eenvoudigweg zo dat zij, net als de jongeren op hun tweewielers, geen zin hebben om te werken?

Het is een mysterie dat de beste detectives ter wereld zou doen watertanden. Hebben we werkelijk nog handhavers? Of erger nog: durven ze het simpelweg niet toe te passen? Misschien zijn ze bang om geconfronteerd te worden met de meedogenloze fietsbendes die onze trottoirs terroriseren.

De verborgen tekens

Overal in de binnenstad van Eindhoven staan ​​bordjes met duidelijke regels over waar en wanneer fietsen mag. Maar laten we eerlijk zijn: die bordjes lijken net zo onzichtbaar als de executeurs-testamentairen zelf. Misschien zijn ze gemaakt van een speciaal soort materiaal dat alleen zichtbaar is voor mensen met een bovennatuurlijke waarneming. Of misschien zijn ze gewoon decoratie, een soort stedelijke kunstinstallatie die ons eraan herinnert hoe regels ooit moesten worden gevolgd.

Waarom regeert hij nog steeds?

Mijn advies? Haal die bordjes gewoon weg. Blijkbaar zijn de regels er niet om te volgen, maar om te negeren. En waarom zou de gemeente zich daar druk over maken? Laten we eerlijk zijn, onze wethouders en raadsleden vinden het waarschijnlijk helemaal geen probleem. Ze hebben waarschijnlijk wel betere dingen te doen dan zich zorgen te maken over een paar roekeloze fietsers in de binnenstad.

Menigtevriendelijke chaos

Het argument van de gemeente zou waarschijnlijk zijn: “Mensen moeten niet klagen of tv-programma’s kijken zoals die van de handhavers. Het is allemaal onzin en in scène gezet. “Améhula!!!” Misschien willen onze lokale politici ons Eindhoven in de kijker zetten als een stad die zo publieksvriendelijk is dat iedereen kan doen wat hij wil. Een soort anarchistisch paradijs waar de regels slechts suggesties zijn en de toepassing ervan een mythe is.

Conclusie

Laten we dus even de tijd nemen om onze onzichtbare helden te eren. De handhavers van Eindhoven, verstopt zich ergens diep in de schaduw, terwijl de chaos in de binnenstad voortduurt. Misschien zijn ze er, misschien ook niet. Maar één ding is zeker: hun aanwezigheid – of het gebrek daaraan – maakt Eindhoven tot de levendige en onregelmatige stad die het is. Gefeliciteerd, dappere executeurs, waar je ook bent.

Opmerkingen