World Robotics Championship, meer dan een (voetbal)spel met robots

Liz Gareis uit Duitsland is bezig met een dossier om haar robot aan te passen; Ze is een van de weinige vrouwen in de immense ruimte waar robots met elkaar voetballen. “Ik studeer ‘Medische Techniek’ en ik vind robots cool. Het is geweldig om te zien hoe die kleine robotjes heel snel over het speelveld rennen en met elkaar voetballen”, zegt Liz met een grote glimlach. “Het is altijd een uitdaging om ze steeds beter te maken en te leren van elke wedstrijd die we spelen.

Naast voetbalrobots die zelfstandig tegen elkaar spelen, beschikt Eindhoven ook over assistentierobots die mensen helpen met dagelijkse taken, reddingsrobots die slachtoffers lokaliseren in rampsituaties en logistieke robots die samenwerken met de mensen. Ze strijden tot en met zondag 21 juli tegen elkaar.

Aan de rand van een van de voetbalvelden doet Thijs Bink live verslag van de wedstrijden. “Ik maak deel uit van het Twentse robotteam. Vorig jaar mochten ze van mij naar Bordeaux en nu vroegen ze of ik hier de livestream wilde doen. Het is geweldig om al die teams van over de hele wereld te zien.” hij zegt. “Ik vind het mooi om te zien hoe al die teams uit al die landen uiteindelijk bijdragen aan het steeds beter maken van robots.”

De Kroaat Jurai Kolaric en zijn team moeten nog aan de robots sleutelen, maar op het voetbalveld verloren ze met ruime voorsprong van de Japanners. “We zijn al een hele tijd bezig met de voorbereiding op deze wedstrijd”, zegt Jurai een beetje geïrriteerd. “Elk land ter wereld heeft zijn beste teams hierheen gestuurd en dat is heel indrukwekkend.”

Jurai werkt al sinds hij heel jong was met robots. “Mijn vader zat ook in het Kroatische robotteam en toen ik klein was, gaf hij me robots om mee te spelen. Ik doe mee aan wedstrijden sinds ik in de vijfde klas zat. Dit is de derde keer dat ik deelneem aan de internationale Robocup.”

Voor Hoa Liang is Robocup zijn eerste internationale wedstrijd. Hij is één van de twintig leden van het Eindhovense Tech United, een team dat al zeven keer kampioen werd. “Ik denk dat we heel goed zijn omdat we als TU/e-studenten toegang hebben tot de nieuwste technologische ontwikkelingen. Daarnaast komen we het hele jaar door elke dinsdag en de laatste week zelfs elke dag bij elkaar. Van acht uur ‘s ochtends tot” Om tien uur ‘s avonds werken we aan onze robots.”

Hoa: “Het gaat vooral om het verbeteren van de code (software) van de robots. Dat is best lastig omdat de originele code al meer dan tien jaar oud is en als er iets verandert, kunnen we alleen maar hopen dat alles nog werkt.”

Op het veld naast Hoa zijn Roy Driesen en zijn team druk bezig de robots te leren waar ze zich precies op het veld moeten positioneren. “Het is oefenen, oefenen, oefenen met alles wat er op het veld kan gebeuren”, zegt Roy enthousiast. “Je kunt de duurste robots hebben, gemaakt van titanium en de duurste materialen, maar als je software niet goed is, win je nooit”, weet Roy. “Ik ben monteur en ik vind het fantastisch dat in deze wedstrijden alle disciplines samenkomen.”

Tenslotte mag het winnende robotteam zondag een oefenwedstrijd spelen tegen echte voetballers. “Het team van TU/e ​​Tech United heeft de beste kans, maar laten we hopen dat we zover kunnen komen”, zegt Roy lachend.