Olga Misik en het verzet in Rusland – Digitale Stad Eindhoven

Er was eens een dapper meisje…

Dit verhaal gaat onder meer over Olga Misik. In 2019, toen hij 17 jaar oud was, las hij tijdens een demonstratie de Russische grondwet voor. De foto van Misik die met gekruiste benen voor de oproerpolitie zit, ging de wereld rond.

Ze werd vervolgd voor een aantal van haar protestacties en veroordeeld tot huisarrest van iets meer dan twee jaar. Tijdens het proces maakte Misik een vergelijking met Sophie Scholl. De Duitse studente Sophie Scholl verzette zich tijdens de Tweede Wereldoorlog tegen het naziregime. Samen met zijn oudere broer Hans had hij pamfletten uitgedeeld, maar die werden opgepakt. Samen met een derde lid (Christoph Probst) van de verzetsgroep Weiße Rose werd ze in een showproces ter dood veroordeeld door nazi-rechter Roland Freisler. Sophie Scholl werd diezelfde dag door guillotine geëxecuteerd. Toen ik op de middelbare school zat, vertoonde mijn leraar Duits de film ‘Sophie Scholl – Die letzten Tage (2005)’. De film maakte destijds grote indruk op mij. Ik wou dat ik op een dag dezelfde moed had.

“Die Sonne scheint nacht” – Sophie Scholl

Naar mijn mening wordt er niet genoeg over mensen als Olga Misik gesproken. Ze vormen niet de meerderheid, maar dat maakt ze niet minder belangrijk. Joshua Wong, Greta Thunberg, Olga Misik, Alexei Navalny. Het zijn ‘recente symbolen’ die iets groters vertegenwoordigen. De Katniss Everdeen van de echte wereld. Je hoeft het niet op elk punt met hen eens te zijn, maar het is goed en belangrijk dat deze mensen erbij zijn. Degenen die krachtig durven te spreken. John F. Kennedy en Stan Lee zeiden dat één persoon een verschil kan maken. Daar hadden ze zeker gelijk in. Kijk maar naar wat Martin Luther King, Rosa Parks en Nelson Mandela hebben bereikt. Je kunt de wereld niet in één dag veranderen, maar één persoon kan een positieve verandering initiëren.

“Rusland leert ons voortdurend bang te zijn. Het is een land dat je elke dag probeert te vermoorden. En als je geen deel uitmaakt van het systeem, ben je al bijna dood.” – Olga Misik

Tegenwoordig worden in Rusland mensen gearresteerd omdat ze demonstreerden met een blanco vel papier. Soms vallen belangrijke mensen met verkeerde meningen plotseling uit het raam. Navalny, Nemtsov, Politkovskaja, Litvinenko, enz. Ze werden allemaal geëlimineerd omdat ze een man in de weg stonden. Vladimir Poetin verzekert dat vrijheid in Rusland slechts een naïeve illusie is. In navolging van de organisatie Memorial stond vorige week ook Derk Sauers krant The Moskou Times op de zwarte lijst. Vorige week werd er een arrestatiebevel uitgevaardigd tegen Yulia Navalnaya. Veel critici zitten vast in Rusland of zijn Rusland ontvlucht. Mensen als mensenrechtenactivist Oleg Orlov, oppositieleider Vladimir Kara-Moerza en journalist Evan Gershkovich zijn zonder eerlijk proces gevangengezet. Ook schaaklegende Garri Kasparov is Poetin een doorn in het oog. Natuurlijk is Rusland niet het enige land waar politieke tegenstanders gevangen zitten. In Turkije zit Osman Kavala bijvoorbeeld ten onrechte een levenslange gevangenisstraf uit en zitten er nog steeds mensen vast in Guantanamo Bay (de Amerikaanse marinebasis) die nog nooit zijn berecht. Gelukkig zijn er organisaties die de rechten van deze mensen verdedigen.

Oorlog en onrechtvaardigheid zijn nog niet voorbij in de wereld. Elke dag sterven er in Gaza veel onschuldige mensen. Naast Oekraïne en Gaza zijn er ook conflicten in andere landen. Het is niet bepaald vredig in Soedan, Jemen en Syrië. Bovendien zijn er veel landen waar de mensenrechten dagelijks worden geschonden. Ik zou niet in Myanmar, Noord-Korea of ​​Iran willen wonen. Sinds er mensen zijn, is er oorlog. Er zullen altijd conflicten zijn tussen mensen, maar laten we proberen elkaar minder vaak de hersens in te slaan. We leren niet echt van onze geschiedenis. Veel mensen kennen het verhaal niet eens. De wereldkubus is al behoorlijk vol. Laten we hopen dat de laatste druppel niet valt. Ik zou liever de Derde Wereldoorlog niet meemaken. We moeten conflicten niet uit de weg gaan. De Canadese psycholoog Jordan B. Peterson stelt dat uitgestelde conflicten in de toekomst tot aanzienlijk grotere conflicten leiden. Die mening deel ik met hem. Laten we conflicten zo snel mogelijk oplossen. Woorden en ideeën zijn in sommige opzichten krachtiger dan kogels.

Ik sluit dit artikel af met een fragment uit de monoloog van Charlie Chaplin in de film The Great Dictator (1940):De haat tegen mensen zal voorbijgaan, dictators zullen sterven en de macht die zij van het volk hebben afgenomen zal terugkeren naar het volk. En zolang mensen sterven, zal de vrijheid nooit ten onder gaan.“.