Hooggerechtshof gevraagd uitspraak te doen over illegale goksites

De rechtbanken Amsterdam en Noord-Holland vragen de Hoge Raad gezamenlijk om opheldering over de vraag of gokkers hun verliezen kunnen verhalen op niet-gelicentieerde online aanbieders. De reactie van de Hoge Raad kan een einde maken aan de rechtsongelijkheid die is ontstaan ​​omdat de rechters er verschillende meningen over hebben.

Op grond van de Kansspelwet is een vergunning vereist. Tot 1 april 2021 was er niets geregeld voor online kansspelen en konden aanbieders geen Nederlandse vergunning verkrijgen. Nadat de Wet kansspelen op afstand op 1 april 2021 van kracht werd, was het vanaf 1 oktober 2021 mogelijk om licenties te verlenen. Maar veel Nederlanders speelden al via online casinowebsites in het buitenland en hadden geen licentie. Ze procederen nu bij verschillende rechtbanken tegen deze casino’s.

Twee meningen

Deze spelers stellen dat een overeenkomst met genoemde leverancier in strijd is met het wettelijke verbod en dus nietig is, zodat zij hun verliezen moeten verhalen. Leveranciers zijn het hier niet mee eens. Volgens hen was de wet nooit bedoeld om de overeenkomsten ongeldig te verklaren. In ieder geval is online gokken volgens hen inmiddels een geaccepteerd fenomeen, dat vóór 1 oktober 2021 ook door de overheid werd getolereerd. Daarom zijn de afspraken volgens online kansspelaanbieders geldig, ook als er geen vergunning voor was verleend in de Nederland.

Voorkom een ​​golf van gevallen

Tot nu toe hebben verschillende rechtbanken hierover tegenstrijdige uitspraken gedaan. Bij de Rechtbank Amsterdam en de Rechtbank Noord-Holland zijn ook een aantal zaken aanhangig waarbij online casinospelers zonder vergunning betrokken zijn. Naar zijn mening is het voorlopige oordeel dat overeenkomsten gesloten met niet-gelicentieerde leveranciers nietig zijn. Maar voordat ze een definitieve beslissing nemen, willen beide rechtbanken de Hoge Raad duidelijkheidsvragen stellen, de zogenaamde prejudiciële vragen. Zo willen de rechtbanken talloze zaken, mogelijk ook in hoger beroep, vermijden waarin precies dezelfde rechtsvraag beantwoord moet worden.