close
close

Abraham Bakkers was enig kind en bleef zijn hele leven alleen – Adverteren Rotterdam | De Havenloods

Abraham Bakkers was enig kind en bleef zijn hele leven alleen – Adverteren Rotterdam |  De Havenloods

eenzame begrafenis

Algemeen
1.482 keer gelezen

Rotterdam – Stichting Eenzame Uitvaart Rotterdam (dEUR) verzorgt samen met de gemeente Rotterdam waardige uitvaarten voor Rotterdammers die zonder nabestaanden begraven worden. Bij elke uitvaart schrijft een dichter een bijzonder gedicht dat hij voordraagt. Een rapport zal later worden gepubliceerd. De Havenloods brengt dit eerbetoon aan hem. Omdat we niet willen dat iedere Rotterdammer alleen naar het graf gaat.

Dinsdag 25 juni 2024, 12:00 uur
Begraafplaats St. Lawrence, Rotterdam
Dichter van dienst: Myrte Leffring
Auteur van het rapport: Daniël Dee

Op dinsdag 25 juni 2024, één van de eerste echt warme zomerdagen van het jaar, zal er om 12.00 uur een eenzame begrafenis plaatsvinden op de begraafplaats St. Laurentius. De lucht is vrijwel helderblauw, afgezien van een enkele schapenwolk. Het is de derde eenzame uitvaart die dit jaar in Rotterdam wordt gehouden. Het aantal uitvaarten waarbij familie en vrienden niet aanwezig zijn, ligt dit jaar beduidend lager dan vorig jaar. Laten we hopen dat deze trend zich voortzet.

Vandaag is het afscheid van de heer Abraham Hendricus Johannes Bakkers (* 2 maart 1955, Rotterdam – † 16 juni 2024, Rotterdam). Meneer. Bakkers bleef zijn hele leven alleen. Hij was enig kind, zijn ouders zijn inmiddels overleden, hij is nooit getrouwd en heeft zelf geen kinderen gehad. Hij beschikte ook niet over een sociaal netwerk. Een buurman meldde de hinderlijke geur. Vervolgens ging de politie de woning binnen en werd de heer Bakkers overleden aangetroffen, een natuurlijke dood.

Meneer. Bakkers kwam in 2007 in een nachtopvang terecht, van daaruit kreeg hij een jaar later een kamer in een wooncentrum en vijf jaar later een eigen woning. Vanaf dat moment had hij geen verdere begeleiding meer. In latere jaren nam hij meerdere malen contact op met het buurtteam, maar vond het moeilijk om hulp te krijgen. Meneer. Bakkers maakte een verwarde indruk en was vaak verbaal agressief.

Zijn begrafenis werd bijgewoond door Bianca Boer, de dichter Myrte Leffring, een adviseur van de afdeling Wlb van de gemeente Rotterdam, een uitvaartondernemer van DELA, een begraafplaatsbeheerder, vier dragers en ondergetekende. De hitte van de dag moet het ergst zijn voor de begrafenisondernemer, de begraafplaatsbeheerder en de vier dragers, die keurig in pak zijn gekleed.

Nadat de uitvaartondernemer ons allemaal heeft verwelkomd en kort heeft verteld wat we weten over de heer AHJ Bakkers, geeft hij het woord aan Myrte Leffring. Zoals altijd bracht Myrte bloemen mee voor de overledene. Hij leest zijn gedicht voor en stopt het vervolgens in een envelop die hij dichtlikt alsof het een brief is. Plaats zowel de envelop als de bloem op de kist. Met een schep zand en een knikje nemen we allemaal afscheid van meneer Bakker.

Links van zijn graf zie ik vier boeketten, vergelijkbaar met die op zijn kist. Het waren ook gemeentelijke begrafenissen. Tegen de emmer zand staat een blikje Heineken 0,0, en er ligt ook een banaan en een appel te rotten. Er kan worden aangenomen dat iemand onlangs een van de andere overledenen op deze lijst heeft bezocht.

Vervolgens lopen we samen naar de deur, waarna we ieder onze eigen weg gaan. Eenmaal thuis zie ik dat het kwik is gestegen naar 29 graden Celsius.

Ter nagedachtenis aan de heer Abraham Hendricus Johannes Bakkers

Breng de postbode
soms een buskaartje,
anders dan brieven van autoriteiten
en het Rotterdamse wijkteam?
Echte post, zoals een ansichtkaart.
uit een exotisch land, presenterend
een foto van een ezel in het vuur
brandende zon, of een palmboom tegen een
Helderblauwe lucht? Een bel voor katten,
Een doodle van een oude vriend?
Ik ben bang van niet.

Heb jij zelf wel eens iets achtergelaten?
in de oranje brievenbus ernaast
Jouw huis, vijf stappen verwijderd van de deur?
Een brief aan een geheime liefde,
een kaartje voor de tante die je als kind kende
allemaal de liefste, gefeliciteerd
aan een kameraad?
Ik hoop het.
Maar ik ben bang van niet.

Zinnen kwamen vaak met moeite
uit je mond, laat staan ​​geschreven op papier,
Ze vormden kronkelige paden in je hoofd,
iemand kan daar gemakkelijk verdwalen.
Je bent je hele leven Rotterdammer.
bleef, tot nu toe, op deze dag, nu jij
Het wordt geplaatst op Rotterdamse bodem.
Ik ken je niet, maar ik zou je graag willen hebben.
vraag hen enkele gedichten en regels voor te lezen
van gouden dichters, lang geleden:
Ze liepen over dezelfde kronkelige paden
en ik heb woorden gevonden die dat wel kunnen
Had een kompas kunnen opleveren.

Daarom schrijf ik je een laatste groet,
Ik geef je dit gedicht van mij.
Het is een klein gebaar van persoon tot persoon.
en ik spreek je de wens uit dat waar jij
Wat het nu ook is, ergens daar tussenin
de lichte lucht en de zachte aarde,
je zult vrede vinden.
Ik hoop het, ook al lees je dit niet.
Ik hoop het.

© gedicht Myrte Leffring © verslag Daniël Dee

Sinds januari 2023 verschijnt elke eenzame uitvaart als een speciale rubriek in De Havenloods.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *