HipSicks performance over geboorte, leven en dood blijft te plechtig om mee te sympathiseren.

Kunnen we de eindigheid van het leven accepteren terwijl we in het moment zijn? Dat is de vraag die rijst BEGRAFENIS extase Er wordt gezegd, het nieuwste werk van het Rotterdamse performancecollectief HipSick. Dit eerste deel van zijn drieluik Het paradijs reflecteert op het cyclische verloop van geboorte, leven en dood, en belooft ergens tussen een viering, een geleide meditatie en een delirium voor het einde.

De plek is een bezienswaardigheid op zich: De Koepels, een voormalige gasfitter in Feyenoord, ten zuiden van Rotterdam. Een metershoge witte opblaasbare bol in de ruimte in de vorm van een planetarium trekt meteen de aandacht. Zweeft net boven de grond dankzij een statiefopstelling. Het publiek zit om hem heen.

Pulserende lichtinstallatie

De voorstelling begint met het gesproken woord van de sprekers. Terwijl een gloeilamp op de bol zwakker en helderder “ademt”, verwijzen de poëtische zinnen naar het einde van het leven. Met lange tussenpozen betreden de drie kunstenaars één voor één de ruimte. De langzame opbouw vergt een deel van je aandachtsspanne. De pulserende lichtinstallatie blijft het middelpunt van de belangstelling. Een deel van het publiek wordt uitgenodigd om er in twee sessies onder te gaan liggen. Wat daar te zien is, moet de rest van het publiek aanvullen met hun verbeelding.

De performers bewegen zich met verschillende intensiteit door de installatie: kruipend, achtervolgend of oprukkend als hogepriesters. De installatie dwingt de kunstenaars om er in cirkels omheen te bewegen. Hoewel dit waarschijnlijk verwijst naar het cyclische leven, maakt het de voorstelling soms lastig om naar te kijken en enigszins afstandelijk. Terwijl HipSick vaak schittert met optredens waarin je als toeschouwer wordt ondergedompeld, waarbij artiesten kriskras door het publiek bewegen of bezoekers worden uitgenodigd om te bewegen.

BEGRAFENIS extase Het roept een fijne meditatieve sfeer op, maar is toch te plechtig om echt ‘in het moment te komen’. De verwachting van een extatisch ritueel wordt ook niet waargemaakt door de vaak stille audio. Laten we hopen dat kunstenaars dit in de toekomst beseffen. Het paradijs weer controle, met meer interactie met het publiek en emotionele uitersten.

Delen





E-mail de redacteur