Er komt steeds meer aandacht voor het intensieve werk van brandweerlieden, Thérèse werkt permanent als psycholoog – Advertising Rotterdam | De Havenloods

2 minuten geleden

Algemeen
32 keer gelezen

Rotterdam – Brandweerlieden en brandweerlieden maken soms vreselijke dingen mee. En dat laat haar niet altijd aan de zijlijn staan. Een intensieve reanimatie of de dood van een kind kan lang door uw hoofd spoken. Om deze reden is de veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond de enige regio in Nederland met een psycholoog. Dat is Thérèse van Mil.

Door Emile van de Velde

”Onze brandweerlieden en vrouwen gaan letterlijk door het vuur om mensen en dieren in nood te helpen. Ik vind het heel belangrijk dat we de collega’s die dit mooie maar intensieve werk doen alle hulp en ondersteuning bieden die ze nodig hebben”, zegt Arjen Littooij, directeur-generaal van de Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond (VRR). Hij wil onder meer dat posttraumatische stressstoornis (een psychische stoornis na het meemaken van schokkende en traumatische ervaringen) erkend wordt als beroepsziekte voor brandweerlieden.

Thérèse van Mil is vier jaar werkzaam als psycholoog en sinds twee jaar in vaste dienst. Hij reist naar ambulanceposten en brandweerkazernes om met mensen te praten die psychische problemen hebben.

Spreek je veel mensen?

“Waarschijnlijk meer dan honderd per jaar. Zij informeren zich of maken een afspraak op advies van hun partner, collega of leidinggevende. Als iemand zich anders gaat gedragen, ‘s nachts opblijft, spanning in de spieren voelt, dat soort klachten. “Dan ga ik met ze praten om te kijken wat we eraan kunnen doen.”

En dan?

“Dan gaan we kijken waar de klachten vandaan komen. Heeft het te maken met de organisatie, de arbeidsomstandigheden, met iemands privéleven of met dingen die iemand op straat heeft meegemaakt? Onze mensen komen vaak in lastige situaties terecht.”

Lees verder onder de foto.

Brandweerlieden komen vaak in heftige situaties terecht, zoals de Schammenkamp-explosie. Foto: FlashphotoN

Wat voor situaties?

“Vooral reanimaties hebben vaak een grote impact. Vooral mislukte reanimaties. En als er kinderen bij betrokken zijn, natuurlijk. Als je op een melding vertrouwt, schakel je je emoties uit en concentreer je je uitsluitend op het bieden van hulp. Maar daar zit een grens aan. Soms zijn mensen ouders en kan het lijden heel persoonlijk worden. Dat kan lang duren, mensen hebben soms jaren later nog steeds dat beeld van een kind in hun hoofd. En bij de brandweer zitten ook veel vrijwilligers die bij de brand wel eens bekenden tegenkomen.”

En voorbijgangers in de plaats behandelen ze niet altijd vriendelijk.

“Deze stijging zien we de afgelopen jaren, al is de behandeling van het publiek niet altijd even prettig. Als je al met stress te maken hebt, kan dit voor het laatste zetje zorgen. “Het gaat om evenwicht en als dat evenwicht verloren gaat, kan het misgaan.”

Hoe kan ernstig stressongemak het beste worden behandeld?

“Ik kijk ook naar de kracht van de mensen zelf, in hoeverre zij het probleem nog zelf kunnen oplossen. Maar anders verwijs ik ze door naar psychologen die gespecialiseerd zijn in traumaverwerking. En we doen ook mee aan een programma ontwikkeld door de politie. Herstel, waarbij de nadruk ligt op het fysieke, op het wegnemen van spanning uit het lichaam. De natuur in, bewegen, sporten. Er zijn altijd trainingen voor nieuwe collega’s, gedurende hun loopbaan. En iedereen heeft een mentaal controlegesprek.”

Brandweerlieden zijn over het algemeen stoere mensen, maar ze geven toe dat ze mentale problemen hebben.

“Ja, steeds meer. Er is meer openheid binnen het bedrijf, er wordt meer aandacht aan besteed. Nu nemen mensen vaker contact met mij op. Maar het kan best zo zijn dat niet iedereen dat doet, dat mensen jouw klachten negeren. We hebben het over mensen die in situaties durven terechtkomen waar jij of ik voor zouden vluchten.”