Herenclub Kralingse Plas met modelzeilboten – Reclame Rotterdam | De Havenloods

Vrijdag 29 maart om 08:38

Algemeen
161 keer gelezen

Rotterdam – Jeroen Naaktgeboorte is dichter en Matthijs Timmers is journalist. Elke twee weken analyseren zij wat ons beweegt in Rotterdam. Deze keer: varen met modelzeilboten.

Op de vraag of ze een club zijn, haalt de man op de promenade behoedzaam zijn schouders op.

Niet met een website of zo, en met een clubgebouw en lidmaatschapsgelden. Als dat is wat je bedoelt. Maar goed, als je altijd dezelfde mannen tegenkomt, op dezelfde tijd, op dezelfde plek hier op de promenade, om rond te varen met dezelfde op afstand bestuurbare zeilboten, dan ben je een club, toch? Een groep mannen met modelzeilboten. Welnu, daar is iets mee aan de hand.

Pas als een van de mannen zijn exemplaar zorgvuldig naar de wal heeft geleid, zijn blik serieus van de boot naar de console gaat en weer terug, en de zeilboot op de wal heeft gehesen, wordt duidelijk hoe groot de gebroken wit geschilderde ‘448’ is. ‘ is. En dan te bedenken, zegt hij zonder te willen opscheppen, dat ze, als ze elkaar ontmoeten in de Kralingse Plas, modellen op nog grotere schaal lanceren. Soms hebben ze een mast van anderhalve meter.

Zeilen met deze modelzeilboten is een kunst. Boten hebben een zeil dat de wind opvangt. Tegelijkertijd heeft hij natuurlijk ook een motor en een roer. Dit alles is te bedienen met een uitgebreide console vol knoppen en hendels. Op het drassige gras aan de waterkant proberen de mannen het samenspel van wind en techniek zo vakkundig mogelijk te beheersen, vanaf een afstandje.

Er wordt niet veel gepraat, en dat is ook niet nodig. De mannen kijken geconcentreerd over de kleine golven naar hun klimboot. Kom op, een schip verandert van koers. Later zinkt een zeil. Een andere boot drijft schuin in het water en passeert één van de boeien. En zo vordert de ochtend, hier aan de kust.

Volgende week komt de club weer bijeen met mannen met modelboten.

(Door Matthijs Timmers)

Over het kabbelende water

Laten we gaan varen op het binnenmeer.
De lus langs de stengel kijkt meer naar buiten.
Er breekt een golf langs de stuurboordzijde.
In een tweede ronde hoeft niemand van boord te gaan

Cirkels om elkaar heen draaien duurt meestal langer
van wat een wil om terug te keren kan verlangen
Binnenkort in de spiegel schilderend op het kabbelende water
De zorgen over clusterontladingen komen altijd later

Vanaf de kant lijken de boten weg te drijven
De schroef laat zien hoe je in het schuim kunt blijven zitten.
We blijven op koers en kijken naar elkaar
Je kunt plezier niet eens vergelijken met het leukste.

Jeroen Naaktgeboorde