De Plakker – Grappen | Nieuws030

Frans de Plakker – De bruine bars in Utrecht waren de eerste plekken waar ik binnen posters mocht ophangen. Er zijn nog verschillende plekken waar ik met mijn posters kom.

Sommige cafés hebben nog steeds een mededelingenbord of muur waar posters op kunnen worden geplaatst. Of zoals bij De Vingerhoed: een bord waarop ze zelf de posters plakken.

Maar in de meeste pubs zijn er frames. Zelfs in het beroemde Café Postillon. Die bekendheid heb ik overigens waarschijnlijk te danken aan Thomas, de vorige eigenaar. Wellicht de laatste café-eigenaar die een rookverbod in zijn café invoerde.

Na zijn dood werd het café bewoond, maar de sfeer blijft hetzelfde. Ook de posterwand is bewaard gebleven, maar er staan ​​nu lijsten. Bij binnenkomst ziet de bezoeker rechts zes bordjes hangen. Wanneer bij mooi weer de deur wordt geopend, zien voorbijgangers bij de ingang van het Postillon een muur met lokale cultuur.

Bruine koffie heeft zijn eigen humor. Toen ik jong was, bedrogen de mannen aan de bar me. De laatste jaren ben ik ook degene die het vaakst grappen maakt, of mensen aanmoedigt om grappen te maken.

Als ze de kop op een bord bijvoorbeeld niet mooi vinden, vertel ik ze soms dat ze er een snor op kunnen tekenen. Met de komst van de lijsten zeg ik dat niet meer, omdat ik denk dat ze op het beschermplastic worden getekend.

Zonder dat ik ze dat vroeg, vonden ze de oplossing in de Postillón. De student die op de poster van de HKU Open Dag staat, heeft een mooie zelfklevende snor gekregen.

Die humor is niet alleen voorbehouden aan bruine koffie. Op een prikbord bij de HKU zag ik dat ze punaises in de neus hadden gestoken ter versiering, en de poster was meer clownesk.

Toen er tijdens de coronacrisis geen concertposters op het prikbord van platenwinkel Dig It hingen, mocht ik daar een poster van een muziekmuseum ophangen. Later heeft Bert het bord nog wat aangepast.