De ring van de vis, voor de vis op seksuele vakantie… – Reclame Rotterdam | De Havenloods

Woensdag 27 maart om 13:01 uur

Algemeen
312 keer gelezen

Rotterdam – Onze columniste Wendy Verhoeven was deze week in Parkslokken voor haar column. Reflecterend op de vissen die buiten de sluisdeur wachten. En de bel van de vis die ze konden krijgen.

‘Westzeedijk. Op de rivier danst het zonlicht aangenaam op de golven van een blauw vrachtschip dat de sluis nadert. Vers beddengoed wappert op het achterdek van de Cornelis. Voordat de boot de monumentale sluizen van het park richting Delft kan invaren, moet eerst de brug geopend worden. De brugwachter kijkt uit het raam en luidt de bel: opgelet! Alle seinen worden rood. Sluit de barrières. Het Westen raakt langzaam verlamd.

Het is stiller geworden om mij heen. De auto’s zetten de motor uit, de fietsers concentreren zich op hun telefoon en ik kijk om me heen. Dag Euromast, hallo Kleine C, hallo zonneschijn! Hmm, de lente is definitief aangebroken.

Deze week las ik in gemeenteraadsartikelen dat ook vissen genieten van de stijgende temperaturen. Normaal gesproken ben ik geen politieke tijger, maar als er iets met de titel “Blub blub, ding dong” op de stadsagenda staat, heb je mijn aandacht.

Het lijkt? Snoek, stekelbaars en meerval reizen graag door Rotterdam op zoek naar een goede broedplek. Ja, ja, onze vis gaat op seksuele vakantie naar de Schie. Oehlala!

Nu hebben de toeristen mij benaderd. Verbaasd wijzen ze naar de onderkant van de Parkhavenbrug. Nu het open is, kun je het bruggedicht van Ester Naomi Perquin zien. Het water snijdt je hier, Ik lees en lach om de ironie. Zeg iets tegen de vis! Want ondanks alle lentekriebels lijkt jouw natte droom brutaal verstoord te worden door de aanwezigheid van de sluis. Daar sta je dan, met een buik vol toekomst, zwevend voor een gesloten deur. Idioot.

Daarom wordt onderzocht of hier een visbel geplaatst kan worden. Precies, een visbel! Onder water hangt een camera en via de livefeed kunnen mensen zien of er een vis voor de sluis wacht. Vervolgens bel je online aan bij de sluiswachter en hij zal even de sluis openen: blub blub, ding dong!

Tegenwoordig zijn de vissen echter nog steeds afhankelijk van Cornelis. De boot manoeuvreert richting de sluis en ik denk aan alle vissen die onder water reizen. Voor hen kan het avontuur beginnen. Ten slotte: De helft van elk verhaal speelt zich aan de andere kant af.”

Wendy Verhoeven vraagt ​​zich af over zichzelf en haar leven in Rotterdam.