Bachweken krijgen een gouden tintje met Vincent van Amsterdam | Muziek

Dinsdag 26 maart, 19.05 uur

Lees hardop
Muziek

LOCHEM – Lochem Bachweken zijn aan de gang. Aan de vooravond van het hart van het festival, de Matthäus-Passion, was er veel te genieten in de kerk van Goedele. Accordeonist Vincent van Amsterdam en violist Javier Lupiáñes maakten vrijdag hun opwachting. Naar schatting hebben ongeveer 150 mensen iets moois ontvangen. De gepassioneerde interactie van twee virtuozen van hun instrumenten zorgde voor magische momenten.

Door Henri Bruntink

Aan de ene kant is het contrast tussen accordeon en viool groot, maar vaak vullen de instrumenten elkaar ook prachtig aan. De lichtheid van de viool en de bombast van de accordeon concurreren soms, maar combineren net zo gemakkelijk met elkaar. De accordeon klinkt als een orgel, vooral in een kerk. Maar in de handen van Vincent van Amsterdam speelt hij ook de rol van tweede viool, zij het uiteraard in de letterlijke zin van het woord.

Vader en zoon
Op het programma van vrijdagavond stonden vijf composities. Drie ervan waren van Bach, maar slechts één van de grote Johann Sebastian. De andere twee waren van zijn zoon Carl Philipp Emanuel (CPE) Bach. Beiden leefden lang voordat de accordeon het licht zag. Het instrument kreeg eind 19e eeuw grote proporties en kreeg pas daarna een zekere bekendheid. Maar ook nu nog is het in de klassieke muziek niet iets wat elke dag gebeurt. Vermoedelijk ook omdat de grote componisten er nooit specifiek voor schreven.

JS Bach was in de eerste plaats kerkorganist en door de klankovereenkomst met het orgel klinkt zijn werk ook geweldig op de accordeon, als de speler zijn instrument goed beheerst. Het was bijna grappig dat het Goedelekerkpubliek daar vrijdag niets van hoorde. Maar ook hier was JS’ Vioolsonate in G groot BWV 1021 de moeite waard, vooral vanwege het samenspel van viool en accordeon. Fantasia Fis-mineur Wq 67 en Sonate D-majeur Wq 71 van Son CPE werden uitgevoerd. Vincent van Amsterdams eerste solostuk.

Sturm en Drang
De verschillen tussen vader en zoon Bach werden even later duidelijk. De vader met invloeden uit Italiaanse voorbeelden en het drama dat we kennen uit San Mateo. De zoon was een pionier in de Nieuwe Stijl, die zich kenmerkte door eigenzinnigheid en contrasten. In de advertentie koppelt Van Amsterdam de Sturm und Drang-periode aan de Duitse literatuur van die tijd.

Om te onderstrepen dat ook tijdens Bachweken niet altijd Bach telt, begon het concert met de onmiskenbare klank (viool) van Vivaldi (vioolsonate RV 816), gevolgd door een vierstemmige uitvoering van het Troisième Concert Royaux van F. Couperina. Dit laatste werd beschouwd als een inspiratiebron voor JS Bach.

Het ongeveer een uur durende concert leidde terecht tot een staande ovatie en een herhaling van een deel van Couperins werk.