Ga verder zonder Marcus – NIW NIW

Nu Marcus de deuren sluit van zijn winkel in Amsterdam-Buitenveldert, gaat ook het vleesverwerkingsbedrijf Gelkos, een dochteronderneming van de slagerij in Amsterdam-Westpoort, dicht. Daar werden specialiteiten als worst en kalfsworst gemaakt. Door de steeds strengere regelgeving voor rituele offers was shechita in Nederland al een probleem. Slachterijen werkten niet altijd mee en weigerden onverdoofd te slachten, soms onder druk van grote afnemers als Albert Heijn.

Het weinige vee dat Marcus nog jaarlijks verwerkte, was al in Italië geslacht. De shochet moest daarheen, met assistenten om de koe onder controle te houden. Omstandigheden die in de kostprijs moesten worden weerspiegeld en de producten van Marcus vrijwel onbetaalbaar maakten. Daarbij kwamen de hoge energiekosten van de afgelopen jaren. Hierdoor kwamen ook andere traditionele slagers in de problemen.

Slagerij Marcus heeft een eeuwenoude geschiedenis die begon in 1758 in Zwolle. Na twee eeuwen verhuisde het bedrijf naar Amsterdam, waar het een winkel opende aan de Ferdinand Bolstraat. Eigenaar Leo Marcus verkocht het bedrijf in 1981 aan Maurits van Gelder, waarna het bedrijf in handen van zijn familie bleef. De slagerij verhuisde naar de Maasstraat, maar moest in 2017 vertrekken vanwege funderingsproblemen. De huidige winkel bevindt zich aan de Kastelenstraat.

Handwerk

Sidney Bialystock vertelt NIW dat de NIHS het faillissement niet zag aankomen. De slagerij stond onder rabbijns toezicht van de NIHS, waarvan Bialystock president is. “Het nieuws verraste ons een beetje. “Natuurlijk is het een schok en een tragedie voor de familie Van Gelder.” Voor de geldproblemen heeft hij echter wel een verklaring: “Marcus maakte deel uit van een groothandel die steeds vaker internationaal moest concurreren met grotere Franse en Engelse bedrijven. Het bedrijf keerde steeds vaker terug naar de Nederlandse markt. Bovendien wordt er niet alleen minder vlees gegeten, maar ook minder koosjer vlees.” De president van de NIHS vindt dat Marcus de afgelopen jaren heel weinig heeft gedaan aan professionalisering: “Door de stijging van de kosten zie je dat de hele vleesindustrie verandert.” Ook een ambachtelijke slager als Hergo moest zijn vestiging in Amstelveen sluiten, zegt Bialystock, “omdat de energiekosten zijn verdrievoudigd.”

‘Een stuk vlees naar wens snijden is uit de mode’

Bij Marcus werd al het handwerk nog in Nederland gedaan. Vaak door oudere werknemers die er al jaren werken, waardoor de arbeidskosten onevenredig hoog worden. De klant merkte het aan de prijs: de steak kost bij Marcus 55 euro per kilo, in Antwerpen 39 euro. De afgelopen jaren zijn meerdere keren de alarmbellen gaan rinkelen. Het NIHS stuurde een dringende brief over het bedreigde voortbestaan ​​van de Shechita in Nederland.

Bevroren vlees

Volgens Bialystock had Marcus kunnen nadenken over verwerking en voorverpakking in lagelonenlanden, zoals Polen: “Een stuk vlees naar wens snijden is ouderwets.” Maar dat waren precies de veelomvattende punten waar slager Marcus voor opviel. Medewerker Luc Coole zei vorig jaar bij het NIW dat het bedrijf bekend stond om “vers vlees, op maat gesneden, in eigen beheer en met een eigen kwaliteitscontrole gedurende het hele productieproces.” Een kleine voedselketen om van te dromen, maar helaas achterhaald.

Nu het doek voor Marcus valt, is het de vraag waar je in Nederland nog koosjer vlees kunt krijgen. Het filiaal van supermarktketen Jumbo aan de Kastelenstraat verkoopt het nog steeds, en ondernemer Chagai Elburg krijgt nog maandelijks diepvriesvlees uit Antwerpen. Koosher speciaalzaak Mouwes, eveneens aan de Kastelenstraat, biedt vriesvers vlees uit Engeland. De hechsher van deze producten – op het hoogste niveau, mehadrien – komt ervan bijt hethet rabbijnse hof van Londen en Shomre Hadas, de Israëlitische gemeente van Antwerpen.

Volgens Bialystock zijn deze opties echter geen oplossing. Hij ziet nog steeds winstgevende kansen voor een koosjere slager in Nederland. Met vlees dat in het buitenland is verwerkt, maar vers wordt aangeboden. En met typisch Nederlandse producten zoals zuurvlees en runderworstjes. “We horen dat er plannen hiervoor zijn, maar de NIHS is geen slagerij. “Wij faciliteren en bieden alleen maar verlichting.”