‘Help Rotterdam alsjeblieft uit de brand’

Aanvaller Lisa van Baaren (33) van Rotterdam Dames 2 zou dit seizoen alleen in het eerste elftal spelen als het echt nodig was. Maar toen liep Annebregt Rietveld een hersenschudding op. Rebecca Huijgens heeft een knieblessure. En ook de resultaten waren teleurstellend. “Dus uiteindelijk stond Brian (Vervoort) op een gegeven moment aan de lijn.”

Twee weken geleden, toen de competitie werd hervat, moest de technisch directeur van Rotterdam Dames 1 snel iets improviseren. Van Baaren, een voormalige speler uit het eerste elftal die zo’n zeven jaar geleden stopte met het tophockey, beschikte nog niet over een eigen wedstrijdshirt. Toen begon de manager woedend met een rol witte ducttape.

Hij plakte een nummer op de achterkant van een groen Rotterdams wedstrijdshirt. De nummer vier, die heel groot bleek te zijn. Het bedekte alleen niet zijn hele rug. “Dat leek misschien een beetje onhandig”, zegt de terugkerende speler lachend. ‘Wij dachten: je merkt niet dat het zo groot is. Maar het zag er geweldig uit op de Viaplay-afbeeldingen. in de buurt van In beeld. Nou ja, je zult het altijd zien.

Afgelopen donderdagmiddag werd tijdens de thuiswedstrijd tegen Tilburg de nummer vier op zijn rug weer in proportie gebracht. Deze keer liet ze haar eigen outfit repareren. Van Baaren speelt al een paar seizoenen in Dames 2. Voordat hij in 2012 met Rotterdam, toen het op één na hoogste niveau van Nederland, degradeerde naar de Overgangsklasse, bracht hij de laatste jaren van de reeks door in de Hoofdklasse. Speelsters als Margot van Geffen en Ireen van den Assem, die later naam maakten in het Nederlands elftal, waren destijds haar teamgenoten.

Maar de tijden zijn veranderd op de Hazelaarweg. Van Baaren is teruggetrokken uit haar belangrijkste hockeypensioen om de golf van blessures op te vangen en het team een ​​kwaliteitsinjectie te geven in de strijd tegen degradatie.

Lisa van Baaren met assistent-trainer Jordy van der Waart tijdens de competitiewedstrijd Rotterdam-Tilburg (4-1) afgelopen donderdag. Foto: Bart Scheulderman

Gemiste strafbal

‘Sinds een paar weken train ik weer. Eigenlijk stond hij voor de zekerheid gewoon op de lijst. We spraken af ​​dat Brian mij alleen zou bellen als het echt nodig was. Maar ik sta natuurlijk niet voor niets op die lijst. Dus toen hij het mij vroeg, kon ik niet echt nee zeggen. Bovendien help ik mijn club graag”, zei Van Baaren donderdagmiddag na de competitiewedstrijd tegen Tilburg.

Dat hij niet veel hoefde na te denken en Vervoort accepteerde, is uiteraard iets waar de Rotterdamse coach blij van wordt. Je kunt wel een extra routine gebruiken. Van de twaalf gespeelde wedstrijden voor de winterstop wist Rotterdam er slechts één te winnen, waardoor het op de elfde plaats in het klassement kwam te staan. Vervoort: ‘Al onze ervaren spelers voorin zijn geblesseerd. Daarom zocht ik naar ervaring. Lisa brengt die ervaring met zich mee. Bovendien beschikt hij ook over een winnaarsmentaliteit. Ze doet er alles aan om te winnen. We verwachten zeker niet dat ze het nu alleen doet. “Maar het is goed om zo’n speler in je team te hebben.”

Van Baaren keerde twee weken geleden terug, tegen HDM. Het zegt veel over hoe hoog hij in de pikorde staat, dat hem een ​​paar minuten later meteen een strafschop werd toegekend. Maar zijn terugkeer eindigde niet in een sprookje. Van Baaren sloeg de bal niet goed en produceerde een grondbal. Zijn poging werd gestopt. Grapje: “Daar heb ik nachtmerries van gehad.”

Lisa van Baaren. Foto: Bart Scheulderman

Zal het seizoen eindigen?

Toeval of niet: ondanks het missen van die penalty boekte Rotterdam met Van Baaren aan boord direct resultaat. Aan de slechte streak van acht competitiewedstrijden op rij zonder winst kwam tegen HDM dankzij een 0-1 overwinning direct een einde. Vier dagen later boekte Rotterdam ook tegen Tilburg voor eigen publiek de tweede overwinning op rij (4-1). Dat er afgelopen zaterdag verloren werd van Kampong (2-0) mocht de pret niet drukken. Rotterdam is inmiddels gestegen naar de tiende plaats, boven rivaal Tilburg.

Was Van Baaren de ontbrekende schakel? Lachend: ‘Dat zal ik nooit over mezelf zeggen. Nee. Het zou heel arrogant zijn.” Dan: ‘Het enige wat ik kan doen is hard werken. Wij hebben een jong team. Ik ben de oudste, ik ben 33 jaar oud. Ik denk dat de meeste meisjes ongeveer negentien jaar oud zijn. Voor velen onder hen is het misschien even wennen aan het begin van het seizoen. Als je vaak verliest, zal je zelfvertrouwen op natuurlijke wijze afnemen. Gelukkig hebben we weer wat punten behaald. Hierdoor krijg je vanzelf weer zelfvertrouwen.’

Het is nog onduidelijk of Van Baaren het seizoen afmaakt. ‘Die vraag wordt mij vaak gesteld. Dat weet ik nog niet. Zodra iedereen fit is, ga ik terug naar Dames 2. Maar laten we eerst blessurevrij zijn.’