Verzameld voor een rode beuk

Het woord wijdt er twee pagina’s aan, rapporteert over AT5, de Volkskrant Hij wijdt er drie pagina’s aan en Sylvia Witteman noemt de beuk in haar column een domme en beschadigde boom. Ook omdat hij het niet kon vinden…

Dick Feenstra

zOp 21 februari zijn zo’n 200 mensen aanwezig in de zaal en cafetaria van De Nieuwe Ooster. Het verhaal van een 132 jaar oude beuk wordt verteld door middel van toespraken, speciaal voor de boom gecomponeerde muziek en een gedicht. De boom heeft zelfs een e-mailadres waarnaar veel brieven zijn gestuurd. Een oudere vrouw vertelt over de vele jaren die ze doorbracht bij het bezoeken van het graf van haar geliefde en de berusting die ze vond toen ze naar de groene bladeren van de torenhoge boom keek.

Gietvorm
Het beukenwortelsysteem is zo’n 140 jaar oud, aldus Johan Mullenders, boomverzorger bij Arboretum De Nieuwe Ooster. De rode beuk wordt geënt op de stam van een groene. Johan legt uit hoe hij vocht tegen de schimmel die de boom doodde. Dan is het even vol. Trots laat hij een stervende rode beukenzaailing zien, die een plekje krijgt in het park.

Onder de parasols neemt de rode beuk afscheid met een parade rond de stam, die een omtrek heeft van zes meter. Er worden beukennootjes gestrooid en bloemen geplaatst. De herdenking wordt afgesloten met een koffie en een muziek-cd voor in de boom.

De volgende dag werden de takken van de rode beuk gekapt. De tien meter hoge stam staat nog steeds als monument en bron van leven. Dit gedicht draag ik op aan de boomman van Herdenkingspark De Nieuwe Ooster, Johan Mullenders en aan allen die de rode reus missen.

Requiem voor een rode beuk

Honderdveertig jaar later
een schimmel zal je doden.

Tweehonderd mensen
kom afscheid nemen.

Van een boom
met een bijzonder verhaal.

majestueuze reus
schaduw,

comfort
aanbieden.

Het verbinden van de doden
met de hemel

Wat overblijft is
een obelisk

dat nieuwe leven
zal geven.