Advies | Het Amsterdamse plan om e-bikes op afstand te vertragen werkt niet

Toen ik de wethouder op LinkedIn vroeg naar de ethische overwegingen achter het plan (de overheid controleert immers de fysieke beweging van mensen in de openbare ruimte door controle over hun privé-eigendom), zei de wethouder: “Ik ben er nog niet mee bezig.” absoluut” “want ik denk dat deze techniek een goed of slecht idee is.”

Dit wekt de indruk dat ethische overwegingen en raamwerken binnenkort een sluitstuk zullen zijn, in plaats van technische ontwikkeling, betaald met publiek geld, uitgevoerd op basis van wat de samenleving aanvaardbaar acht.

Tegelijkertijd heeft Amsterdam een ​​verkeersprobleem. Maar in tegenstelling tot wat het futuristische plan van de gemeente suggereert, dat wil zeggen dat dit probleem wordt veroorzaakt doordat burgers te snel fietsen, is het de overheid zelf die verantwoordelijk is voor de totstandkoming ervan.

Hoewel Amsterdam overbevolkt is, blijft de gemeente plannen presenteren om woningen toe te voegen door middel van ‘verdichting’, waardoor nog meer mensen op een kleiner gebied kunnen gaan wonen. Ook ontmoedigt de gemeente structureel het autovervoer, maakt minder gebruik van het openbaar vervoer in de binnenstad en besteedt weinig aandacht aan de mogelijkheden voor voetgangers. Steeds meer burgers worden gestimuleerd om te fietsen en de gemeente zorgt er zelf voor dat de fietspaden drukker worden en dat er meer ongelukken gebeuren.

Orwelliaanse technologieën

Een bijkomend probleem is het toenemende (verschil tussen) de snelheid van verschillende vormen van ‘fietsen’. In 2002 reed een fiets gemiddeld 12 kilometer per uur; Met 15 versnellingen is de gemiddelde snelheid gestegen naar 17 kilometer per uur. En waar elektrische fietsen, die al sinds de jaren negentig op de Nederlandse fietsroutes rijden, bedoeld waren om het fietsen makkelijker te maken voor mensen met mobiliteitsproblemen, versnellen ze de fiets nu standaard tot 25 kilometer per uur en veranderen ze van snelheid. een knop. 32 kilometer. Bovendien kun je met je Fatbike, die zonder kenteken of WA-verzekering een elektrische scooter is geworden, gemakkelijk tot 60 kilometer per uur optrekken en dat gaat sneller dan auto’s die nu in Amsterdam nog maar 30 kilometer per uur mogen rijden. .

De voortdurende toevoeging van woningen in een toch al verzadigde stad, gecombineerd met een lokaal beleid dat bewoners praktisch dwingt om de fiets te gebruiken en de ongecontroleerde toelating door het hele land van verschillende soorten ‘fietsen’ die niet geschikt zijn voor het fietspad, leidt logischerwijs tot een toename van de verkeersveiligheid en het aantal ongevallen. Hoewel er veel voor te zeggen is om de fietssnelheid terug te brengen tot 15 kilometer per uur, betekent dit niet dat privévoertuigen op afstand moeten worden bestuurd met Orwelliaanse technologieën die de bewegingsvrijheid van burgers beperken.

In plaats van de verantwoordelijkheid voor problemen veroorzaakt door beleid op oneerlijke wijze af te schuiven op burgers, zou het beter zijn als gemeentelijke en nationale overheden het heft in eigen handen zouden nemen en hun eigen beleid zouden herzien. Zeker omdat jongeren die nu hun Fatbike aan het upgraden zijn, straks net zo gemakkelijk het fietscontrolesysteem van de gemeente Amsterdam kunnen deactiveren.

Rijden de enige fietsers nog met een snelheid van 15 kilometer per uur? Dit zijn de burgers die zich al aan de regels houden.

Lees ook
Geef de eenzame, langzame fietser een eigen rijstrook

Delen





E-mail de redacteur