'Gaan we de oorlog herdenken zonder dat er joden aanwezig zijn?'

De ontvangst van de Israëlische president Isaac Herzog, die het Holocaust Museum in Amsterdam kwam inwijden, was beschamend. Dit schrijft Robbert de Witt (EW). Pogingen om dit buiten de deur te houden maken het duidelijk: daders en slachtoffers worden omgedraaid, de herinneringscultuur wordt verdrongen door cultuur opzeggen.

Ondanks de verovering van het Oekraïense schiereiland werd Vladimir Poetin op 6 juni 2014 verwelkomd in Frankrijk. Precies 70 jaar eerder markeerde D-Day de opening van een tweede front tegen nazi-Duitsland. De leiders van de landen die enorme offers hadden gebracht om de legers van Adolf Hitler te verslaan, verzamelden zich in Normandië om de gevallenen te eren.

Slechts drie maanden voor de grote herdenking was er een hernieuwd verlangen naar verovering in Europa. Poetin legitimeerde de annexatie van de Krim in maart 2014 met een obscuur referendum. De Fransen nodigden hem echter uit voor de D-Day-herdenking.

‘We hebben misschien meningsverschillen met Poetin, maar ik ben het niet vergeten en ik zal nooit vergeten dat de Russen tijdens de Tweede Wereldoorlog miljoenen levens hebben gegeven’, zei president François Hollande.

Afgelopen december zei president Emmanuel Macron dat Poetin zou kunnen worden uitgenodigd om op 6 juni terug te keren als hij vredesonderhandelingen met Oekraïne wil beginnen. Natuurlijk zijn er weinig kansen, maar de uitnodiging van Macron is veelzeggend.

Israël uitsluiten van de opening van het Holocaust Museum in Amsterdam is beschamend

De opening van Macron kan als verwerpelijk worden beschouwd, gezien de bloeddorst van Poetin in Oekraïne. Maar voor Macron – en Hollande vóór hem – staan de historische Russische offers om Hitler te verslaan buiten twijfel.

De Russen vochten niet in Normandië, maar verloren in die oorlog wel miljoenen levens. Trouwens, miljoenen soldaten uit Oekraïne, Wit-Rusland en andere Sovjetrepublieken stierven ook tijdens hun gevechten voor het Sovjetleger.

In die zin is het feit dat velen in Nederland de Israëlische president Isaac Herzog wilden verbieden het Holocaustmuseum in Amsterdam te openen pijnlijk en beschamend.

Herzog vertegenwoordigt het land dat een veilig thuis werd voor overlevenden van het antisemitische bloedbad in Europa. Nederland speelde daarin geen grote rol: nergens werden zoveel joden gedeporteerd om vermoord te worden.

Afgelopen zondag moesten anti-Israël demonstranten, die schreeuwden dat Israël bevrijd zou worden van de rivier tot aan de zee, weggehouden worden van ceremonies die bedoeld waren om de herinnering aan deze donkere bladzijde levend te houden.

Holocaustmuseum in Amsterdam geopend door ‘dader’?

Het gaat er nu niet om de Israëlische president te vergelijken met de agressor Vladimir Poetin, ook al wordt deze vergelijking wel gemaakt in anti-Israëlische kringen. Westerse landen worden er vervolgens van beschuldigd dat ‘wij’ Oekraïne hebben geholpen, maar niet de Palestijnen. Alsof Israël de dader is, net als Rusland.

Het is de terugkerende blinde vlek onder de critici van Israël, omdat het land in de eerste plaats slachtoffer is, net als Oekraïne. Net zoals Oekraïne werd binnengevallen door de Russen, werd Israël binnengevallen door 3.000 moordzuchtige Hamas-fundamentalisten.

Herzog vertegenwoordigt echter, net als Poetin, Hitlers miljoenen slachtoffers. En in die hoedanigheid kwam Herzog naar Nederland. Maar nu zien velen elke Jood alleen nog als een vertegenwoordiger van de agressor Israël, het land dat in staat is terug te vechten na een pogrom tachtig jaar na de Holocaust. Herzog wordt als “gedeeltelijk schuldig” beschouwd, ook voor wat hij zei.

Schuldig pleidooi voor alle Palestijnen?

Vijf dagen na die gewelddadige uitbarsting van jodenhaat, waarbij 1.200 Israëlische burgers omkwamen, zei Herzog dat ‘een hele natie verantwoordelijk is’. Omdat in de voetsporen van Hamas-extremisten, zei Herzog, ook Palestijnse burgers Israël binnenkwamen. Ze hielden zich bezig met “moord, verkrachting en plundering, waarvan er vele op film werden vastgelegd.”

Deze feitelijke observatie is door alle Palestijnen geïnterpreteerd als een schuldverklaring en daarom als rechtvaardiging voor de slachting van onschuldige inwoners van Gaza. Maar Herzog benadrukte ook dat er veel onschuldige Palestijnen zijn, dat Israël hen niet wil aanraken, en dat zij humanitaire hulp moeten krijgen.

Herzog werd in de Nederlandse pers echter als “controversieel” omschreven. Want: Herzog is president van Israël, dat land voert de verkeerde strijd en daarom is hij niet welkom. Daders en slachtoffers worden omgedraaid, de herinneringscultuur wordt vervangen door cultuur opzeggen.

Over precies twee maanden is het 4 mei, Dodenherdenking. Ondanks dat ze het tachtig jaar geleden hebben gepleegd, zijn Duitsers nu welkom op die dag. Gevreesd moet worden dat joden minder welkom zullen zijn.

‘Gaan we de oorlog herdenken zonder dat er joden aanwezig zijn?’

Israël uitsluiten van de opening van het Holocaust Museum in Amsterdam is beschamend

Holocaustmuseum in Amsterdam geopend door ‘dader’?

Schuldig pleidooi voor alle Palestijnen?

Leave a Reply Cancel reply