Gemarteld worden door speciale eenheden was het medicijn voor Rotterdam

Het Rotterdam van Brian Vervoort, dat voor de winterstop wedstrijd na wedstrijd verloor, heeft sinds de tweede competitiehelft opeens vleugels gekregen. Hoe werkte dat? “We zijn de jongens van de Special Forces beu.”

Hun oorbellen en kettingen moesten worden verwijderd. Je moest de jumpsuit aantrekken. In het bos van een militair complex bij Eindhoven ging het op een zaterdagochtend tijdens de wintervakantie niet over hockey, maar ondergingen de arme Rotterdammers een slopende en vernieuwende training. Een training van maar liefst vijf uur, gegeven door twee leden van de Special Forces. Op een gegeven moment kropen de hockeyers door de modder. Het volgende moment groeven ze met hun blote handen een gat van enkele meters diep in het zand. Alsof ze in militaire dienst waren.

Eén van de taken was het bij elkaar sjouwen van een enorme tractorband, zei coach Vervoort donderdagmiddag aan de rand van het Rotterdamse stadionveld, na de indrukwekkende en belangrijke 4-1 overwinning op degradatieconcurrent Tilburg. Hij opent zijn armen.

‘Dat ding is net zo groot als die meiden zelf. Hun eerste reactie was dat ze het nooit zouden redden. Tot die twee mannen van de Special Forces heel streng zeiden dat het moest gebeuren. Toen bundelden ze hun krachten en de acht zaten onder die band. Toen bleek ineens dat ze het mee mochten nemen. Dat is precies wat wij als staf graag wilden zien. Te vaak dachten die meiden in de eerste seizoenshelft dat het hen niet zou lukken. Hoewel niets onmogelijk is. Als je er maar hard genoeg voor werkt.

Joy Haarman juicht na een doelpunt in de competitiewedstrijd tegen Tilburg (4-1). Foto: Bart Scheulderman

Opstaan, douchen, ontbijten en dat drieluik spelen! Zij deden het. Zonder te klagen. Brian Vervoort, Rotterdam-coach

Vervoort vertelt het met een glimlach. Zelf was hij die zaterdagochtend niet aanwezig. Uitgerekend die dag was hij ziek. ‘Diep van binnen had ik die meisjes graag in dat bos willen laten slapen. Maar dat heb ik ze niet aangedaan. Voor de meesten was dit behoorlijk buiten hun comfortzone”, glimlacht hij.

Het psychologische spel van Vervoort was echter nog niet afgelopen. Zondag, de dag na de zware en vernieuwende training, gunde hij zijn spelers bewust geen vrije tijd. Nee, in plaats daarvan had ik drie (korte) wedstrijden op het programma staan. ‘Juist omdat hun eerste gevoel zou zijn dat ze dat niet aankunnen. Omdat ze nog steeds uitgeput waren van de training van de speciale troepen en overal spierpijn hadden. Nee, sta op, ga douchen, ontbijten en raak dat drieluik aan! Dat is wat wij wilden zien. En zij deden het. Zonder te klagen. Ik ben zo trots op die meiden.’

Vervoort, bezig aan zijn vijfde en laatste seizoen als Rotterdam-coach, merkte in de eerste seizoenshelft dat zijn ploeg mentaal niet weerbaar genoeg was. Te snel vielen de hoofden van zijn spelers. Slechts één van de twaalf competitieduels voor de winterstop werd gewonnen, wat resulteerde in een teleurstellende elfde plaats in het klassement. Maar sinds de competitie hervat is, is Rotterdam veranderd. Door twee overwinningen op rij, op HDM en Tilburg, is Rotterdam gestegen naar de tiende plaats. Het verschil met de negende plaats, bezet door HGC, bedraagt ​​slechts één punt. Plotseling is directe toepassing weer in zicht.

Lachende gezichten bij Luca Preyde en Tessa van Haaster na opnieuw een doelpunt voor Rotterdam, tegen Tilburg (4-1). Foto: Bart Scheulderman

Intrinsieke motivatie, daar gaat het om. We zijn steeds meer van elkaar gaan eisen. Brian Vervoort, Rotterdams-coach

Vervoort: ‘De eerste seizoenshelft verliep niet zoals we verwacht hadden. Tijdens de winterstop zeiden we tegen onszelf dat we niet genoeg hadden meegenomen. Intrinsieke motivatie, daar gaat het om. Om op dit niveau te kunnen concurreren, moet je in vorm zijn. Scherp. Helder en fris. Dat zijn wij nu. We zijn steeds meer van elkaar gaan eisen. Dit betekent dat we tegen Tilburg dit soort wedstrijden kunnen spelen.”

Rotterdam liet op overtuigende wijze zien dat ze donderdagavond tegen Tilburg, één van de concurrenten in de strijd tegen degradatie, geen middel onbeproefd lieten. Vervoort: ‘Uiteraard hebben we ook tactisch wat aanpassingen gedaan. Maar het allerbelangrijkste dat we tijdens de wintervakantie onder de aandacht brengen, is die mentaliteitsverandering. Nu schreeuwen we niet meer als het niet zo goed gaat. Wij houden voorlopig ons hoofd gebogen. “Als we dat blijven doen, kunnen we moeiteloos meedoen in de Hoofdklasse.”