Bersee – Steigers | Nieuws030

Paul Bersee Uterech kreeg geen andere optie. Ik weet. Tenzij een actiegroep er een einde aan kan maken!

‘Wat wil je nou? Veel mensen willen het niet meer. Terugtrekken, toch?‘

Maar mijn ogen zullen vreselijk pijn doen. Veel pijn! Ik weet zeker dat! Ik kan er niet mee omgaan! Ik kan niet uitstaan!’

‘Laten we verder gaan, meneer Bersee.. Ik wist niet dat je boos was.’

‘Het spijt me zo, maar het is te veel voor mij.’

‘Prrrit… Prrrit… Ahm ahm ahm… rrrooommm rrrooommm… je moet er gewoon niet over nadenken.’

‘Dat vind ik heel moeilijk, mevrouw Springlife.’

Ja, het is weer zover.

Ik lig hier in de praktijkruimte van Mascha Lenteleven, mijn fluistertherapeut. De frisse, bloemige geur van lavendel domineert haar kamer, maar ik ben nog steeds te onrustig om de lavendelstruiken voor me te zien.

Opnieuw maak ik me te veel zorgen over iets waar ik me helemaal geen zorgen over zou moeten maken. Dat denkt mevrouw Lenteleven tenminste.

‘Wat een puinhoop. Het is niet nodig, waarom?‘

‘Nu ben ik er zo aan gewend geraakt dat ik niet meer zonder kan. Ik wil er niet aan denken dat alles van mij wordt afgenomen. Dus alles is zo kaal! Ik kan echt niet meer zonder die steiger.’

‘Stop erovuhr… Haal diep adem. …houd hem ingedrukt…en schakel hem weer uit.’

Maar ik wil helemaal niet uitademen. Het is te veel voor mij.

‘Er zijn kinderen die niet beter weten. Hoe zullen deze arme kinderen deze transitie ervaren? Het zal een schok voor hen zijn. Hun tere zielen kunnen het niet verdragen.’

‘Ben je nu serieus??’

‘En er zijn veel studenten in de stad die niet weten wat ze zien. Ze zullen doodsbang zijn.

‘Ze is een braaf meisje. Dat is absoluut niet jouw kopje thee. Blijf rustig. Ahm ahm ahm… rommm…’

Je hebt gelijk: ik moet me er niet zoveel zorgen over maken. Hoe moeilijk het ook is.

‘Tsss tsss rommm ahm ahm ahm tsss tsss rommm… Relax… nnnnnn…’

Heerlijk gefluister. Mevrouw Lenteleven is de beste fluistertherapeut van Utrecht.

‘Ik zal het snel oplossen, meneer Bersee.’

Ik hoop het.

‘Dat bestuur moet een keer smeken … uhm uhm uhm … ohm ohm ohm …’

De kathedraal is al meer dan vijf jaar de stad uit. Dat is een eeuwigheid als je het mij vraagt.

We hebben al die tijd naar die steigers moeten kijken en op een gegeven moment weet je niet beter.

Om ons te laten wennen aan de grijze en kale toren van een kathedraal, hebben ze de steigers van boven al verwijderd en zijn ze langzamerhand alle schommels aan het verwijderen. Dit neemt echter niet de intense onrust onder de inwoners van de stad weg.

Maar voor nazorg hoeven ze niet bij mij te komen.

Daarom heb ik mevrouw Lenteleven…