Autodelen wint terrein in Den Haag dankzij lokale coöperaties

“Soms moet je een paar minuten lopen of fietsen, maar het is eigenlijk nooit voorgekomen dat er geen enkele auto beschikbaar was.” Walter Dresscher, oprichter van DEEL, opent de autodeel-app op zijn telefoon. “Dat groene vinkje betekent dat het voertuig nog beschikbaar is. Maak een reservering in de app, koppel het laadstation los (in Den Haag zijn alle DEEL-voertuigen elektrisch) en je bent klaar om te gaan.”

Vier jaar geleden startte Dresscher het eerste coöperatieve autodeelproject in de eigen Bomenbuurt. Een primeur, want deze vorm van autodelen bestond nog niet. Maar de populariteit groeit en inmiddels is DEEL ook buiten de stad bekend, met coöperaties in Amsterdam en Utrecht. Autodelen neemt toe in de Bomenbuurt. Dresscher: “Elke week krijgen we er een nieuw lid bij.”

Eigendom

Het concept van SHARE is eenvoudig. Buren die geïnteresseerd zijn in autodelen, sluiten zich aan bij een coöperatie. Bij voldoende belangstelling worden er deelauto’s aangeschaft. Leden betalen een vast maandbedrag aan lidmaatschapsgelden en een vast uur- en kilometertarief voor gemaakte autoritten. Daarnaast kan elke coöperatie programma’s toevoegen zoals kortingen tijdens de daluren of gratis rijden na middernacht.

De deelauto’s van DEEL zijn allemaal elektrisch. (DHC/Steffie Galetta)

In tegenstelling tot commerciële autodeelprojecten zoals Greenwheels, is autodelen eigendom van gebruikers. Dit vergt meer organisatorische inspanning van omwonenden, maar is door het ontbreken van een tussenpersoon ook veel goedkoper. En deze vorm van autodelen heeft nog een voordeel. “Dat gevoel van eigendom is erg belangrijk voor de manier waarop mensen omgaan met voertuigen”, zei Dresscher. “Als je niet weet met wie je een auto deelt, ben je minder voorzichtig. Daarom zie je dat de schadekosten bij ons lager zijn.”

geïntimideerd

Nederlanders zijn verknocht aan hun auto, zo weet Dresscher uit persoonlijke ervaring. In 2018, een jaar voor de oprichting van DEEL, was ik al op zoek naar een manier om autodelen te promoten. Met het project Vrijstraat hoopte hij buurtbewoners te overtuigen hun eigen auto in te leveren. Het idee was dat de beschikbare parkeerplaatsen op een andere manier gebruikt konden worden. Zijn initiatief stuitte op zoveel weerstand dat zelfs de Britse krant The Guardian erover berichtte. “Mensen realiseerden zich niet dat dit vrijwillige deelname was”, zegt Dresscher. “Ze hadden het gevoel dat ze uit de auto werden gedwongen.” Het falen van de Vrijstraat zette hem tot nadenken aan. “Door samen te werken met coöperaties kunnen bewoners zelf de auto’s kiezen en de prijzen bepalen.”