‘Wanneer gaan we mensen weer leren nadenken en aandacht voor zichzelf te hebben?’

Eric Borsboom reageert: ‘Amsterdam moet zich richten op de voetganger, niet op de haastige menigte’

Walther Ploos van Amstel pleit in zijn opinieartikel voor een wandelstad, waarin alles binnen 15 minuten lopend bereikbaar is. Deze theorie negeert volledig de behoefte van het individu aan keuze, wat volgens hem veel ‘leuke mobiliteit’ creëert.

We zoeken simpelweg naar de vrienden, de theatervoorstellingen, de films, de concerten, de bars en de mensen die bij ons passen. We zoeken naar de specifieke gezondheidswerkers die ons het beste van dienst kunnen zijn, we zoeken naar de opleidingen en banen die bij ons passen, enz. We zijn niet op zoek naar familie, we hebben er gewoon één.

Het is onrealistisch om aan te nemen dat alles wat we kiezen op loopafstand bereikbaar zal zijn, en voor velen is het ook fysiek onmogelijk. Wij kiezen bewust voor inhoud, niet voor locatie, en dat betekent simpelweg veel mobiliteit.
Eric Borsboom, Amsterdam

Peter van der Vlis reageert op: De iconische crêperie De Carrousel sluit de deuren voor de aanleg van een park in het Weteringcircuit

Op circuit Wetering wordt gewerkt aan de tramrails. Er zijn meer mensen die gele hesjes dragen om het fietsverkeer te reguleren dan er werknemers zijn. Dit is een relatief recent fenomeen, dat voortkomt uit een steeds bredere opvatting van veiligheid.

Mijn dochter en ik stoppen voor de passerende tram. “We zullen moeten wachten”, zegt een vriendelijke verkeersregelaar.

Waar eindigt de infantilisering van onze samenleving? Wanneer leren we mensen weer om na te denken en aandacht te besteden aan zichzelf? En accepteren dat er soms een ongeluk gebeurt als iemand niet genoeg doet?Peter van der Vlis, Amsterdam

Rozemarijn Stam reageert ook op: Iconisch crêpehuis De Carrousel sluit de deuren voor aanleg park in Weteringcircuit

Het feit dat het nu versnipperde circuit van Wetering een ander, groener gezicht krijgt en meer één geheel gaat vormen, zal naar mijn mening de omwonenden en de stad als geheel alleen maar ten goede komen. Ik begrijp echter totaal niet dat plekken als De Carrousel buiten beschouwing worden gelaten.

Hebben we niet al jaren betoogd dat de binnenstad te veel plekken alleen voor toeristen heeft, dat gentrificatie en de daarmee gepaard gaande prijsstijgingen in elke hoek van de stad beginnen door te dringen, en dat de stad bij uitbreiding schoner wordt? Ontdaan van de onregelmatigheden en onvolkomenheden die het leven met zich meebrengt? Ja, in het circuitgebied Wetering en in De Pijp zijn ruim voldoende plekken om te ontbijten, lunchen of lunchen, en er zijn ook goede plekken.

Maar ik ken weinig plekken die zo uniek en toegankelijk zijn en zo’n divers publiek trekken als De Carrousel. Dat het verdwijnen van het pannenkoekenhuis gerechtvaardigd wordt met een zin als ‘dan kan de herinrichting niet principieel uitgevoerd worden’ gevolgd door abstract jargon doet mij, die ook in de stedenbouw werkt, met de voeten in het wit krimpen. De verwachting was dat het behoud van plekken met maatschappelijke waarde voor de stad één van de uitgangspunten zou zijn van een nieuw ontwerp.
Rozemarijn Stam, Rotterdam (tot voor kort buurtbewoner van het Weteringcircuit)