‘Het was mijn geld mevrouw’: de straatkrantenverkoper die werd betrapt met bijna 32.000 euro doet zijn verhaal | Huiselijk

Mohamed staat voor de Rolex-dealer aan het Noordeinde, Den Haag. De 63-jarige straatkrantenverkoper begroet vrolijk een bekende die langskomt. Kort daarna schudt hij liefdevol de hand van een medewerker van een peperdure horlogewinkel. Hoe gaat het?, vraagt ​​hij, knijpt nog een keer in de hand van de Marokkaan en legt de andere er bovenop. “Ja, alles is in orde”, zegt Mohamed.

Maar is dat werkelijk zo? Jouw toekomst staat op het spel. Want iets meer dan een week geleden was Mohamed onverwacht op het politiebureau. Gearresteerd tijdens een politieactie door het AVIM-team of de immigratiepolitie. Hij kon zijn identiteitsbewijs niet tonen.

Dat klopte. Omdat Mohamed bijna langer in Nederland heeft gewoond dan in zijn thuisland, maar hij geen officiële verblijfsdocumenten heeft en dus ‘illegaal’ is. Daarom is het aangewezen op de Haagse verkoop. straatnieuws. Een krant die vrijwel uitsluitend wordt verkocht door daklozen die nergens recht op hebben. Niet over daklozenuitkeringen, niet over ziektekostenverzekeringen. Hiervoor moet u het recht hebben om in Nederland te blijven. Dakloze arbeidsmigranten uit Oost-Europa hebben dit vaak niet, net als illegale immigranten.

Het zou niet zo erg zijn geweest als de agenten niet iets anders hadden gevonden en dat vervolgens – met een klein leugentje – via sociale media aan de wereld hadden bekendgemaakt. Want, zo schrijft een agent van het politieteam, de agenten “kwamen vreemd over” toen de man biljetten van 50 euro op de toonbank legde. “Hij nam de rekeningen van over de hele toonbank”, legde een woordvoerder later uit. In totaal kwam dit uit op 31.800 euro. De politie hield het geld in bewaring en Mohamed mocht weer gaan. Zonder geld en met een onzekere toekomst, want over zijn eventuele uitzetting is nog niet beslist.

En daarom staat zijn toekomst nu op het spel. Ondertussen wordt zijn boodschap door de media opgepikt en massaal gelezen en gedeeld. De reacties zijn duidelijk. Was hij dakloos? Is hij niet iemand die alleen maar doet alsof, maar in werkelijkheid hierheen is gekomen om als kraaien door het land te roven en dan weer te verdwijnen? ‘Mobiel banditisme’, wat een echte plaag kan zijn. Of een drugsdealer, ook voor veel lezers een logische keuze.

Wanneer deze site zich op de zaak verdiept, leidt dat eerst tot een ongemakkelijk gesprek met de directeur van het Consulaat op Straat, die niet in de bedoelingen van de journalist gelooft en geïrriteerd is dat dit bericht een slechter imago geeft aan daklozen.

Judith Eykelenboom uit Den Haag straatnieuws ook teleurgesteld. Ze is coördinator van de straatkrantenverkopers en spreekt meerdere keren per week met haar verkopers. De arrestatie is typerend, zegt hij, voor de manier waarop de stad omgaat met de dakloze bevolking. “Het lijkt erop dat de stad wordt schoongemaakt.”

“Wij merken dat veel van onze verkopers worden opgepakt”, legt hij uit. “Ze moeten zich legitimeren, ook al zitten ze soms al jaren op dezelfde plek. Ook zien we dat er vaker boetes worden uitgedeeld voor bedelen, terwijl ze gewoon een vergunning hebben om te verkopen.”

Een geluid dat ook op andere plekken in de stad te horen is. Peter Bos, advocaat van het Consulaat van de Straat met wie ADVERTENTIE Dan heb je een gesprek, deel je zorgen. Hij wijst op de boetes die de politie in 2023 aan daklozen heeft uitgedeeld: 643 in totaal. “Terwijl de afspraak is dat het nutteloos is en dat er alleen boetes kunnen worden opgelegd als er sprake is van ernstige ongemakken.” Het is al meerdere keren besproken in de gemeenteraad.

De politie ontkent dat zij bijzondere aandacht besteedt aan daklozen – “dat is bij de basisteams geen prioriteit” – maar wijst ook op het toenemende aantal klachten over overlast. In vier jaar tijd groeide het aantal van 2.200 naar bijna 4.000. Ook wordt er meer gesmeekt, zegt een woordvoerder.

Maar er gebeurt iets. Dit wordt duidelijk als Mohamed, terug op zijn oude plek, vertelt wat er die zaterdag werkelijk met hem is gebeurd. De agenten brachten hem naar het politiebureau, maar ook naar zijn hotelkamer, ergens in de stad. De plek waar je slaapt – tegen betaling. Daar werd het geld gevonden. “Het zat in mijn tas. Het was mijn geld, mevrouw. ‘Ik heb het al die tijd bewaard’, zegt hij een beetje verontwaardigd.

Of dit juist is, is nog niet duidelijk. Maar de politie moest toegeven dat het geld op zijn kamer lag toen deze site erom vroeg. Voor Eykelenboom was het anders om het op zijn kamer te hebben in plaats van het bij zich te dragen, alsof het het product van een daghandel was. “Het voelt nog crimineler”, zegt Eykelenboom.

Ook Mohamed maakt zich zorgen. Maar om een ​​heel andere reden. Koningin Máxima komt ook regelmatig langs de plaats Noordeinde, waar zij nu zoals gewoonlijk verblijft. Ze is een vaste klant, zegt hij. Maar bovenal: hij is fan van haar. “Misschien is ze boos”, zegt hij in enigszins gebroken Nederlands. “Ik wil zeggen: ‘Het spijt me’, ‘Je bent altijd mijn koningin’, ‘Ik hou van je.'” Ze vroeg een collega van Judith Eykelenboom of zij dit in een brief kon schrijven en naar de koningin kon sturen. “Ik vind het zo erg. Misschien is ze boos,’ herhaalt hij.

Zou het waar kunnen zijn wat Mohammed zegt? Kun je zoveel sparen? Deze krant kan niet alles bewijzen, maar geheel onlogisch is het ook niet.

Het zou het product zijn van achttien jaar lang vijf euro per dag voor de kranten die hij verkoopt en de cadeaus die hij ontvangt. Mohamed woont al dertig jaar in Nederland en heeft in de bouw gewerkt. ‘En ik ga niet op vakantie, mevrouw,’ legt hij uit, ‘en ik ga ook niet uit eten. “Ik bewaar alles.” Hij moet het doen, voegt hij eraan toe. Want als hij naar de dokter gaat, is de rekening ook voor hem. En dat hij het contant heeft? Het is immers niet mogelijk om geld op een bankrekening te storten, omdat dit illegaal is.

Mohamed staat op een plek waar rijke mensen langskomen. “Soms ontvang ik 2 euro, soms 200”, zegt hij. En niet alleen de Koningin is haar cliënt, maar ook haar man en aftredend premier Mark Rutte.

Hoe kom je aan zoveel briefjes van 50 euro? Daar komt verandering in, zegt Mohamed, in Chinatown, in enkele winkels aan de Gedempte Gracht. Onderzoek bevestigt dat wat hij zegt juist is. Ze kennen hem. “Het is altijd heel lief”, zegt een medewerker van een Chinees restaurant. Ze zegt dat ze niet precies weet hoeveel geld ze wisselt. “Maar het heeft veel, vooral tijdens de feestdagen.”

In een slijterij bevestigen ze het ook. “Elke dag kan er een briefje van 50 komen”, zegt een medewerker hier. Een bedrag dat volgens hem meer straatkrantenverkopers zouden opbrengen.

Er is uiteraard geen sluitend bewijs dat hij geen crimineel is. Al zegt zijn lange verblijf als illegaal in Nederland ook wel wat. Iedereen die als buitenlander in aanraking komt met het strafrecht, krijgt een enkeltje naar een arbeidsbureau.

Maar ook al veroorzaakt het nooit overlast, dat is nog geen reden waarom het niet in een algemeen politieoptreden onder controle kan worden gehouden, zegt een politiewoordvoerster. “Als er een blaastest is, zeggen ze niet: ‘Oh, je bent van de politie, we kennen je, je hoeft niet te blazen.’ Dus ik moet dat gewoon doen.”

Maar er is een verontschuldiging en een erkenning dat er iets mis is gegaan. “Dit bericht over de man had nooit zo naar buiten mogen komen”, zegt hij. “We kunnen het niet terugdraaien, maar we betreuren de situatie. We zijn er niet blij mee beschuldigen van deze meneer.”

Nu is er één ding dat belangrijk is voor Mohamed. Of eigenlijk twee. Zolang je maar in Nederland kunt blijven en je geld terugkrijgt. “Ik heb niets in Marokko. Mijn ouders zijn dood. Ik heb ook geen andere familie.” En als hij het geld niet terugkrijgt, slaapt hij weer op straat. Waar moet ik anders heen als vreemdeling? Een huis huren is immers ook niet mogelijk.

Maar het andere lijkt nog belangrijker. Wat de koningin van hem vindt. Hij komt er steeds op terug. “Ik hoop echt dat ze de brief leest en zegt: ‘Ik ben niet boos op je.'”

Voor de veiligheid van Mohamed is alleen zijn voornaam gebruikt, is hij onherkenbaar op de foto en bovenal blijft de plaats waar hij zijn geld bewaarde geheim.