Na het Eberhardje nu ook het Bosshardtje: ‘Hij zou er veel plezier mee hebben gehad’

De oudste Bosshardt woonde in de jaren zestig en zeventig in het oudste stenen pand van Amsterdam, aan de Oudezijds Voorburgwal. Van hieruit voerde hij zijn maatschappelijk werk uit op de Wallen. Hier verwelkomde hij daklozen, prostituees en drugsverslaafden die hij op straat aantrof. Ook zorgde hij er tijdens de Tweede Wereldoorlog voor dat ruim zeventig Joodse kinderen buiten bereik van de bezetter werden gehouden.

Warmte en contact

Bosshardtje is geïnspireerd op de kaneelkoekjes waarmee majoor Bosshardt elke ochtend om zeven uur begon. In zijn oude woonkamer proeft Henny Tinga, de rechterhand van majoor Bosshardt, zijn eerste koekje. “Nou, het oude, warme gevoel kwam net terug. Ze had het geweldig gevonden dat er nu koekjes naar haar vernoemd zijn. Ik denk niet dat ze ooit had verwacht dat er zoveel jaren na haar dood nog zoveel belangstelling voor haar zou zijn.” .”

Kennen mensen in Amsterdam majoor Bosshardt nog? “Volgens mij kent iedereen majoor Bosshardt, zijn verhaal wordt nog steeds verteld”, zegt Ineke Kuiper van de Eberhardjes Stichting. Niet iedereen op straat kent commandant Bosshardt meer, waardoor een toerist denkt dat hij Anne Frank is.

Een ander kind met wie we spraken, zegt dat zijn moeder een grote fan was van majoor Bosshardt. “Hij verdient absoluut een koekje. Hij verdient veel meer dan een koekje. Is er niet al een toetje? Of een pannenkoek of zoiets? Majoor Bosshardt verdient een pannenkoek. Tenminste”, zegt hij.

De opbrengst van het koekje wordt via het Leger des Heils gedoneerd aan projecten.