Voetbalpionier Kees Rijvers overlijdt op 97-jarige leeftijd

Als een speler van de teams van coach Kees Rijvers vader zou worden, stonden Rijvers en zijn vrouw Annie direct aan de deur met een kraamcadeautje. Hij adviseerde zijn spelers snel te trouwen. Rust en regelmaat, dat wenste Rijvers voor al zijn spelers. Een stabiele basis voor optimale prestaties. De coach organiseerde vaak gezellige avonden met het team bij hem thuis.

“Een echte familieman”, zegt oud-voetballer Willy van de Kerkhof (72), die de Rijvers meemaakte als coach van FC Twente, PSV en het Nederlands elftal. “Hij zorgde goed voor zijn spelers. Voor mij en mijn broer René was hij bijna letterlijk een vader, want onze eigen vader overleed op jonge leeftijd. Maar andere spelers dachten er ook zo over. Een lieve man, maar als coach mag er niet met hem geknoeid worden. “Toen was hij stoïcijns en vastberaden.”

PSV-stijging

Rijvers werd gezien als een pionier die zijn tijd vooruit was. Als speler was hij een van de eerste Nederlanders die koos voor een profcarrière in het buitenland, bij de Franse club Saint-Étienne. De plek waar zijn onvoorwaardelijke liefde voor Frankrijk ontstond. Als coach was hij vooruitstrevend, met tactische ontdekkingen die in die jaren niet gebruikelijk waren. Hij bouwde een professionele organisatie op bij FC Twente, net zoals hij dat deed bij PSV in de jaren 70. Rijvers was in de jaren 70 mede verantwoordelijk voor de opkomst van de Eindhovenaren als een van de beste clubs van Nederland. Met de landstitel in 1975 (na een droogte van dertien jaar) en de verovering van de UEFA Cup in 1978 (finale tegen de Franse club Bastia) als tastbaar bewijs.

Rijvers was in zekere zin ook een van de grondleggers van het daaropvolgende succes in het Nederlandse team. Hij durfde het nationale team flink te verjongen in de jaren 80. Zo bezorgde hij in 1983 tegen Ierland Ronald Koeman, Marco van Basten en Ruud Gullit hun debuut bij het Nederlands elftal. Spelers die vijf jaar later Nederland hielpen aan de enige grote prijs: het EK van 1988.

Klaverjas in Knegsel

Als bondscoach van het Nederlands elftal miste Rijvers het EK van 1984 omdat Spanje in de kwalificatiewedstrijd een naar omkoping riekende 12-1 overwinning boekte. Pas na de gebeurtenis hoorde hij van de prachtige en desastreuze uitkomst voor Nederland. Traditiegetrouw speelde de bondscoach samen met de inwoners van het Brabantse Knegsel. Die anekdote zou altijd een negatieve weerslag op hem hebben.

Als speler speelde Rijvers 33 keer voor het Nederlands elftal. Hij was de oudste nog levende voormalig Oranje-international. Rijvers speelde in 1953 de beroemde Zondvloedwedstrijd tegen Frankrijk, waarna in Nederland de ogen werden geopend: ook hier waren we klaar voor een profcompetitie. Rijvers maakte deel uit van het gouden indoortrio met Faas Wilkes en Abe Lenstra, altijd iets grotere namen dan Rijvers. Dit waren de relaties tijdens zijn tijd als coach bij Ernst Happel en Rinus Michels.

Rijvers voelde absolute erkenning in zijn geliefde Frankrijk. Hij speelde in drie verschillende tijdperken voor Saint-Étienne en speelde ook voor Stade Français. Na zijn carrière woonde hij zelfs een tijd in Frankrijk, op het eiland Île d’Oléron voor de westkust. De laatste jaren van zijn leven keerde Rijvers terug naar zijn geboorteplaats Breda. “Hij vond het een geweldig land”, zegt Van de Kerkhof. “Hij veranderde ook als coach toen wij daar waren met PSV. Dan konden we bij het eten nog een glaasje wijn drinken. Hij was, zoals je hem nu zou noemen, één people manager. Maar wel eentje met een enorm voetbalgevoel. Loyaal en vertederend. “Hij heeft nooit iemand beledigd.”

Leave a Reply Cancel reply