‘Horen. Zet een echte Amsterdammer binnen 200 meter en ik herken ze.

Ik sprak met de Echte Amsterdammer. Een samenvatting.

“(…) Ja, ik hoorde het van Rooie Sjaan. Ze kent iemand die kan lezen. In Het woord blijkbaar vragen ze zich af wanneer je een echte Amsterdammer bent. Of je had daar geboren moeten zijn. Ja, natuurlijk, gek. Ik ben kokend geboren. Bang, hoofd op de grond terwijl mijn moeder een joodse gehaktbal bakte. Wat denk jij dat iemand uit Overijssel een echte Amsterdammer zou kunnen zijn? Ik zal het anders zeggen: iedereen die ooit een koe heeft gezien, is geen Amsterdammer.”

“(…) Nee, dat is helemaal niet streng. De hele Jordaan staat al vol met tandartskinderen. Genoeg is genoeg. Hij komt opdagen met zijn afgekeurde bakfiets vol kinderpoep. Echte Amsterdammers bewaren hun placenta in een lunchbox. Daar zijn ze trots op. Ja, je kunt het controleren. Gekke Nel, veertien kinderen van wie er twaalf slecht afliepen, heeft veertien volle lunchboxen op zolder staan.

“(…) Ik vind het helemaal geen discussie. Je bent pas een echte Amsterdammer als je vader door een lege Warmoesstraat heeft gelopen. Er was daar een winkel. Leer voor nichtjes. Orgasme met een rubberen dop rond het hoofd. Is dat een woord? Ja, een orgasme krijgen. Dat is belangrijk voor mij. Ben je hier geschapen door Friese ouders, dan ben je een halve boer. Dan word je nooit een echte Amsterdammer.”

“(…) Ik vraag bedrieglijk aan de zogenaamde inwoners van Real Amsterdam of ze vóór 1973 kaasfondue aten bij Café Bern. Dan zijn ze geslaagd. Je ontvangt mijn Amsterdamse zegel op je voorhoofd. Kijk eens wat er nu in Bern is. Limburgers zien voor het eerst gesmolten kaas. Dagjesmensen komen genieten van de sfeer in een authentiek oud Amsterdams café. Zeuren om nog een stokbroodmandje. In 1976 naar Casablanca gaan om met de junkies naar jazz te luisteren, dat was het echte Amsterdam. Niemand dronk cocktails. “Dan zouden we ermee naar de ringweg gaan.”

“(…) De Nieuwmarkt. Saaie ellende. Als echte Amsterdammer schaam ik mij voor de degradatie die daar heeft plaatsgevonden. Fuck you met je biologische, biologische, geweldloze kaas die 70 euro per kilo kost. Word enthousiast over uw Thaise bubbelthee. Hoe dan ook, rot op met de koude thee. Waarom zou ik meloenballetjes door een rietje willen zuigen?

“(…) Luister. Zet een echte Amsterdammer op 200 meter afstand en ik herken hem. Aan de manier waarop hij eruit ziet. De manier waarop hij loopt. Echte Amsterdammers hebben nooit zin om iets te doen. Door de stad lopen met de pest in Het lichaam is wat echt is Amsterdammers wel. Omdat er iets van hen is afgepakt. Eenmalige glorie. Bubble tea, my ass.

Nico Dijkshoorn schrijft wekelijks een column voor Het Parool. Opmerking? [email protected].

Luister ook naar de podcast Amsterdam Wereldstad: