Simon de Boer wil een gelukkig Noorden

In Amsterdam werkte Simon van zijn zestiende tot zijn achtentwintigste als chef-kok, maar kwam uiteindelijk terecht op de Gerrit Rietveld Academie; een van de kunstacademies waar hij later les zou geven. Als ontwerper hield hij zich bezig met meubels, interieur, gebruiksvoorwerpen en mode.

Bakkersbaard

Tijdens de bankencrisis van 2008 droogden veel van zijn bestellingen op en stapte hij over naar de restaurantsector. Hij werd ‘Bakker Baard’ en schreef tweeënhalf jaar lang de column ‘Taart met Baard’ voor ‘Het Parool’, waarin hij vertelde over de taart die hij bracht naar een Amsterdammer die het verdiende of die pech had gehad.

Simon heeft daarna zeven jaar een restaurant gerund en is nu weer aan het ontwerpen, schrijft zijn tweede roman en een autobiografie, geeft om dingen en runt de tentoonstellingsruimte ‘Tiny Showroom’. Dat gebouw was uiteraard ook zijn ontwerp.

Kunst kan reflecteren

De Tiny Showroom is al enkele jaren een mini-expositieruimte in de voortuin van hun huis aan de Mandarijnenstraat. Het is een ruimte waar hij zijn lampontwerpen laat zien, maar er zijn ook zo’n zes tot zeven tentoonstellingen per jaar van heel uiteenlopende aard. In het begin moesten sommige mensen wennen aan dit artistieke evenement, maar nu zijn veel noorderlingen er bekend mee; Vooral openingen worden goed bezocht.

“Ik dacht dat ik een bijdrage kon leveren aan de buurt, zo mensen kon ontmoeten en ook betrokken kon raken bij kunst en cultuur. Ik denk dat echte kunst en cultuur helemaal niet met geld te maken hebben. Het is eigenlijk heel vervelend dat dat steeds in de weg zit. Tiny Showroom is er en iedereen kan er gebruik van maken. Kunst is heel belangrijk in het leven. Ik merk het als ik luister naar die gesprekken in de Tiny Showroom tussen kunstenaars en bezoekers. Er wordt altijd veel over gevoelens gedeeld. Dat vind ik gewoon heel mooi. “Kunst kan reflecteren op het eigen leven, op het bestaan.”

“Amsterdam is naar mijn mening altijd een zeer inclusieve stad geweest”

Simon is, zoals hij het zelf zegt, ‘veelgetalenteerd’. Ook vanuit het perspectief van diversiteit wil hij er iets over zeggen: “Het is best lastig om verschillende dingen te doen, omdat je daar vaak de schuld van krijgt. In de hoofden van veel mensen kun je maar één ding heel goed doen.”

Een gelukkig Noorden is divers

Simons liefde voor diversiteit zet hem in beweging. Op zondag 24 september 2023 organiseerde hij samen met wijkcommissielid Dennis Overweg een luidruchtige demonstratie vanaf het Mosplein onder het motto ‘Een gelukkig Noord = een divers Noord!’

Op de Oostzanerwerf waren de afgelopen weken regenboogvlaggen vernield en ging er een steen door het raam waar een regenboogvlag hing. Toen de buren uit solidariteit ook een vlag ophingen, ging er ook een steen door het raam. “Wat mij triggerde was het nieuws dat mensen ‘s nachts regenboogvlaggen meebrachten omdat ze bang waren. Het spijt me dat te horen; Je moet gewoon zo’n vlag kunnen ophangen.”

Simon benaderde Erik Wong op dat moment. Deze grafisch ontwerper maakte vijf verschillende posters, waarvan ‘Een gelukkig Noord = een divers Noord’ de bekendste is. De posters zijn verspreid in de Tiny Showroom en tijdens de demonstratie op protestborden opgehangen. Een paar maanden later sprak Simon de Boer met het districtscomité, vroeg om meer steun voor zijn inspanningen en overhandigde enkele ingelijste posters aan het districtsbestuur. Ze hangen nu in het Stadsloket.

Een inclusieve stad

Tijdens de opname merkte Simon ook een afname van de tolerantie op. “Al snel nadat ik in 1975 in Amsterdam kwam wonen, hebben een paar boeven mij twee keer genadeloos in elkaar geslagen. Vanaf dat moment besefte ik dat er echt iets moest veranderen. Het was ook de tijd waarin de homobeweging en de strijd voor emancipatie zich vormden. Dat kwam allemaal samen. Ik denk dat deze tijden erg lijken op die van begin jaren 80. Bijvoorbeeld toen taxichauffeurs travestieten afwijzen, maar ook andere vormen van discriminatie zoals rassendiscriminatie. Eigenlijk zijn dit dingen die helemaal niet in Amsterdam thuishoren, omdat Amsterdam naar mijn mening altijd een hele inclusieve stad is geweest. Dus in die zin maak ik me zorgen.”

“Wat we nodig hebben is dat we hierover een gesprek beginnen, omdat niemand het recht heeft om voor een ander te beslissen hoe hij of zij moet leven. Als we het over democratie hebben, is dat werkelijk een democratische waarde. Het bevestigen van die boodschap is nu heel belangrijk.”

vrolijke noordvlag

Simon de Boer heeft inmiddels gesproken met deelraadslid Esther Lagendijk. Er wordt een groep deskundigen samengesteld. “Wij proberen dit zo divers mogelijk te doen. Dit moet dus een soort campagne opleveren waarmee we het gesprek over discriminatie in het Noorden kunnen aangaan. Gesprekken met mensen op verschillende plaatsen, zoals scholen, gemeenschapscentra, culturele instellingen, wat dan ook. Mijn idee is om vlaggen te printen met ‘Een gelukkig Noorden = een divers Noorden’ en die vlag dan ter herinnering achter te laten op de plekken waar we hebben gesproken. Uiteindelijk zullen we die vlag na verloop van tijd overal in het Noorden zien verschijnen.”

Simon vervolgt: “Discriminatie gaat veel verder dan LGBTIQ+. Dit is wat de districtspresident, Brahim Abid, altijd zegt: “Solidariteit is ondeelbaar.” Discriminatie treft veel mensen; ook ouderen, kinderen die niet serieus worden genomen, chronisch zieken. Dan heb je natuurlijk ook kleur, ras en religie, vul gewoon de lege velden in. Ik denk dat de gemeenschap sowieso ondeelbaar is. We zullen het op de een of andere manier blijven verdelen. Al snel beginnen we te denken in termen van ‘zij’ en ‘ons’. Dat is precies waar het misgaat, want als je het als geheel bekijkt, is er geen ‘zij’ of ‘ons’, maar bestaat het geheel.”